Feelings for my boss [completed]

Part 24

Heaii, daar ben ik weer. Op tijd dit keer. Enjoyy
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✖Pov Taylor️✖️

'Rustig Luke. Je bent aan het stressen om niks' grinnik ik als ik mijn lippen van de zijne heb. Hij kijkt me met grote ogen aan, 'Huh? Maar? Hoe? Wat?' stamelt hij. Ik schud glimlachend mijn hoofd. 'Je vind me leuk?' vraagt hij zacht. Ik bijt op mijn lip, 'Misschien een beetje' mompel ik. Luke kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. Ik glimlach en Luke blijft zo kijken. Ik rol mijn ogen, 'Oké, ik geef me over. Ik vind je leuk' mompel ik. Nu begint Luke ook te glimlachen.

'Je hebt mijn charmes gewoon niet kunnen weerstaan' grijnst Luke. Ik trek mijn wenkbrauwen op, 'Je hebt wel een groot ego zeg' grinnik ik. Ik sta op en loop naar Luke's slaapkamer. Ik ga op zijn bed zitten en kijk met opgetrokken wenkbrauwen naar Luke, die me is gevolgd en in de deuropening staat. 'Geef maar toe, je houdt van mijn ego' concludeert hij grijnzend. 'Pfft, echt niet' reageer ik en ik kijk hem arrogant aan. Luke komt op me aflopen tot hij vlak voor me staat. 'Heel zeker?' vraagt hij met een scheve grijns. Ik sta op waardoor we bijna tegen elkaar staan, 'Heel zeker.' Luke knikt en duwt me -zacht- maar onverwachts op het bed. Hij gaat op mijn heupen zitten, 'Je weet het echt heel zeker?' vraagt hij en hij trekt vragend een wenkbrauw op. Ik knik, 'Ja' mompel ik. Luke pakt mijn polsen en pint ze boven mijn hoofd op het bed, 'Ik betwijfel of je het echt zeker weet' grijnst hij. Ik slik zichtbaar en zeg niks. Hij leunt naar voren en drukt een zacht kusje in mijn nek. Mijn ademhaling is inmiddels versneld en ik kijk afwachtend naar Luke. 'Maar, als je het echt zo zeker weet... Dan doet dit je dus helemaal niks' mompelt hij grijnzend en hij drukt een paar kusjes in mijn nek. 'Sinds wanneer heb jij dit karakter?' mompel ik. 'Verrassing' rageert hij grijnzend waarna hij verder gaat met het verkennen van mijn nek.

Op een bepaalde plek krijg ik kippenvel en daar drukt Luke meerdere kusjes. 'Verdomme Luke' mompel ik zacht. Hij zuigt even op die plek waardoor een kleine kreun mijn lippen verlaat, 'Luke' mompel ik met gesloten ogen. Ik voel zijn duim over mijn wang strijken, 'Hmm?' Ik open mijn ogen en kijk recht ik Luke's grijnzende gezicht. 'Stop met me pesten en kus me gewoon' mompel ik. 'Heel graag' fluistert Luke nog voor hij zijn lippen op de mijne drukt. Ik kus hem vrijwel meteen terug. Hij vraagt om toestemming die ik hem meteen geef.

Na een tijdje laten we elkaar los en kijken we elkaar aan, nog nahijgend. Luke's ogen glinsteren wardoor ik begin te glimlachen. 'Je bent zo leuk Taylor' mompelt Luke en hij strijkt met zijn duim over mijn wang. Ik kijk hem glimlachend aan. 'Be mine Taylor?' Hij kijkt me vragend en afwachtend aan, nog altijd met een glinstering in zijn ogen. Als antwoord druk ik mijn lippen op die van hem. 'Heel graag' glimlach ik.

~*~*

'Goeiemorgen Hayley' begroet ik mijn baas vrolijk. Het is inmiddels maandagochtend en ik ben net op de goede verdieping van het gebouw. Het weekend met Luke was heel erg leuk. 'Wat ben jij vrolijk' concludeert Hayley grijnzend. Ik grijns terug. Ze wenkt me naar haar kantoor. Ik loop achter haar aan naar binnen en ga op de stoel tegenover haar bureau zitten. 'Wat is er gebeurd?' vraagt ze lachend. 'Luke' glimlach ik. 'Zijn jullie een stel?' Ik knik blij. Hayley kent Luke via mij, ik vertel haar namelijk van alles. 'Oh my god, jullie zijn zo schattig samen!' roept ze blij. Ik grinnik, de tiener Hayley komt weer vrij.

Na nog een hele tijd gekletst te hebben met Hayley ben ik terug aan het werk gegaan. Ik heb de laatste tijd niet echt meer gesproken met iemand uit Engeland. Mijn contact met Zayn is vrijwel helemaal weg, en met de rest heb ik ook bijna niet meer gesproken. Ik mis ze wel heel erg maar goed. Ik moet doorgaan met m'n leven.

✖Pov Zayn️✖️

'Zayn kom op nou. Je moet nu echt uit je kamer komen!' roept Louis vanaf de andere kant van de deur. Ik negeer hem en ga dieper onder de dekens liggen. 'Is hij nou nog niet uit z'n kamer?' hoor ik Lauren vragen. 'Nee, hij zit er al sinds Taylor weg is' zucht Louis. 'Zayn kom op. De hele dag in je kamer zitten helpt hier echt niet tegen!' roept Lauren wanhopig. 'Hebben jullie soms een beter idee?!' roep ik terug.

De avond dat Taylor is weggegaan, de avond van het feest van Liam was echt de ergste avond van mijn leven. Taylor is vertrokken omdat ik met m'n stomme dronken kop Madison moest zoenen, waardoor ze overal achter kwam. Ik ben een idioot, dat is zeker. Maar ik ben die avond thuis gekomen en niet meer uit mijn kamer gekomen. Ik heb geprobeerd contact te krijgen met Taylor maar ze negeerde me. Toen ze uiteindelijk opnam was ze pissig, wat ik wel snap eigenlijk. Maar toen heeft ze duidelijk gemaakt wat ze van me vindt. Nadat ze heeft opgehangen heb ik geen contact meer gezocht. Niet omdat ik geen contact wil maar ik wil het niet nog erger maken, als dat mogelijk is.

Ik kijk ongemakkelijk om me heen, 'Kunnen jullie stoppen met staren?' Ik ben uit mijn kamer gekomen en zit nu op de bank onder de starende blikken van iedereen. Ze negeren me en blijven staren. Ik rol geïrriteerd mijn ogen. Dan ben ik eindelijk beneden, blijven ze me aanstaren. 'Hebben jullie nog contact gehad met Taylor?' mompel ik. Ik zie iedereen hun hoofd schudden. 'Jij ook niet Lauren?' vraag ik wanhopig. Ze schudt verdrietig haar hoofd. Op dat moment gaat haar telefoon af. Ik kijk meteen op en Lauren haalt nieuwsgierig haar mobiel uit haar zak. Ik zie haar blik veranderen, 'Het is Taylor' stamelt ze. 'Wat zegt ze?' vraag ik meteen. 'Ze wilt skypen' mompelt ze. Ik ren naar boven en haal mijn laptop.

Ik zet hem voor Lauren neer en laat haar inloggen. Nog geen minuut later hoor ik de bekende beltoon. Lauren neemt op en even is het stil. De jongens zitten naast Lauren en ik zit aan de andere kant zodat Taylor me niet kan zien, want dat wil ze waarschijnlijk toch niet. 'Hey' hoor ik Taylor zacht zeggen. 'Hi Taylor' reageert Lauren met een glimlach. Ik zie de jongens zwaaien. 'Is Zayn er?' vraagt Taylor. Lauren knikt, 'Hij euh...zit hier ja.' Even is het stil en denk ik dat Taylor heeft opgehangen maar dan draait Lauren het scherm om.

Ik kijk met grote ogen naar Taylor. 'Hi' mompelt ze. Ik pak de laptop over van Lauren en zet hem voor me op tafel. 'Hi' mompel ik ongemakkelijk terug. Zo te zien is het avond daar aangezien Taylor blijkbaar heeft gedoucht, want ze heeft nat haar en geen make-up op, en ze heeft de lampen aan. 'Het spijt me, dat ik zo rot deed. Je weet wel... De laatste keer aan de telefoon' mompelt ze. Taylor kijkt steeds naar beneden. Durft ze me niet aan te kijken? 'H-het is oké. Ik snap het wel' reageer ik. Op de één of andere manier heb ik ineens een hele droge keel. 'Ik snap wel dat je het deed. Ik ben er niet, en tja... Het werkt gewoon niet tussen ons als we niet bij elkaar zijn' mompelt ze weer. Nog steeds kijkt Taylor me niet aan. 'Dus...dit was het?' vraag ik voorzichtig. Taylor knikt een beetje. 'Sorry Zayn' zegt ze terwijl ze me de eerste keer sinds ons gesprek aankijkt. Ze glimlacht licht, ik zie dat het nep is, en dan hangt ze op. 'Goodbye Taylor' fluister ik en dan klap ik de laptop dicht.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
Korter stuk dan normaal, ik had even geen inspiratie meer. Ik hoop dat jullie het toch leuk vonden.

Stem

Reageer

Buaii