BUNALIMİST.#Wattys2015

Bölüm 2

Çocuk iğnenin etkisi ile çoktan oturduğu banka yığılmıştı.
Bu arada lanet olası doktor da siktirip gitmişti.
Hemen yanına gittim ve ,

"İyi misin?"

"Sanane!" Diye bağırmıştı. Bu hareketinden korksamda hiç tepki vermedim.

"Kaç numaralı odada kalıyorsun götüriyim bari." Dedim. Zorlukla
"625 numaralıda." Dedi.
Bi saniye bende daha yeni gelmiştim ve o odada bende kalıyordum.
Ah harika oda arkadaşım tam bir deli! Onu hemen odaya taşıdım.
Odaya beraber girdik ama ben çıkmayınca,
"Sen çıkabilirsin. " dedi.
"Kapa çeneni senin gibi bir o piçi taşımak ağır geldi zaten. " dediğimde,
"Çık dışarı!" Diye bağırmıştı.
"Asıl sen çık burası benim Odam. "Dediğimde,
"Olamaz!yeni oda arkadaşımın sen olmadığını söyle!"
"Malesef" dedim sırıtarak.
Yatağın altından aldığı soda şişesini parçaladı ve tekrar kollarını kesmeye başladı.
"Ne yapıyorsun? " Dedim telaşla. Bu çocuğun benden daha psikopat olduğu kesindi ben onun yanında çocuk gibi kalıyordum.
"Karışma bana!" Dedi ve elini kesmeye devam etti. İçimden onu vazgeçirmek gibi bir istek gelince kafama koyduğumu yapacağımı biliyordum.
Elime bende Soda şişesini kırık bir parçasını aldım ve onun ustalıkla çizdiği çizgileri koluma çizmeye başladım.
Aynı anda kollarımızı çiziyorduk. Bana mal gibi bakmaya başladı. Sırada bende durdum.
"Ne yapıyorsun? "Bu sefer bunu soran o olmuştu. Bende onun repliğini çalarak,
"Karışma bana!" Dedim. 'Sen bilirsin' gibi bir yüz ifadesi takındıktan sonra, devam etti.
"Tamam kes şunu!" Dedi.Dedi . Ama bende o ne yaparsa aynısını yapıyordum.
"Hey bak ben bunun bağımlısıyım. Ama senin canını yakar küçüğüm. " dedi.dedi . Ama hala yapıyordu.

Ben ise kollarımın acısına bakmadan devam ettim. En sonunda pes etti ve kollarını kesmeye bıraktı.

"Tamam lanet olası küçük şey sen kazandın. " dedi sinirle.

Kazanmanın vermiş olduğu sevinçle sırttım. Ama kollarım için aynı şey geçerli değildi.
Kanlar usulca akıyordu kolumdan. Bunu gören Baran kollarım için yarabandı vs. Şeyler getirmiş kollarımdaki yaraları sarıyordu.
Bu beni cidden şaşırtımştı. Daha demin bana bağıran çocuk olmazdı bu. Sanırım akıl hastası dedikleri şey buydu.

Biraz kısa oldu ama Üzgünüm kitaptan çok olumlu tepkiler aldım ve devam edeceğim^-^ diyer bölüm daha uzun olacak. Emin olabilirsiniz;)