Café Crush [VMINKOOK ] (Completed)

අතුරුදහන්•~☕

ජිමින්ට එලියට යන්න කිසිම වුවමනාවක් තිබ්බේ නෑ.. ඇත්තටම එයාට ටේහ්‍යුන් ඉස්සරහට යන්න බය හිතුනා... එයාට ටේහ්‍යුන්ගෙන් ප්‍රතික්ෂේප වෙන්න බය හිතුනා... ඒ දවස් කීපෙටම ජන්කුක් එයාට කෝල් කර කර වද දුන්නා... චූටි ජන්කුකි හිටියේ එයාගේ ජිමින් සී නැතුව හෙන කම්මැලි කමෙන්...

අන්තිමට ජිමින් ෆෝන් එකත් ඕෆ් කරලා දාලා වැඩ කරන්න ගත්තා...

ජිමින් එයාගේ ඉගෙනීමේ වැඩ වලට විතරක්ම අවදානේ දුන්නා... එයා එයාගේ හීනෙට යන්න ඕනා මොනා වුනත්.. ඉතින් එයා දවස් කීපෙකට ටේහ්‍යුන්ව අමතක කරලා දාන්න හිතුවා...

එයා විබාගේ අන්තිම දවසේ.. අන්තිම පේපර් එකෙන් පස්සේ දුවගෙන ආවේ කො⁣ෆි ශොප් එකට...

ඒත්...

Closed

ඒ බෝඩ් එක දකිද්දි ජිමින්ගේ හදවද බිදිලා ගියා... එයාට හරිම නරක විදියට ටේහ්‍යුන් මුන ගැහෙන්න ඕන වෙලා තිබ්බා...

ඒත් ජිමින්ගේ ඇස් වලට අහුවුනේ ⁣ශොප් එක තිබුනු විදිය... පෙනුමෙන්ම ඒක ගොඩක් කාලෙකින් ඇරලා නැති පාටක් තිබුනා...

" මේක ඇයි වහලා??" ජිමින් අන්තිමට එහා පැත්තේ කඩෙන් ඇහුවා...

"ඕක දැන් වහලා දාලා ගොඩක් කල්..." ඒ කඩේ මනුස්සයා කියද්දි ජිමින් තොල් පෙරලා ගත්තා...

"මේ කඩේ වැඩ කරපු ටේහ්‍යුන්ව දන්නවද?" ජිමින් ආයෙත් බලාපොරොත්තුවක් එක්ක ඇහුවා...

"ඒ කවුද?? එහෙම කෙනෙක්ව මම දන්නැ.." ඒ මනුස්සයා කියද්දි ජිමින් නිකන්ම හිත රිද්ද ගත්තා...

"ස්තූතියි.." ජිමින් ඒ මනුස්සයට ආචාර කරලා ගෙදර යන්න හැරුනා..

ජිමින්ට බලාපොරොත්තු නැති කරගන්න ඕන වුනේ නෑ.. ඉතින් එයා ඊලග දවසෙත්.. ඊටපස්සේ දවසෙත්.. හැමදාමත් ⁣ශොප් එක ලගට ඇවිත් ටේහ්‍යුන් වෙනුවෙන් බලන් හිටියා.. ⁣

ටේහ්‍යුන් හරිම අත්භූත විදියට අතුරුදහන් වෙලා හිටියා වගේම කිසිම ⁣කෙනෙක් ටේහ්‍යුන් ගැන කිසිම දෙයක් දැන ගෙන හිටියේ නෑ... අඩුම තරමේ ජන්කුක්ගේ නම්බර් එක පවා වැඩ කලේ නෑ... ඉතින් ජිමින් හරිම නරක විදියට හදවත බිද ගත්තා....