"This is the first time you're going on a dinner with a guy so wag kang gagawa ng kahit anong kalokohan. Alam kong mabait si Tristan at sa tingin ko... wala naman siyang gagawin sayong masama." Habilin ni Megs habang dinidiin yong salitang huli nitong sinabi. Sa mga naririnig ko ngayon, mukha talagang kilala niya na yong Tristan. At dahil sa paninigurado rin nitong hindi ko tatakbuhan yong lalaking yun, sasabay ito papalabas ng bahay.
"I don't think so." Sabat ko habang iniisip kung tama ba 'tong naging desisyon ko. Kung hindi lang dahil sa pamimilit ni Megs, hindi ako sisipot.
"Be professional. Okay? Allright. He's here." Sabat nito nang maaninag ang nakatayong Tristan na nasa harapan ng bahay ko.
Nang makalabas na kami ng gate ay napansin ko ang bawat titig nito. Naging madiin ang tingin niya kaya hindi ko maiwasang tumingin sa misteryoso nitong mukha. Biglang naagaw ng atensyon ko ang simpleng outfit nito. He was wearing a pair of black chinos and white longsleeve botton with his messy curley brown hair. Hindi ko ipagkakailang bagay sakanya ang suot niya at gwapo itong tingnan. Sa pagkakataon ito, naging tao siya sa paningin ko.
"Okay enough of that stares. Hindi pa kayo nakakalis, may tunawan ng nangyayari." Biro ni Megs na sumira sa mga titig na namuo. Bigla siyang umiwas ng tingin at napalunok.
"I gotta go." Dugtong ni Megs at napatingin ito kay Tristan. "Do take care of our bestfriend. At kung meron man siyang ginawang kalokohan, just call me." Iniabot nito ang card niya at dahil dun natawa ng mahina si Tristan. Tumango nalang ito bilang pagsang-ayon sa sinabi nito.
What the hell! Nagmukhang ako yong masama.
Bago pumasok si Megs sa sasakyan niya ay lumingon itong muli. "Be good to him." She warned me. Binigyan ko siya ng isang masamang tingin signaling to her to shut her mouth up. Pumasok na siya ng sasakyan na may bakas na tuwa sa mukha.
Tristan and I both looked at Megan's car that was about to leave at nang makaalis na si Megs, malaking katahimikan ang namagitan sa aming dalawa. Ramdam ko ang muling pagtitig nito kaya napaharap ako.
"What?" Sunggab ko sakanya.
"I've never seen a more beautiful view in my life, ngayon pa lang."
"Really? Did you impressed again?"
He grinned.
"As always."
Alam kong parte iyun ng mga mabulalak niyang salita at kung katulad lang ako ng mga ibang babaeng dumaan sakanya ay tiyak matagal niya na akong nakuha. Yeah. He has a humor that women's like. Gwapo rin ito at may appeal. Pero hindi ang isang katulad niya ang magpapabago ng pananaw ko sa isang lalaki. Alam kong kagaya parin siya ng iba na sa una lang magaling.
"Okay. You can look but you can't touch." Sabi ko at bago ko siya talikuran ay binigyan ko ito ng isang nakakalokong ngiti. Rinig ko ang pagbuntong hininga niya at di nagtagal sumunod rin ito.
Pumasok kami ng bahay niyang tahimik parin. Nasa likoran ko siya habang ramdam parin ang mga titig nito. Kung nakakamatay lang ang isang tingin, panigurado nasa kulungan na siya ngayon.
Nagtungo kami sa pool area ng bahay niya at bigla akong nabigla sa nasaksihan ko. There were roses placed on the way to a table full of lights with a wine and a candle. Nilibot ko ang tingin ko sa buong paligid and the area around the pool is often adorned with romantic decorations such as flowers, drapes, and fairy lights. This isn't just a dinner but this is a kind of romantic dinner date.
