Oikawa'nın annesi bir kez daha şansını deneyerek sordu "Hajime, canım, sen de benim oğlum sayılırsın. Hem buraya kadar geldin, akşam yemeğine kal bari."
Iwaizumi, nazikçe gülümseyerek bir kez daha reddetti "Kalmayı çok isterdim ama anneme haber vermedim. Üzgünüm."
En sonunda, Oikawa da dayanamayıp araya girdi "Iwa-chan, şimdi arasan olmaz mı? Okuldan sonra tüm gün benimleydin zaten."
Maruz kaldığı "yavru köpek bakışları"na dayanamayıp telefonunu çıkardı. Küçüklüklerinden beri çok yakın arkadaşlardı, bu yüzden annesi hiç sorun etmeden izin verdi.
Hep beraber masayı hazırlayıp oturdular. İlk konuşan Oikawa'nın annesiydi "Sınavınız yaklaşıyor, heyecanlı mısınız?"
Her ne kadar öyleymiş gibi görünmese de sınav ikisini de geriyordu. Birkaç şey geveleyip konuyu geçmeye çalıştılar.
"Hiç sıkmayın canınızı, dünyanın sonu değil ya! Hem ben size güveniyorum, siz çok başarılı çocuklarsınız." Kadın destek olmak istercesine gülümsedi.
Iwaizumi lokmasını yutup konuştu "Teşekkürler, eminim güzel sonuçlar alacağız. Hem, Oikawa takımdan da ayrıldı. Artık daha rahat çalışır."
Panikle elindeki çatalı hemen ağzına götürdü, söylemek zorunda mıydın Iwa-chan?
Kadın şaşırmış gibiydi, Oikawa'ya dönüp sordu "Takımdan mı ayrıldın? Senenin başında bu konuyu konuşmuştuk, sen de istemediğini söylemiştin?"
Ağzındakini biraz daha çiğneyerek zaman kazanmaya çalıştı, dikkat etmezse yalanı ortaya çıkardı.
"Antrenmanlar ve etütlerle fazla yorulmaya başladım. Hem voleybolda hem de derslerde performansım düştü. Bir süreliğine birinden vazgeçmem gerekiyordu."
Son deneme sınavındaki bariz düşüşü ve son maçı kaybetmeleri söylediklerine sağlam bir dayanak oluşturmuştu. Ses tonu gayet inandırıcıydı, son zamanlardaki uykusuzluğunu da antrenman ve etütün birlikte ağır gelmesine vurmuştu. Mükemmel.
Kadının yüzünde minik bir tebessüm oluştu "Kendin için doğru kararlar verebildiğine sevindim Tooru. Yanlış anlama, voleybola olan ilgine bir şey demiyorum, çok da yeteneklisin. Sadece," Kadının sesi hafif çatlamış gözleri dolmuştu "Kararlarını kendin verebilecek kadar büyüdüğüne inanamıyorum. Seni ilk kucağıma aldığım zaman daha dün gibi-" burnunu çekip kocaman gülümsedi "Sadece, ne karar verirsen ver, ne olmuş olursa olsun, her zaman arkandayım."
Oikawa cevap vermek yerine parlak bir gülümseme sunup bakışlarını tabağına çevirdi. Ne olursa olsun...
__________
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Athazagoraphobia || iwaoi
FanfictionBilinmeyen numara Oikawa-senpai, sınırı biraz aşmıyor musunuz? Birkaç kez müsamaha göstermem dahasını isteyebileceğiniz anlamına gelmiyor Hem Küçük sırrımızın açığa çıkmasını bu kadar istediğinizi bilmiyordum iwaoi#2 hajime#3 tooru#2 iwaoi#1 hajime#...
