T W E L V E

322 5 0
                                    

L I A M ' S P O V

papuntang opisina ko ay naka-sunod sa akin si Shiro, pagod na nga ako dahil sa maraming pasyente dito sa ospital, dadagdag pa si Miguel.

"baliw ba siya, Liam?" Shiro asked. "tinanggihan mo na nga yung deal, pinipilit ka pa rin." he added.

bumuntong hininga ako, hindi naman on purpose yung pag punta ni Miguel dito, may hinatid siya pasyente dito.

pero bakit tumagal pa siya dito?

"teka nga, anong ginagawa ni Miguel dito?" tanong ulit ni Shiro.

"may hinatid lang na pasyente." sagot ko naman.

"e di sana umalis na siya." he replied.

"yun na nga, hindi ko lang alam kung bakit hindi pa umalis yon." I said.

then after that there was a silence between us na, ang bigat ng loob ko, andami ko namang haharapin ng problema after I saw my uncle yesterday.

I know it's my responsibility as a doctor, but I don't want to see him, naalala ko lahat, naalala ko lahat ng mga ginawa niyang kabastusan niya sa akin.

"dalawang araw na siguro akong minamalas, Shiro." seryosong sabi ko sa kaniya.

"oo nga, minamalas ka na ng dalawang araw." he replied.

napailing ako, its been two days nga, at ngayon pa ako naging stress, well, ito nga naman yung kapalit ng kasiyahan ko.

"ito siguro kapalit ng kasiyahan ko." sabi ko.

"ang unfair lang ng mundo," Shiro said. "because when you get happy, may kapalit na lungkot at sakit." he added.

naranasan nang malungkot ni Shiro after niyang sumaya, saksi ako non, at lahat nga ay may kapalit.

kami lang ang nagko-comfort sa isa't-isa, pero kahit anong comfort namin sa isa't-isa, naa-apektuhan naman kami.

"pero alam mo Liam, kahit anong comfort ko sa'yo, nalulungkot din ako." sabi ni Shiro.

"alam ko naman Shiro, ganun naman din ako sa'yo." I replied.

"hala, baka tayo talaga para sa isa't-isa." he joked.

"hala, oo nga no?" sinabayan ko naman.

we laugh at a simple and corny joke we both laughed, magaan na ang loob namin.

"magaan na loob natin no? kahit corny yung joke natin?" Shiro asked.

"oo, masaya na tayo." I answered.

natahimik kaming dalawa pagkatapos non, and now I'm thinking what should I do after this?

"lalabas na ako, kailangan kong i-check mga pasyente ko." sabi ko.

"ako rin pala." he replied.

magsasalita pa sana ako when he went out na ng opisina ko, I shook my head and just went out to my office too.

ngumingiti pa ako pero nawala lang nang bumungad sa akin ang Tito ko, isasarado ko na sana ang pintuan pero pinigilan niya ako.

"let's talk, Liam." sab ng Tito ko.

"ano pa ang pag-uusapan natin?" tanong ko sa kaniya.

"everything." he answered at hinahaplos ang balikat ko.

tumayo ang balahibo ko dahil sa haplos niyang 'yon, yun ay hindi ko nagustuhan. nakakadiri, nakaka-suka, at higit sa lahat nakakatakot.

"bitawan mo ako." sabi ko.

Is it Lust? or Love? | MinWonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon