Is it Lust? or Love? | MinWon

T W E N T Y T W O

L I A M ' S  P O V

“ulitin mo nga sinabi mo, hindi nag sink in sa utak ko eh.” Shiro said, sitting beside me.

“we just had sex, me and Miguel, had sex.” I replied.

there was a silence after I reply to him, buntong hininga lang ni Shiro ang naririnig ko and I know he doesn't want this, kasi ako na mismo yung nag sabi.

“hindi mo ba siya mapipigilan?” tanong niya.

napaisip ako sa tanong niya, hindi ko ba kayang pigilan si Miguel?

“sa tuwing... sa tuwing hahawakan na niya ako, bigla akong nanghihina.” sagot ko sa tanong niya.

totoo naman, na nanghihina ako sa mga haplos niya.

“kung yan ang gusto mo, e di sige wala akong magagawa diyan.” he said and then sighed.

“pero, hinay-hinay lang ha. baka pag nahulog yung loob mo sa kaniya, iiwan ka lang niyan sa ere.” Shiro added, puno ng awtoridad.

and that thought, para na akong nakalutang, imposible namang mahuhulog ang loob ko kay Miguel.

pero hindi natin alam.

hindi natin alam kung anong mangyayari, hindi natin alam kung mahuhulog ba ang loob ko sa kaniya.

at hindi ko napansin na nasa harap na pala ako ng bahay ko, bumaba na ako ng kotse at sumalubong sa akin si Miguel.

“how's work?” he asked me, with a smirk.

hindi ko sinagot ang tanong niya, but I just sighed and just look at him and smiled.

“I'm tired.” I answered.

“oh, himala, you just answered my question.” he said.

“eh dati, hindi mo sinasagot o di kaya hindi mo ako pinapansin.” he added.

bununtong hininga ako, paano ko ba sasabihin sa kaniya na bibigay na lang ako, maging sunud-sunuran niya na lang?

“Miguel, I have something to tell you.” I said.

“spill.” he replied.

“fuck me all you want, that's what you want right?” I said.

nagulat ako sa sarili ko, it was too much vulgar.

“oh,”

“that's what I like Liam, straight to the point.” he said.

umiwas ako ng tingin, nahihiya ako sa sinabi ko kasi masiyadong bulgar ang nasabi ko.

at pangit pakinggan.

but maybe because it's my first time?

“okay then, I'll just message you when i need you.” he said and walks away.

dun na ako huminga ng maluwag, pangit, pangit ng mindset ko. sana hindi ko na lang inamin, sana hindi ko na lang sinabi, sana...

sana hindi ko na siya naging kapitbahay.

pero wala naman na akong magagawa, kasi ayun na eh, nangyari na kasi lahat. nangyari na lahat-lahat, at wala na akong magagawa dun.

“kaya mo namang mag trabaho bukas diba?” Shiro asked me.

“oo naman, kaya ko pa.” I answered.

“okay sige, kilala naman kita.” he said.

“dapat lang na kilalanin mo ako.” maangas kong pag sabi.

“pota ka Liam, hindi bagay sayo maging maangas.” opinyon ni Shiro.

“hindi ka lang minahal Shiro kaya ka ganyan, hays okay lang yan, ako na bahala sayo.” biro kong sabi.

“manahimik ka nga, but anyways, kailangan ko ng ibaba to, may gagawin pa ako.” Shiro said at ibinaba na ang tawag.

tinignan ko ang phone ko bago kumain ulit, napapansin kong napapangiti ako, at hindi ko alam kung ano ang rason.

why am I smiling?

natauhan na lang ako nang may marinig akong katok mula sa pintuan ng back door ko, napatingin naman ako dun at nakita si Miguel.

kinakabahan, pero hindi na nanginginig ang aking mga kamay.

umiwas ako ng tingin, hindi ko pa natatapos ang pagkain ko, hindi pa ko tapos.

“gusto lang kitang kausapin, but since you're still eating, mamaya na lang.” he said and then walks away.

huminga ako ng maluwag, tinapos ko na lang kainin ang pagkain ko tsaka naghugas na rin ng plato. lumabas ako ng bahay ko at natagpuan ko si Miguel na naninigarilyo, hindi ko gusto ang amoy ng sigarilyo pero lumapit pa rin ko sa kaniya.

“nabusog ka ba?” he ask.

“oo, nabusog naman ako.” I answered tsaka tumingin na sa mga bahay na kaharap namin.

naging tahimik na after ng pagsagot ko sa kaniyang tanong, nakikita ko din ang usok ng sigarilyo. sumasakit na din ang dibdib ko kaka-amoy ng sigarilyo.

“should I distance myself? kasi masakit sa dibdib ang amoy ng siga—” hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang bigla niya akong hinalikan.

nabigla din ako nang ibuga niya sa loob ng bunganga ko ang usok ng sigarilyo, after that he kissed me passionately. nararamdaman ko ding umiinit na naman ang katawan ko.

and fuck, I love that feeling.

a moan escaped on my mouth, natatakot na din ako na baka may makakita sa amin, but I'm thankful dahil tumigil na siya.

“like it, baby?” he asked me.

umiinit na ang mukha ko, kaya alam kong namumula na ako.

“cute.” he murmured but I heard it.

umiwas ako ng tingin, mali yon pero parang nakaka-adik, parang gusto kong ulitin, but he'll took that as advantage of me again.

“pumasok ka na, gabi na oh.” he said and then turn his back on me, walking away.

bumuntong hininga ako, pumasok ulit ako sa bahay ko, I sat down on my couch and then faced the ceiling.

“what should I do?” I ask myself.

alam ko namang walang sasagot, pero ano nga ba ang gagawin ko? tama ba itong hinaharap ko ngayon? tama ba na tatanggapin ko na lang ang alok ni Miguel?

ano nga ba ang dapat gawin?

I want to distract myself, kaya pumunta ako sa isang kwarto kung nasan yung PC ko, kailangan kong i-distract ang sarili ko, iniisip ko na talaga kung ano ba ang tamang gagawin ko.

playing valorant all night to distract myself even though I have a duty tomorrow, pero hindi ako makatulog dahil hindi pa ako tinatamaan ng antok.

“panalo na naman.” sabi ko.

nakakailang panalo na ako sa laro, at nasisiyahan naman ako.

“another game.” I said.

laro ng laro at hindi ko na namamalayan ang oras, hanggang sa nanalo ulit.

napatingin lang ako sa phone ko nang may mag text, napatingin na din ako sa oras at nabigla ako na 1 am na pala.

“i-it's Miguel?” sambit ko sa pangalan niya.

nabigla ako sa text niya, at nabigla ako sa tibok ng puso ko.

bakit ang bilis?

Miguel:
matulog ka na, may duty ka pa bukas.

pinapatulog niya lang naman ako pero bakit tumitibok ng mabilis ang puso ko?