Is it Lust? or Love? | MinWon

S E V E N T E E N

L I A M ' S P O V

nang magising si ako at napansin ko na nasa ibang kwarto na ako, the I remembered what happened yesterday. I was in Miguel's house, and then I stood up.

nang mapansin kong wala siyang saplot ay napasapo ako sa aking ulo.

"punyeta, anong nangyari kahapon?" I asked myself.

napatingin ako sa pintuang bumukas at napatingin ako lalaking kinamumuhian ko, and it was Miguel.

"y-you are such an asshole!" sigaw ko sa kaniya.

"don't shout at me." Miguel said, calmly.

"drinoga mo ako Miguel!" sigaw ko sa harapan niya.

Miguel has his poker face, nakaka-punyeta tignan, and I hate it the most.

"where's my clothes?!" I asked him.

"use my clothes, instead." Miguel answered.

"fuck you!"

"my pleasure." Miguel replied.

napatingin ako sa paligid at hinanap ang mga damit ko, nakalagay lang pala sa bed side table at nakatupi pa.

kinuha ko ang damit ko at sinuot ito, sa harapan pa talaga ni Miguel.

handang umalis, pero pinigilan niya ako, he's grip was so hard, na kahit ako ay nasasaktan na.

"masakit Miguel." sabi ko.

"you..." he started.

"agree to our deal." he added.

binalikwas ko ang aking kamay mula sa kaniyang pagkakahawak, bumaba ako at handa na talagang umalis. I was in the urge of crying when someone calls me, napatingin naman ako sa taong yon.

and it was Shiro.

tumakbo ako papunta sa kaniya at kaagad na umiyak, at don ko na binuhos ang aking mga luha.

"bakit nasa bahay ka ni Miguel?" Shiro asked.

"p-please, wag natin dito pag usapan." I answered.

ramdam kong tumango siya habang hinahagod niya ang aking likod, ramdam ko kung ga-ano kasakit ang akin pwetan hanggang likod, dahilan sa nangyari kahapon.

nang makapasok kami sa bahay ko, umiiyak pa rin ako, nandidiri na ako sa sarili ko.

but honestly Liam, you like what happened to you and Miguel yesterday.

"puta tahimik!" sigaw ko.

"what happened Liam, tell me." Shiro said, trying to comfort me.

huminga ako ng malalim, at tumingin sa kaniya, alam kong namumula na ako dahil umiyak ako.

sa totoo lang, nahihiya na akong humarap sa kaibigan ko.

"he... drugged me, Shiro." I said.

hindi ko na nakita ang reaction ni Shiro dahil yumuko na ako sa sobrang hiya, but then I heard some sobs kaya napatingin ako sa kaniya.

"I'm sorry..." he apologize.

"n-no, it's not your fault Shiro." I replied.

nagtataka ako kung bakit siya nagso-sorry e wala naman siyang kasalanan.

"pupunta sana ako dito kahapon, but hindi natuloy kasi inaya ako nila Ten." he said.

wala siyang kasalanan, nagkataon lang naman, it's okay na makisama sa iba, hindi lang naman kasi ako ang kaibigan ni Shiro.