CHAPTER 24

347 8 1
                                    

kasalukuyang nasa probinsya si saisumi kasama si manang

napag desisyonan kasi ni andrew kagabi na mas mainam nang ipadala niya muna sa ligtas na lugar si saisumi lalo na at nag dadalang tao ito sa kanilang anak

abala sa pagluluto si manang nang kanilang kakainin nang may biglang kumatok sa kanilang pintuan

"sandali!!"sigaw ni manang

agad naman itong huminto ilang minuto rin ay kumatok nanaman ito this time mabilis na

~KNOCK~ ~KNOCK~

ka-agad munang pinatay ni manang at apoy palabas na siya nang kusina nang makita si saisumi na kababa lang

"oh iha gising kana pala teka lang ha at hindi pa ako tapos sa niluluto ko nga pala saan ka pupunta??"manang asked saisumi

"ah manang pagbubuksan kolang yung nakatok"saisumi said

"hay ano kaba iha ako na sige na maupo ka nalang diyan"manang replied to saisumi

"hindi napo manang sige na ho ako nang bahala sige napo balik napo kayo sa kusina"sagot ni saisumi

magsasalita pa sana si manang nang derederetsyo na si saisumi nagtungo sa may pintuan kaya bumalik nalang siya sa pagluluto

SAISUMI POV

nagising ako sa malakas na katok kaya agad akong lumabas nang kwarto saktong pagka baba ko ay lumabas si manang mula si kusina

ako narin ang nagpumilit na titignan kung sino ang nakatok

pagkabukas ko nang pintuan wala namang tao tumingin tingin pako sa paligid baka may nang paprank lang

nang ma make sure kong wala nga talaga ay agad nakong papasok nang mapansin kong may box sa paanan ko

dinampot ko ito at dinala papasok

"oh ano iha sino daw sila?"manang asked

nang puntahan ko siya sa kusina

"wala nga pong tao manang eee "sabi ko

kumunot ang noo ni manang at napailing

"nako baka mga bata lang yan nga pala iha ano yang dala dala mo??"manang asked 

"ah ito po diko nga rin po alam nakita kolang sa labas nang pintuan natin"sabi ko

ka-agad ko itong nilapag sa lamesa at dahan dahang binuksan

ganuon nalang ang pamumutla at takot nang makita ko ang laman

"aaaahhhhhhhhhh!!!!"sigaw ko

sa sobrang takot ay naihagis ko ito

"iha anong nangyayare ano yun"tanong ni manang

ka-agad niya akong nilapitan nang makita ang itsura kong takot na takot

iyak lang ako nang iyak habang yakap ako ni manang

*SOBS*

"ma-manang yu-yung box ma-manang "utal utal kong salita

tinuro ko kay manang ang box na ngayon nakataob na sa box sumabog ang laman nito

ganuon nalang rin ang gulat ni manang ka-agad niya akong tinayo at dinala sa kwarto ko

"iha dito ka muna ako nang bahala duon"manang said

tumango nalang ako at nahiga sa kama ko

ka-agad lumabas si manang sa kwarto

'a-andrew asan ka plsss natatakot nako'

'i need you'

hindi ko namalayan na nakatulog akong muli dahil sa pagod sa pagiyak

MARRYING THE RUTHLESS MANTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon