SAISUMI POV
Matapos ang nangyare kagabi sa aming dalawa ay hindi kona ito makalimutan lalo na ang mga salitang binitawan niya at ang paglapat nang kanyang labi sa aking labi sa ginagawa niya ay mas lalo akong nangungulila sa presensya niya pero bago ako tuluyan bumaba sa kanyang sa sasakyan ay binabagabag rin ako nang salitang binitawan niya sa sasakyan
~*FLASHBACK*~
pababa na sana ako nang sasakyan nang hawakan niya ang kamay ko tumingin ako sa kanya kita ko sa mata niya ang pangungulila
"may sasabihin kaba??" i asked
he nodded at my question kaya umupo ako nang ayos
"ok spill" i said
hinalikan niya muna ang likod nang kamay ko bago tuluyang magsalita
" i just wanna remind you how much i love you mi amore and i'm sorry " andrew said
nagtaka ako sa huling salita na kanyang binigkas sorry?? he is sorry in what?? sa pangungulit sa akin or pang aasar i looked at him with a little confused look
"sorry saan??" i asked
"just accept my apology i know you are confused right now but i want you to know i'am sorry for what is about to happen" he said that made me more confused
i just nodded at him at agad lumabas nang sasakyan
"goodnight my love" pahabol niya sa akin
"same to you" i replied bago tuluyang isinara ang pintuan
~*END OF FLASHBACK*~
hmm what is he sorry for?? is he sorry because he is planning to stop on bothering me or he is sorry for being rude to me stop it saisumi stop overthinking pero patuloy parin ako napapaisip sa mga salitang binitawan niya sorry?? i think may bagay siyang gagawin and what is that
habang nag iisip kung ano ba talaga gustong iparating sa akin ni andrew ay biglang tumunog ang cellphone ko tanda na may nag text sa akin agad ko tinignan kung sino ito and galing ito sa aking kakambal agad ko binuksan ang email niya labis ang pag sisisi ko nang buksan ito sana pala hindi ko nalang binuksan
mina and andrew kissing it broke my heart seeing the photo akala koba mahal niya ako bakit bakit oh my god nasawa naba siya sa akin o buong kasinungalingan lang ang lahat nang ipinakita niya sa akin hindi ko namalayan na tuloy tuloy na pala nagbagsakan ang mga luha ko
agad ko binaba ang cellphone ko at inilabas ang sakit na nararamdaman nang puso ko
'andrew hindi mona ba ako maantay hindi mona ba kailangan malaman ang katotohanan kaya nakay mina kana'
i closed my eyes nang pumasok sa aking isipan ang mga salitang gusto ko sana bigkasin sa harapan ni andrew gusto ko siyang puntahan at tanungin ano ang nangyayare bakit sila magkahalikan ni mina
iyak lang ako nang iyak nang may biglang tumawag sa aking cellphone i looked at it kung sino pero unknown siya kaya umayos ako pinunasan ko ang mga luha na nagbabadya magbagsakan uli huminga ako nang malalim bago ito sinagot
"hello who is this?" i asked to the person on the other line
" hi bestie it's me kim" she replied
"kim wait where did you get my phone number?" takang tanong ko
"edi kanino paba kay miyuki in ask nga rin namin sa kanya ano address mo kaso hindi niya raw alam kung saan ka ngayon kaya tawagan ka nalang raw namin at ikaw tanungin" kim said
"wait namin so kasama mo sila meryl at queenie?" tanong ko
"yup andito na kami hindi panga sana kami darating kaso miyuki explained us everything kung bakit kailangan na namin bumalik" kim said
"asaan ba kayo ngayon??" tanong ko
"nasa mall kami best" kim replied i chukled dahil sa boses niyang energetic
magsasalita na sana ako nang may marinig akong boses nang isa pa naming kaibigan
"bitch ano na natanong mona ba ano address niya gusto kona magpahinga " meryl said
"eto na teka" kim replied
"puro ka teka kanina mo payan sinasabi" dagdag naman nang isa and i know that voice it's queenie
"teka lang naman mga ata ee sige na eto na ano ahm best ano address mo?? amadali kasi ang dalawang impakta" kim said
i just laugh
"text ko nalang sayo baba na muna itong tawag saka na tayo mag chitchat kapag nandirito na kayo ingat kayo papunta rito ha" i said bago ibaba ang tawag agad ko tinext kay kim ang address nang bahay ko
tumayo ako sa kama at nagtungo sa c.r hinilamusan ko ang mukha ko para hindi nila malaman na umiyak ako pagtapos ko maghilamos ay agad naman akong pumunta sa walk-in closet para magpalit nang pang itaas agad ako lumabas nang kwarto at bumaba papuntang kusina para ipaghanda sila nag makakain nag timpla narin ako nang juice para sa kanila
ilang minuto rin ay narinig ko ang doorbell tanda na nakarating na sila agad ko dinala sa sala ang pagkain na inihanda ko saka inumin nila bago pagbuksan nang pintuan
"bestie !!" sabay na sigaw nang dalawang impakta
"Girls what a pleasure to see all again" i said before letting them enter my house agad ko sila dinala sa may sala at pina upo
"woah may pagkain na " meryl said
"waaahh strawberry cake my fav" kim said
"lahat naman nang pagkain favorite mo kim" pang aasar naman ni queenie kay kim tinarayan lang niya si queenie kaya natawa nalang kami
"nga pala bestie kamusta kana ilang taon rin nuong huli nating pagkikita nasa mga highschool pa tayo huli nating bonding" queenie said while eating
"yeah highschool tayo huli nating pagkikita bago nagkawatak watak" dagdag ko naman
"speaking of pagkakawatak watak pinabalik mona rin ba ang iba??" meryl asked
"yup i already did" i replied
"nga pala saisumi totoo ba nalaman namin sa kakambal mo na may anak kana??" kim said
the three of them looked at me waiting for my answer i smiled at them
"yup i have her name is seleira three years old na siya sorry kung diko nasabi sa inyo alam niyo naman nawalan na tayo nang contact sa isat isa since my" i said
"since the day you got into an accident sa kung saan nakalimot ka" dagdag naman ni kim
tumango ako sa sinabi ni kim nakita ko nagkatinginan sila at napabuga nang malalim
"so who's the father??" queenie asked
"andrew" sa pagbanggit ko nang pangalan ni andrew ay nabilaukan sila kaunti
"what the fuck bestie!"sigaw ni meryl
"are you kidding?!" kim asked
"no i'am not andrew is the father but he still doesnt know that our daughter is alive dahil pinalabas ko na pinalaglag kona ito i was just scared na malaman niya pero mas kinakatakot ko ay ang malaman nila steven na may anak ako kaya itinago ko muna ito para hindi madamay at gamitin sa akin" i told to them
tumango tango naman sila sa mga sinabi ko
"so kailan mo balak ipag meet ang mag ama mo??" kim asked
"kapag ok na ang lahat" reply ko na nagpangiti sa kanila
ilang minuto rin ang usapan namin dahil sa tagal narin naming hindi pagkikita hindi rin nagtagal ay nakaramdaman kami nang antok kaya niligpit ko ang mga pinagkainan namin bago ko sila dinala sa kwartong tutuluyan nila nang makapasok sila ay agad naman ako nagtungo sa kwarto para narin magpahinga
~*END OF CHAPTER 42*~
HI GUYS SORRY SA LATE UPDATE HOPE YOU LIKE IT ENJOY READING GUYS ANYWAYS SANA SUPORTAHAN NIYO ANG MAGIGING BAGO KONG STORYA NA GAGAWIN KAPAG NATAPOS KONA ITO
ENJOY!!READING
BINABASA MO ANG
MARRYING THE RUTHLESS MAN
FanfictionAndrew lee isang kinatatakutan dahil sya ay isang mafia lord kilala bilang isang ruthless man walang emosyon na pinapakita at higit sa lahat siya ay isang CEO a multi billionaire Princess saisumi saavedra isang inosenteng babae na aalang ibang gina...
