MARRYING THE RUTHLESS MAN

CHAPTER 37

SAISUMI POV

Kasalukyan akong nasa sasakyan patungo ako ngayon sa lugar sa kung nasaan ang aking anak  ngayon ang ikatlong kaarawan nang aking anak habang nag dadrive ay napansin ko ang isang sasakyan na kanina pa nakasunod i changed my way nang daraanan para hindi nila malaman kung saan ako patungo may kutob ako na may balak ang taong nasa loob nang sasakyan na iyon habang kinukuha ang baril ko ay bigla nalang ako pinaputukan

'fuck' napamura nalang ako sa aking isipan

agad kong minaneho nang mabilis ang aking sasakyan damn it sana pala bago ako umalis i chineck ko sana kung may taong nakamasid sakin patuloy parin ang paghabol nila sa aking sasakyan at pag papaulan nang bala nang baril sa aking sasakyan binaba ko ang kabilang window nang aking sasakyan para paputukan rin sila pabalik nang bigla nilang mapantayan ang sasakyan ko inunahan kona magpaputok ang isa luckily napatay ko pinatamaan ko ang driver kaso nakaiwas ito pero naitagilid niya ang drive nang kanilang sasakyan nang matamaan ko siya sa kamay

in-over speed kona ang takbo nang sasakyan para matakasan siya nang may makita akong short cut agad akong lumiko rito para tuluyan nakong mawala sa kanilang paningin

dere-deretsyo lang ang pagmamaneho ko hanggang sa marating ko ang bahay na aming pinagawa sa tagong lugar sa gubat malayo sa mga delikadong tao

nang makarating ako ay agad kong tinawagan ang cellphone number nang aking kakambal para ipa-alam na nadirito nako sa tapat nang lagusan ilang ring ang inabot bago niya ito sinagot

"hello twin nasan kana?" he said in the other line

"outside" maiksi kong reply sa kanya

pagkatapos kong sabihin ay agad bumukas ang gate na ang pagkakagawa at desenyo rito ay isang malaking harang na may mga takip nang halaman sa kung saan hindi mo mahahalata na may kabilang side ito aakalain molang ito na ang end nang lagusan nato

pagkabukas ay agad kong pina-andar papasok ang aking sasakyan sa hindi kalayuan ay agad kong natanaw ang kakambal ko kasama ang aming kuya na sila theodore at aiden along with my daughter seleira nang makalapit ay inihinto kona ang sasakyan at agad bumaba pagbaba ko ay tumakbo sakin ang aking anak

"MAMA!!" sigaw nito patakbo agad ko siyang sinalubong nang yakap at binuhat

"baby" i said and kissed her that makes her laugh

"mama miss you so much did you miss mama??"i asked her

tumango siya 

"mit yuw too mama" she said natawa nalang ako dahil bulol pa ang aking anak

"hi sis glad you make it" kuya theodore said

"yup i'm glad i make it in tim although im a little late" i said

"what took you a little late sis?"kuya aiden suddenly asked 

i sigh before answering their questions

"need ko mag iba nang dereksyon kanina para hindi ako masundan nang sasakyan kung saan ako patungo kaya ililigaw ko sana sila kaso pina ulanan nila ako nang bala nang baril duon palang napansin kona na may kahina hinala sa sasakyan na iyon luckily napatay ko ang isa while yung nag dadrive ay sa kamay lang tinamaan" reply ko sa kanilang tanong

napalingon naman ako sa kakambal ko nang magsalita ito

"so kaya pala maraming ang sasakyan mo twin ha" shunrei said habang tinitignan ang bawat parte nang sasakyan na may tama nang bala nang baril

tumango ako

"yup so bago matapos ang araw nato at bago ako umalis uli dapat bago na ang gamitin ko" reply ko

tumango naman ang kakambal ko sa aking sinabi

"come on sis let's go inside now kalimutan mo muna ang nangyare birthday nang pamangkin namin" kuya aiden said

"yup sis aiden is right tara na sa loob at nag aantay na si dylan saka alexander kasama ang lolo nga pala andito rin ang pinsan natin si keith at christian" dag dag naman kuya theodore

pumasok na kami sa loob nang bahay na pinatayo namin sinalubong kami nang mga tauhan at katulong agad kaming nagtungo sa garden kung saa gaganapin ang maliit na celebrasyon nang aking anak agad naman kaming nakrating natanaw ko agad ang kanilang mga pigura

my cousin and brother greeted me nang makalapit kami pagkaupo ay biglang nagsalita ang aking anak na buhat ko

"FOWD" natawa kaming lahat dahil sa saya sa kanyang mata nang makita ang mga pagkain na nakahain sa lamesa  at dahil narin sa pagkakabulol

"apo mana sayo ang anak mo ganyan karin kada makakakita nang pagkain lalo na kapag ka-arawan mo" lolo said habang natawa

"nako delikado kay insan pa nag mana"biglang asar ni kuya keith sa akin agd ko siyang sinamaan pero tinawanan lang nila akong lahat

"haha sis kalma"kuya alexander said

"o sige simulan na nating kantahan nang happy birthday si seleira at para mabigay narin natin ang regalo sa munti nating prinsesa" lolo said

agad naman inilabas nang isang katulong angcake pagkalapag nito ay agad nilagay ni kuya dylan ang kandila sa ibabaw nangcake at sisnidihan ito agad naman namin kinatahan ang aking anak natatawa pa kami dahil sumasayaw siya habang nakanta kami nang matapos kami kumanta

"blow the candle baby" kuya aiden said

binatukan naman siya ni kuya theodore dahilan nang pagtawa ni seleira

"kupal kaba alam mong hindi pa kaya ni seleira papahipan mo asan utak mo nanaman baka n-" hindi na natuloy ni kuya theodore ang sasabihin nang may nang salpak nang tissue sa kanyang bibig natawa ako sa ginawa ni kuya alexander

"manahimik nanga kayo" kuya said while glaring at them agad tumingin sakin si kuya alexander

"sis hipan mo ang kandila para kay seleira"dagdag ni kuya

agad ko naman binlow ang candle nagsipalakpakan ang lahat nakipalakpak rin ang anak ko kaya napailing nalang ako

"happy birthday little angel"kuya dylan said

"happy birthday little one" bati naman ni kuya alexander

"happy happy birthday" kuya keith,christian and my two brothers theodore and aiden said

pagkatapos ay agad rin kaming nagsikainan wala kang ibang maririnig kundi ang tawanan at saya kasama ang pamilya mo habang nag cecelebrate nang ka-arawan nang aking anak habang sinusubuan ko ang aking anak ay biglang nagsalita ang aming lolo

"so apo hanggang kailan mo siya itatago sa kanyang ama?"grandpa asked

napahinto sa tawanan sila kuya at napatingin sa aming lolo na animoy hindi ito ang oras para sa kanyang tanong

"lo" biglang tawag nang aking kakambal

"nha its fine shunrei lolo kalma kalang alam kong nag-aalala ka para kay seleira kasi kailangan rin niya nang kalinga nang kanyang ama alam kong gusto mo kumpleto ang pamilya nang anak namin kaya hindi kita masisi kung lagi mo ako tinatanong sa ganyang bagay kung kailan makikilala nang anak ko sa personal ang ama niya" reply ko sa aking lolo

"sorry apo" grandpa apologize

i just smiled

"nah no need to apologize lo wala ka naman ginagawang kasalanan ok so let's forget what just happened and it's time for the gift now right seleira" i said and looked at my daughter who is enjoying the food in her mouth

tumingin ako sa mga kuya ko at ngumiti assuring na ok lang

~*END OF CHAPTER 37*~

HERE IS MY NEW UPDATE HOPE YOU ENJOY IT HAVE A GREAT TIME GUYSSS