MARRYING THE RUTHLESS MAN

CHAPTER 25

SAISUMI POV

na-alipungatan ako nang maramdaman kong may dalawang braso ang nakapulupot sa akin

dahan dahan ko minulat at nilingon para malaman kung sino ang nagmamay-ari nang braso na ito

"andrew your'e here" i touched his face just to make sure hindi ako nanaginip

he looked at me straight into my eyes

"yeah i'm here now mi amore " sabi niya ka-agad ko siyang niyakap nang mahigpit

"i though i would never see you again i'm scared andrew i'm scared for our baby " sabi ko sa kanya habang akap akap ko parin siya

"sshhh mi amore as long i'm still here no one can harm you " andrew said

"really amorcito you won't let them come near me specially at our baby in my bellly" i replied with full of hope and assurance

he nodded at my words

ilang minuto ang tinagal nang ganuong posisyon namin bago naisipang lumabas na para kumain

"come mi amore it's already 10 am you had a long sleep " andrew said habang inalalayan ako bumangon sa kama

'haba pala nang tinulog ko'

tumingin ako sa kanya

"ahm anong oras ka dumating ??saka ilang araw ka dito??" tanong ko habang palabas kami nang kwarto

pagkalabas ay agad namin sinara ang pintuan

he hold my waist habang patungo kami sa kung nasaan si manang papunta palang amoy kona ang bango nang ulam na niluluto ni manang

"i just got here 4 in the morning" sagot niya sa tanong ko

napahinto ko dahilan nang pagtingin niya sa akin

"4 nang umaga bakit hindi ka nagsabi sa akin saka nakatulog kana ba??" sunod sunod kong tanong he just smiled at me

"don't worry too much on me mi amore masama sayo yan" he said and we continued to walk

"bu-" hindi kona natuloy sasabihin ko nang marating namin ang kusina agad niya akong pinaupo

"no but's mi amore take care of yourself mi amore dahil wala ako sa tabi mo palagi and manang said you keep on insisting to help her clean in here" he said with a little angry voice

i just looked at him and sighed

sumandok nako nang kanin at ulam na nakahain na sa lamesa