MARRYING THE RUTHLESS MAN

CHAPTER 50

ANDREW POV

ilang taon narin pala ang nakakalipas simula nang isugod namin siya sa hospital iyon narin ang huling kita namin kay steven miske ang kanyang grupo ay hindi alam kung saan nagpunta ang kanilang leader bigla nalang ito nawala na parang bula kasalukuyan akong nasa sasakyan kasama ang anak ko patungo kami sa sementeryo ngayon upang bisitahin ang taong mahalaga sa amin

"daddy are we near napo ba??" my daughter ask ngumiti ako sa kanya

"yes princess malapit na tayo" agad kong sagot sa katanungan nang aking anak 

napatingin ako sa driver nang hininto na nito ang sasakyan at duon kolang napansin na andirito na pala kami nauna akong bumaba at agad na inalalayan ang anak kong si seleira sa pagbaba sa sasakyan inabot sa akin nang driver ang bulaklak na binili namin kanina lang bago magtungo sa sementeryo

i hold my daughter hand at naglakad na kami papunta sa puntod habang naglalakad kami nang aking anak sa hindi kalayuan ay natanaw na namin si shunrei kasama ang pinsan kong si miyuki bumitaw ang anak ko sa aking kamay at biglang tumakbo

"careful seleira!!" sigaw ko pero hindi ako pinansin nang anak ko

nang makalapit ako sa puntod na aalayan namin nang bulaklak at kandila ay sinalubong ako nila shunrei at miyuki nang matamis na ngiti 

"hope you feel ok now on what just happened in the past days" shunrei said 

"daddy give me flowers po ako napo lalapag pweetty pweety pwss "my daughter said

natawa kaming tatlo dahil sa pagiging makulit nang anak ko inabot ko sa kanya ang boquet of roses inalalayan ko siyang ilapag ito sa lapida at inalalayan siyang sindihan ang kandila nagdasal kami nang kaunti 

"himala cousin naisipan mong dumalaw ngayon kayla tita " miyuki said to me

napabuntong hininga ako dahil ilan taon rin nung huling binisita ko ang puntod nang magulang ko dahil sa nangyare na insidente sa mura kong edad 

"i visit my parents dahil sa gusto kong makilala nila ang apo nila sa akin at ang asawa ko" reply ko sa sinabi sa akin nang pinsan ko

"teka nga bakit hindi niyo kasabay ang kakambal ko bakit kayong dalawa lang ni seleira" takang tanong sa akin nang kakambal ni saisumi i just smiled nang biglang sumigaw si seleira

"MOMMY!!!" sigaw niya nang malakas sabay takbo sa kanyang ina na kasalukuyang papunta sa aming pwesto i was glad that she survive the stab on her stomach

~FLASHBACK~

 halos malakas na hagulghol ang maririnig sa hospital dahil sa kagalakan na nararamdaman nang ibalita nang doctor that she is stable now at inilipat na nila ito sa kwarto we are all just looking at the nurse and the doctor na ayusin ang mga aparato sa kanyang katawan nang lumabas na ang mga ito ay agad akong lumapit kay saisumi na kasalukuyang natutulog ngayon

hinawakan ko ang kanyang kamay at hinalikan ito lumandas nanaman ang luha sa aking mata

"amore you scared us to death we though we are gonna lose you thank you for fighting amore" bigkas ko habang hinahalikan ang kanyang kamay

tumingin ako sa taong biglang nagsalita sa tabi ko

"hindi basta basat susuko si bestie lalo na kung nangako pa siya sa anak ninyo na makakasama ka nila soon " queenie said with a serious face tumingin ako sa iba at ngumiti lang sila sa akin

~END OF FLASHBACK~

nabalik ako sa kasalukuyan nang marinig ko ang maganda niyang boses

"hmmm why are you spacing out??" saisumi ask i just laugh and hug her