CHAPTER 46

340 3 0
                                    

SAISUMI POV

kasalukuyan kaming nandirito nang mga kaibigan ko sa isang tagong lugar sa kung saan pinapahirapan namin ang mga taong sumabotahe sa kakambal ko rinig na rinig ko ang pagmamaka-awa nila sa dalawang tauhan na dala nang kaibigan kong si kim

i signal kim to tell to her men to stop again agad naman itong ginawa ni kim at pinahinto ang kanyang dalawang tauhan

"stop ok so let's go back on asking the five of you what are your'e boss up to??" agad na tanong ni kim sa limang nahuli namin

ka-agad na sumagot ang dalawa sa kanila

"miss veronica and mina is planning on taking advantage of you when you fully don't focus on them at the battlefield" guy no.1 said

"yes that's true so we suggest don't kill us plss let us live and tutulungan namin kayo basta huwag niyo lang kaming patayin" agad naman na salita nang isa

tumingin ako kayla meryl at queenie sa isang side sa kung saan tahimik silang nakamasid sa limang kalalakihan i cleared my throat para kuhain ang kanilang attention tumango sila bilang pag agree sa gusto nang mga ito tumingin din ako sa isa kopang kaibigan at ngumisi lang ito sa akin so that's it

"ok but once we found out you were planning on escaping us or don't help us then you leave us no choice but to end your'e life but since my friend agreed from your'e deal so i suppose i must releas you don't waste your'e chance" i said in a cold voice

"release them!!" agad na sigaw ni kim sa kanyang dalawang tauhan agad naman itong sinunod nang dalawa 

tinulungan nang dalawang lalaki na makatayo ang tatlo nilang kasamahan at agad na lumabas 

"are we doing the right thing??" biglang tanong ni meryl na ikinatingin namin tatlo

"we don't have a choice but that is the only way para malaman kung ano pa ang plano nila" agad na sagot ni queenie sa katanungan ni meryl 

they all looked at me na parang may inaantay silang sabihin ako i just sigh and said

"if they chose to fuck our trust then kill them for now let's go back dahil malapit na ang malaking event na gaganapin kailangan na nating maghanda sa lahat dahil hindi natin alam kung ilang grupo ang maglalaban laban dahil nagkaroon nang pagbabago kung dati inaannounce kung ilan ang maglalaban laban pwes ngayon hindi na dahil may random na grupo na ang kasali mabab man o mataas" mahaba kong litanya

tumaas ang kilay ni kim sa narinig

"wait what halo halo ang maglalaban laban so pwede natin makatapat ang mababang rango na grupo??" takang tanong ni kim

tumango ako bilang tugon sa kanyang tanong 

"holy shit look's like we are going to have fun having battle with a random group " meryl said

the three of us just laughed at meryl wala talaga siyang pinapalampas na grupo siya talaga ang pinaka nag eenjoy sa malaking labanan na nagaganap gustong gusto niya ang may thrill dahil mas lalo daw siyang nabubuhayan makipaglaban lumabas na kami sa aming ware house at pumunta sa sasakyan pagkasakay namin ay agad naming sinabi sa driver na ideretsyo kami sa airport habang nasa byhae nakatanaw lang ako sa may labas nang bintana nang sasakyan

iniisip ko ano ba ang susunod na mangyayare kapag natapos na ang gulo may maganda ba kalalabasan sa mga planong ginawa ko kung babalik paba si andrew sa akin kung mabibigyan ko paba nang kumpletong pamilya ang anak naming si seleira

*END OF SAISUMI POV*

*ANDREW POV*

kasalukuyan akong nakaupo rito sa sofa kaharap ang tatlong kuya ni saisumi na sina dylan,alexander at theodore habang ang kapatid kong si anika ay nakaupo lang sa isang tabi at prenteng nakaupo

"you better shut your'e mouth about this" biglang salita ni alexander sa akin

"pinagbigyan lang namin ang gusto nang kapatid mo dahil may karapatan karing makilala ang bata pero kahit anong mangyare huwag mong ipapaalam sa lahat na may anak kana kayo nang kapatid namin dahil hindi pa ito ang tamang oras para malaman nila na may seleira ang nag eexist nagkakaintindihan ba" dagdag na salita ni dylan

"i know i just want to meet my daughter in personal befoe the battle come ayaw ko na hanggang sa picture kolang nakikita ang anak ko" agad kong pagtugon sa kanila

maya maya pa ay dumating na si aiden at may karga siyang bata isang batang babae agad siyang ibinaba ni aiden nang makalapit sila sa amin nang humarap ang bata ay naramdaman ko ang panunubig nang mga mata ko agad ko pinigilan ang maluha

"seleira" pagbigkas ko sa pangalan nito agad itong tumingin sa akin na puno nang pagtataka

"seleira baby diba sabi mo gusto mo makilala ang daddy mo" alexander said

tumango ito sa kanya

"opo" agad na sagot nang anak ko

tumingin sa akin si alexander bago ako ituro sa anak ko at ipakilala ako rito

"that man who just called you by your'e name was your'e daddy" dagdag na salita ni alexander

kita namin sa mata ang pagliwanag nang mukha nang anak ko agad itong lumingon at tumakbo palapit sa akin yumakap siya sa sobrang saya rin na nararamdaman ko ay niyakap ko siya nang puno nang pagmamahal hindi kona napigilan ang mapaluha

"dwaddy!!" sigaw nang anak ko habang yakap ko siya

natawa nalang ako dahil sa medyo hindi niya pa nabibigkas nang maayos ang 'daddy' tumingin sa akin ang anak ko

"dwaddy why you cwying?" tanong nang anak ko sabay hawak sa aking mukha 

"daddy is not crying i was just happy baby" agad kong sagot sa kanyang tanong

"happy?"my daughter said with a confused look

"yes daddy is happy that i finally met you hmm you want some foods?" i ask my daughter

"foowd yey foowd" seleira said habang pumapalakpak pa inupo ko siya sa aking binte at pinunasan ang luha ko

"oh how sweet my brother is crying" biglang salita ni anika i glared at her at tinawanan niya lang ako

doon kolang na-alala na andirito rin pala sina dylan kaya agad akong umayos sinenyasan ko ang isa kong tauhan na kuhain ang laruan at pagkain na binili ko bago pumunta rito ilang minuto ay bumalik ang tauhan ko na dala ang laruan na binili ko isang stuff toys na malaking bear at isang doll house dala dala rin nila ang paboritong pagkain nang anak ko 

"saan ang kwarto ni seleira??" tanong ko kayla dylan

"sa taas but don't worry ipapa-akyat ko nalang ang mga laruan na binili mo sa katulong" alexander said at tinawag ang dalawang katulong at pina guide ang dalawa kong tauhan patungo sa kwarto nang anak ko para dalhin ang laruan na ibinili ko sa anak ko

inabot sa akin ni anika ang pagkain na pinakuha ko agad ko itong kinuha at binuksan halos magtatalon ang anak ko habang nakaupo napangiti nalang ako dahil manang mana siya sa kanyang ina lalong sumasaya kapag nakikita ang kanilang paborito habang sinusubuan ang aking anak ay may sinabi si aiden na ikinalingon ko

"huwag mo hahayaang makalapit si veronica sa kapatid namin lalong lalo na si mina" aiden said with a serious look

tumango lang ako sa binitawang salita ni aiden bumalik ako sa focus sa aking anak nang maramdaman niya na nakatingin ako sa kanya habang nakain siya ay tumingin rin siya sa akin ngumiti ito dahilan para mapangiti ako i kissed the top of the head of my daughter at hinayaan siyang mag-enjoy na kumain

she really resemble her mom a lot 

~*END OF CHAPTER 46*~

HI GUYS SORRY LATE UPDATE NAGKASAKIT AKO BUT NOW I'AM DOING FINE NOW KAYA AKO AY NAGBABALIK ENJOY READING GUYS THANKS FOR ALL OF YOUR'E SUPPORT  GOD BLESS US ALL!!!!


MARRYING THE RUTHLESS MANTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon