MARRYING THE RUTHLESS MAN

CHAPTER 29

*SAISUMI POV*

ilang araw narin ang nakakalipas simula nang umalis ako sa puder niya hanggang ngayon nasasaktan parin ako pero kailangan ko maging matibay para sa amin

*KNOCK* *KNOCK*

"pasok" sigaw ko habang nakatanaw sa bintana mula sa aking kwarto

"apo hanggang ngayon parin ba iniisip mo siya??" agad ako lumingon sa taong nagsalita

"nag-aalala ako sa kanya ano naba ang lagay niya" reply ko sa tanong nang lolo

lumapit siya sakin at naupo sa tabi ko

"apo wag mo masyadong istressin ang sarili mo alalahanin mo ang sarili mo nagdadalang tao ka malapit lapit narin ang kapanganakan mo 7 months na iyang bata" pa-alala ni lolo sa akin

tumango ako

"opo lolo hindi ko naman nakakalimutan ang alagaan sarili ko " ka-agad kong reply sa kanyang salita

" matanong kita apo pag naipanganak mona ang bata ano ang plano mo hmm??" tanong ni lolo sa akin

tumingin ako

*SIGH*

"actually lo hindi kopa alam pero tatapusin kona ang lahat saka ako babalik sa kanya kapag ok na ang lahat sana nga pag-balik ko siya parin yung mahal ko" reply ko sa tanong nang aking lolo

tumango si lolo sa naging sagot ko

" o sge apo dumaan lang ako saglit para tignan ko ang kalagayan mo at nang bata magiingat ka at magsabi kalang sa kakambal mo o hindi kaya sabihan molang sila miyuki kapag may kailangan ka at sila nang bahala" lolo said

tumango ako tumayo ako sa kama at sinamahan siya palabas nang kwarto pagkababa namin ay sinalubong kami nila miyuki

ngumiti ako sa kanila

"mga iha paki alalayan ang apo ko at ikaw shunrei maging mapag masid ka dahil baka mamaya may tao na palang naka abang sa kakambal mo para pabagsakin" biglang bilin ni lolo pagkahinto namin sa harapan nang mga ito

tumango ang kakambal ko sa bilin nang lolo

"yes your'e lord saturnino we wont fail you" sabay na sagot ni macy at miyuki

tumango si lolo at ni lingon ako

"sige na apo huwag mona ako ihatid hanggang labas ok nako saka may mga bantay naman ako" lolo said and then he kissed my forehead and bid goodbye to us

pagka-alis nang lolo ay pumunta ako sa kusina upang kumain habang naghahanap nang makakain sa ref ay may biglang nagsalita mula sa likod ko

"saisumi can we talk??" miyuki asked

i looked at her and nodded saka ako bumalik sa paghahanap nang pagkain nang makakita ako nang makakain agad ko itong inilabas sa ref

inilapag ko ito sa lamesa at naupo na habang nakain sinenyasan ko si miyuki na maupo sa aking harapan

"ok what is it you wanna ask?" tanong ko sa kanya

"tatanong kolang sana kung may plano kanang naisip " miyuki said i looked at her

"i still haven't for now kasi inuuna ko muna ang kailangan nang anak ko ang kapakanan niya and-" hindi ko natuloy ang sasabihin nang may nagsalita pang isa

"and andrew" someone said tinignan ko kung sino ito si shunrei lang pala

tumango ako

"yes" reply ko umupo siya sa tabi ni miyuki

"twin i told you wag mo muna siyang isipin ang alalahanin mo kung ano na ang susunod mo gagawin after your'e pregnancy" shunrei said

" i'm sorry i just cant help it i missed him and i'am worried " reply ko

"saisumi my cousin will be fine ok and we did promise to you na aalamin parin namin kung ano na ang lagay niya " miyuki added

"hyssttt ok ok and anyways wag narin kayong mainip at sasabihin kona rin sa inyo agad kapag buo na ang plano ko " i told them 

tumango silang dalawa

ka-agad nakong tumayo pagkatapos kong kumain at hinugasan  ito

"sige na matutulog nako" i told them

ka-agad akong lumabas nang kusina at umakyat nakasalubong kopa si macy sa hagdanan bigla niya akong inalalayan natawa naman ako

"macy kaya ko naman hindi naman ako baldado" sabi ko rito

"kahit na saka buntis ka saisumi need mo talaga nang aalalay sa iyo" macy said

agad naman namin narating ang silid ko nagpasalamat ako sa kanya sa pagtulong niya sinara kona agad ang pintuan at dumeretsyo sa kama kinuha ko ang cellphone na nasa tabi nang lampara 

pagkabukas ko nang cellphone ay agad na bumungad sa screen ko ang picture niya sa kung saan kitang kita mo sa mata niya ang saya at ang kanyang ngiti na hindi ako magsasawa tignan

'andrew sana mapatawad mo ako kung darating na ang araw na babalik ako sa piling mo sana ay tanggapin mo ako muli at anak natin sana huwag kang magbago huwag ka mag alala panandalian lang ito para sa anak natin ito at sayo  mahal na mahal kita sana huwag mo akong kakalimutan o buburahin diyan sa puso mo'  

naramdaman ko nalang nag may mainit na likido ang nalabas sa gilid nang aking mata at duon kolang napagtanto na naiyak nanaman ako

'im sorry baby kung panay iyak si mommy miss kolang ang daddy mo' i said while rubbing my tummy

hinayaan kolang pumatak ang mga luha ko hanggang sa lamunin ako nang antok at tuluyang nakatulog

*END OF SAISUMI POV*

~MEANWHILE AT ANDREW~

lahat nang tao sa mansion ay ramdam na ramdam ang masamang aura na pumapaligid sa kanilang amo na si andrew wala ring nagtatangka na kausapin o pigilan siya siya pagbabasag sa kanyang opisina

ilang araw nang ganito si andrew sa kanyang opisina simula nang malaman niyang lumisan ang kanyang mahal sa mismong araw nang umalis siya

"AAAAAAAHHHHHHHH" malakas na sigaw ni andrew na umalingawngaw hanggang sa labas nang kanyang opisina

nagkatinginan nalang ang mga taong nasa labas  dinig na dinig nang lahat ang malalaks niyang pagbabasag nang gamit

"WHY SAISUMI WHYY!!!!" bigla niya pang sigaw

napahinto siya sa pagbabasag nang makaramdam siya nang pang hihina napaupo siya at napasandal sa pader at dito tuluyan na siyang napaluha

"saisumi why,why the fuck you leave me,did i do something wrong mi amore whyy" tanong niya sa litrato ni saisumi na kasalukuyan niyang inilabas sa kanyang wallet

"where are you mi amore plsss come back i missed you why did you suddenly disappear my love plsss what ever it is sabihin mo sa akin hindi ako magagalit basta umuwi kalang" dagdag na salita ni andrew sa litrato ni saisumi 

ani moy sasagot ito sa kanyang mga katanungan

iyak parin nang iyak si andrew hanggang sa wala na mailabas ang kanyang mata tumayo siya at binuksan ang pintuan nang kanyang opisina nag siyukuan ang mga taong nasa labas nagtungo siya sa kanyang kwarto at sinarado ito nang malakas

humiga siya sa kanyang kama  at pinikit ang kanyang mga mata

'saisumi i will do anything to fucking find you and our child sana kapag nahanap ko kung nasaan ka i ready mona ang sarili mo dahil malaking kasalanan ang ginawa mong pagtatago sa akin'

huli niyang salita bago tuluyang matulog

*END OF CHAPTER 29*

HELLO GUYS HOPE YOU LIKE MY NEW UPDATE