Prison of Lies (Partners in Crime Book 2)

Chapter 11

Sidney's POV

We're already on our way to our new home. Ivler is busy driving. While Sandler is enjoying the view from the window. Hindi ko pa nakikita ang bahay. Ang alam ko lang ay sa Tagaytay ito at isang exclusive subdivision na isa sa mga properties ni Caleb.

We haven't talk about our arrangements. Sabi niya pag dating ko na lang sa bagong bahay. Knowing that his wife doesn't know about it, medyo gumaan ang loob ko dahil hindi ko parin siya laging makaka-encounter. I looked at my son and saw how excited he is. Hinaplos ko ang buhok niya at niyakap ng mahigpit, syaka ko pinanggigilan itong halikan.

"Are you excited baby?" I asked him. And he excitedly nodded. Lahat ng worries ko ay nawawala pag nakikita kong masaya ang anak ko. It has been five days since I last talked with his Dad. Sana lang talaga tama ang desisyon ko at hindi ako mag sisi nanaman sa huli.

I held him and let Sandler sit at my lap. We both watch the beautiful view of Tagaytay. It looks so peaceful. I'll just focus to my son, then nothing else. Hindi ko kailangan mag paapekto sa mga kalokohan ni Caleb. Or else i'll definitely lose his game.

We finally stopped in front of an elegant gate. I think nasa subdivision na kami. We passed some houses at di tulad ng iba na halos dikit dikit ang mga bahay. Dito puro mansion ang nakikita ko at kokonti pa lang ang mga nakatira. This is going to be our hiding place. Tanaw sa subdivision na ito ang ganda ng taal volcano.

And then we stopped in front of a big house in which automatically na nag bukas ang gate para makapasok ang kotse namin. He's insane. Masyadong malaki ang bahay na ito para sa amin na mag ina. Hindi ko napigilan mamangha sa ganda ng bahay.. or should I say mansion na nasa harap ko. This is our new home. Napaka ganda ng structure at halata mong mahal ang mga ginamait na materyales.

"Let's go, Miss Ashworth?" Bungad ni Ivler ng pag buksan ako nito ng pinto. Mabilis na kinuha ng mga kasam bahay ang mga maleta at gamit namin. I carried my son ng bumaba kami sa kotse. The house is full of glasses with a combination of white, gray and blue. Malawak ang garden na bumungad samin and I can see the long infinity pool. Maaliwalas ang bahay kaya naman pumapasok ang liwanag mula sa araw.

He's really a king. Hindi ko inaasahan na ganito ang bahay na ibibigay niya sa anak ko. I think it's too much. Hindi ko naman kailangan humingi ng kahit ano sa kanya dahil kaya kong palakihin at buhayin si Sandler. But since dinaan niya ako sa mga blackmail nya, kaya hinayaan ko siyang gawin ang mga obligasyon niya bilang ama.

"This way Ma'am." Then Ivler lead us to the living area. Hinayan ko namang mag lakad si Sandler habang hawak hawak ko ito sa kamay.

I immediately noticed the big spiral shaped staircase. A wide flat screen TV na hindi matantsa kung anong sukat. Hindi nag tagal at kumawala sa kamay ko si Sandler. Mabilis siya tumakbo papunta sa sofa at doon nag tatalon. I smiled, I love watching him this happy.

"Do you like it Ms. Ashworth? Kung may gusto kang baguhin, I can immediately contact the interior designer."

I shook my head. Sobra sobra na ang lahat ng ito. Hindi rin naman namin kailangan ng ganito kalaking bahay dahil kami lang naman mag ina ang titira dito. Well including the maids na hindi rin naman kadamihan. Kung tutuusin isang katulong lang naman ang kailangan ko. Pwede na nga kami sa isang simpleng condo.

"No, Everything is fine. You can leave us, We're okay here." I politely said. But he doesn't looked like he's leaving. Mukhang nag aalangan parin itong umalis. I think it's enough that he take us here.

"But it's my boss instruction. I still need to show the bed room and Sandler's play house." Bakit ba kailangan niyang sundin lahat ng utos ng boss nya? Kung sabagay, simula ngayon susundin ko nandin ang mga gusto nya. I'm under his control remember.