My Math Teacher

i-ı

Jungkook ile dersimiz bitmişti, normal bir şekilde dersimizi işledik. Verdiği şu saçma 500 soru ödevine de devam ediyordum. Jungkook ayaklandı ve aşağı indi. Ben de peşinden iniyordum. Tam o sırada kapı çaldı. Hizmetli kadın ortalıkta yoktu, annem ise yeni salona girmişti. Kapıya yöneldim. Jungkook gerimde kalmıştı. Kapıyı açmamla karşımda Bangchan'ı gördüm. İlk başta şaşırıp ne yapacağımı bilemesem de, Kocaman gülümsemesiyle ve kaslı kollarıyla beni sıkı sıkı sardı. 

Gerçekten onu çok özlemiştim. Amerika'dan dönmesi çok uzun zaman aldı resmen. Annemde Bangchan'ı görmesi ile ufak çaplı bir şok geçirse de "Canım oğlum hoş geldin nasılsın?" sözlerine başladı. Çocukluk arkadaşım olduğu için Bnagchan'ı da oğlu gibi görüyordu. Bangchan'ı hala bırakmamıştım. Bir koluyla belimi kavrıyordu. Bir anlığına annemde benim gibi Jungkook'un da burada olduğunu unutmuştu. 

"Bay Jeon siz de bizimle akşam yemeğine katılmaz mısınız?"

Jungkook bakışlarını önce gülümsemesiyle ışık saçan Bangchan'da gezdirmiş, sonra da beni bulmuştu. "Olur." dedi kısaca. Bangchan'ın gözleri ise Jungkook'u yeni bulmuştu. 

"Bu beyefendi kim?" dedi bana kısaca bakış atarak. 

"Benim matematik öğretmenim." 

Bangchan olduğu yerden ayrılmadan Jungkook'a elini uzattı. "Memnun oldum." Jungkook biraz beklese de bana baktıktan sonra Bangchan'la el sıkıştılar. "Jungkook" "Bangchan" birbirlerini isimlerini söyledikten sonra "Oturalım biz." dedim. Bangchan saçlarını beyaza boyatmıştı ve dağınık hali ona çok yakışmıştı. Sıcaktan dolayı pembeleşmiş yüzü ona katlanılamaz derece bir tatlılık katmıştı. Dışarıdan bakıldığında dahi başka biri onun iyi aile çocuğu olduğunu anlardı. 

İçiyor olması bile ilk defa öğrenenleri şaşırtıyordu. Belki yarın beraber içmeye giderdik. Bir kaç arkadaşta gelirse çok güzel olurdu. Jungkook'un sesi dahi çıkmıyordu. Gerçi bir zamandan sonra Bangchan ve ben de susmuştuk. 

Bölümü atıp kaçıyorum Crying Dead için belki yarın yazarımm.