Bölüm barut'tan...
Bugün mavinin ailesinin cenazesi vardı. Mavi hala ruh gibiydi.
"çıkalım mı artık ufaklık" dedim hiç konuşmadan kalktı yürümeye başladı.
Kısa sürede mezarlığa geldik. Cenazeler gömülmeye başladı. Bir kaç kürek toprak atıp mavinin yanına geldim.
Oldukça kalabalıktı buse ve ben mavinin yanından hiç ayrılmadık. İnsanlar baş sağlığı verip ayrılmaya başladılar.
Artık sadece üçümüz kalmıştık. Mavi mezara doğru gitti çöktü yere.
"ben napıcam şimdi önce deniz bıraktı gitti beni şimdide siz ben napıcam baba kimsesiz bıraktınız beni"
"maviş yapma bak onlar seni böyle görmek istemezlerdi toparla artık kendini" dedi buse
"buse ben nasıl dayanıcam kimsem kalmadı benim" sarılıp ağladılar dakikalarca. "hadi ufaklık gidelim artık çok yoruldun"
"nereye gidicem ki gidicek bir yerim kalmadı ki benim" dedi
"bana gidiyoruz güzelim bir bende kalırsın"dedim arabaya binip yola çıktık. Düne kadar güzel bir aileye sahipti bu kız herşeye rağmen mutluydu peki şimdi.
Yine onlarla yaşadığı güzel anılar vardı. Aile benim için hiçbir ifadesi yoktu. Tek bir mutlu anım yoktu onlarla aksine hep acı nefret. Eve geldik. Buse gizemi yatırıp gitti. Bende dinlenmek için odama geçtim.
Atıfın bağırması ile daldığım uykudan uyandım aklıma mavi gelince koşarak çıktım odadan.
"atıf neler oluyor ne bu gürültü"
"abi mavi hanım yok"
"ne demek yok lan"
"Fatma abla odasına girmiş orada yokmuş heryere baktık yok abi"
"lan bu eşya mı kaybediyorsunuz bir Allah'ı kulu görmemiş mi bukadar adam ne işe yarıyorsunuz lan siz"
"abi"
"abini siksinler atıf başlatma abine dağılın hemen o kızın başına bişey gelirse yemin olsun hepinize sıkarım kılım kıpırdamaz" hızla evden çıkıp arabaya bindim.
"neredesin be kızım" aklıma yana ev geldi. Hızla oraya sürdüm.
Maviyi gördüm kaldırımda oturmuş eve bakıyordu. Yanına gittim "mavi ne işin var gece gece burada"
"barut ben ben evime gelmek istedim bak burası benim evim"
"biliyorum güzelim ama şimdi gidelim yine geliriz olur mu"
"geliriz dimi"
"geliriz tabiki gelir eski haline getiririz burayı"
"eskisi gibi olmaz ki ama onlar yok çünkü"
Eli kanıyordu "mavi eline ne oldu" "bilmem barut çok avıyor"
"tamam güzelim hadi eve gidelim elini saralım gel" kucağıma alıp arabaya doğru yürüdüm...
Arabaya binip yola çıktık.
Eve gelip maviyi kucağımda odaya çıkardım "Fatma abla ilk yardım çantasını getirir misin"
Fatma abla çantayı getirip verdi "barut bir hastaneye mi götürsem dikiş gereklidir belki" dedi Fatma abla
"dikişlik değil ama sen maviye bir çorba yaparmısın"
"tabi hemen" dedi çıktı odadan
"gel bakalım şu elime" yarayı temizleyip sarmaya başladım.
"barut benim yüzümden öldüler"
"sakın kendini suçlama ufaklık"
"öyle ama ben denizin katillerini bulduğum için öldüler"....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
seni İstiyorum +18
RomanceHikayede argo küfür ve cinsel içerik mevcut ... Mavi ve Barut'un hikayesi.... Kaybedincek bişeyi olmayan insanlardan korkun... Önce kardeşim sonra anne ve babamı aldılar benden artık kaybedecek hiçbir şeyim yok. Sıra onlarda Bu hayat bana bir aile...