Next Day
වෙනදා වගේම පන්තියට ගිහින් ඉදගත්තා විතරයි සර් ඇවිල්ලා කෑගහන්න ගත්තා.ආපො ඇත්තමයි මේ සර්ගෙ කටට වඩා ඝාන්ටාර හොදයි.
" ඔන්න ඊයෙ තිබ්බ exam එකෙ results ආවා.මං නම කියද්දි ඇවිල්ලා පේපර් එක ගන්න."
Mu xi 75
Yao 80
Yanzi 71
යූබින් 65
Xuan 78
යීබො 98
මොකක් කිව්වා 98 යි.හුස්මත් එක්ක හිර උනා.පන්තියේ හැමෝගෙම නම් කිව්ව ඇයි මගෙ විතරක් කිව්වෙ නැත්තේ.
"චාන්"
අහ් ඔය කිව්වෙ.සර් ගෙ බැල්මනම් එච්චර හරි නෑ වගෙ.නම කිව්ව හින්දා මං පේපර් එක අරන් ආයෙත් ඉදගත්තා.ලකුණු දැක්ක ගමන් තමයි තේරුනෙ ඇයි සර් මගෙ විතරක් ලකුනු කිව්වේ නැත්තේ කියලා.
" ආ හැමදාම ඔහොමයි."
මගේ කටින් නිකංම පිටවුනා.හැමෝම මං දිහා බලාගෙන කුටු කුටු ගානවා නේ.මොනවද දන්නෑ ඔච්චර මගෙ දිහා කට අරන් බලන් ඉන්න තියෙන්නේ.
" ඇයි දන්නෑ සර් එයාගෙ ලකුනු කිව්වෙ නැත්තේ."
" ශුවර් එකට ලකුනු අඩු ඇති."
" ඒකනෙ නැත්නම් ලකුනු කියන් නැතුව ඉන්නෑ නේ."
අනේ ඇත්තමයි මේ මිනිස්සුන්ට අනුන්ගෙ දේවල් හොයන්නැතුව ඉන්නම බැ නේ. මං තව ටිකක් මේ විදිහට පන්තියේ හිටියොත් දිය වෙලා යනවා හොදටම ශුවර්. බෙල් එක ගැහුව ගාන්ම මං කෙලින්ම ගියේ building එකේ උඩම තට්ටුවට.
" ඇයි මටම මෙහෙම වෙන්නේ."
බැල්කනි එක ලගට ගිහින් හිතේ තිබ්බ තරහටත් එක්ක පුලුවන් උපරිම හයියෙන් කෑගැහුවා.
" කෑගහන කොට පොඩ්ඩක් වටපිට බලලා කෑගහන්න බැරිද.මෙහෙ තව මිනිස්සු ඉන්නවා."
එක පාරටම ඇහුන කටහඩින් ගැස්සිලා අනිත් පැත්ත බැලුවාම තමා අත් දෙකත් බැදගෙන ඉන්න කෙනාව දැක්කේ.
#TO BE CONTINUE