Next Day
උදේ පන්තියට ගියන් පස්සෙ මුලින්ම හම්බුනේ යූබින් ව.එයත් එක්ක කයියක් දාගෙන කොරිඩෝ එකේ ඇවිදගෙන යද්දි යීබො ව හම්බුනා.
" අද ඉස්කෝලේන් පස්සෙ library එකට එන්න."
යූබින් ට ඇහෙන්නැති වෙන්න මගේ කනට කොදුරලා ඇහැකුත් ගහලා යීබො අනිත් පැත්තට යන්න ගියා.
" ඒ මේ චාන් කවදා ඉදලා ද යීබොට මෙච්චර ලං වුනේ."
යූබින් මගෙ දිහාට පරික්ශාකාරි බැල්මක් දාලා ඇහුවාම මට කට උත්තර නැති උනා.
" මෙ ...මෙ...මෙ ...අන්න සර් ආවා ඉක්මනට පන්තියට යන් නැත්නම් බැනුම් අහන්න වෙයි."
" මං ඔයා ගැන අවධානයෙන් ඉන්නෙ හොදට මතක තියා ගන්නවා චාන්."
යූබින් ඒ කිව්ව විදිහට මට විතරක් නෙමෙයි එයාටත් හොදටම හිනා ගියා.
" හරි සර් මං මතක තියාගන්නම්."
වෙලාවත් ටිකෙන් ටික ගත වෙලා ඉස්කෝලේ ඇරෙන වෙලාවත් ලං උනා.මාත් library එකට යන්න ලෑස්ති උනා.මං library එකට යනකොටත් යීබො හිටියේ පුටුවක වාඩිවෙලා පොතකට මූන ඔබාගෙන.
" වෙලාවට එන්න දන්නැද්ද හරියටම විනාඩි පහලවක් පරක්කුයි."
Library එකට අඩිය තියන්නත් කලින් යීබො මට කෑගහන්න පටන් ගත්තා.
" අහ් ඉතින් ඔයා මට වෙලාවක් කිව්වෙ නෑ නේ."
" ඇයි මං කිව්වෙ ඉස්කෝලේ ඇරුන ගාම්ම එන්න කියලා."
" ඉස්කෝලේ ඇරුන ගාම්ම එන්න ඔයා හිතන් ඉන්නෙ මං ජෙට් එකක් කියලා ද."
" පන්තියේ ඉදලා හරියටම විනාඩි පහක් වත් යන්නෑ library එකට එන්න."
" මේ මනුස්සයා ඒකත් බලලා ද."
" මට කිව්ව එක ඇහුනා."
" මොලේ වැඩි උනාම කන් ඇහෙනවත් වැඩි වෙනවා ඇති."
" ඔයා හිතින් හිතන්න ඕනෙ දේවල් කටින් කිව්වාම ඕන කෙනෙක් ට ඇහෙනවා."
" ඇ මං මෙච්චර වෙලා ඔක්කොම කටින් ද කිව්වේ."
" ඇතුලට එන්න අදහසක් නැද්ද අද."
මෙච්චර වෙලා මං හිටියේ එලියෙද.උන ලැජ්ජාවට මොකුත්ම නොකියා ඇතුලෙන් ගිහින් ඉදගත්තා.
#TO BE CONTINUE