ဒီေန႔ စေနေန႔ လက္ရည္စမ္း ၿပိဳင္ပြဲကို မနက္၁၀နာရီ တိတိမွာ ရိေပၚတို႔ Martial Art Sport Clubမွာပဲ လုပ္မွာ
ဒါေၾကာင့္ မနက္ ၉နာရီမထိုးခင္ ၁၀မိနစ္ေလာက္မွာ ရိေပၚနဲ႔ ေဟာက္႐ႊမ္းတူတူ ကြန္ဒိုကေန ထြက္လာခဲ့ပါတယ္ ေရွာင္းက်န္႔ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ မေမးနဲ႔ မသိဘူး ရိေပၚ စိတ္သိပ္မၾကည္လို႔ပါ
မေန႔က ျပည့္ျပည့္ဝဝ အနားယူမွရမယ္ ဆိုၿပီး ရိေပၚကို သူ႔အိမ္ျပန္မေခၚဘဲ အိမ္ျပန္လာပို႔သြားတာပါ သူေတာင္ ထားခဲ့ႏိုင္ေသးတာ ကိုယ္ကလည္း ေနႏိုင္ရမွာေပါ့ ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ စိတ္ေရာလူေရာမ်က္စိေရာ နားေရာ အားလုံးအနားယူလိုက္ ပါ့မယ္လို႔ ေျပာၿပီး ဖုန္းပါပိတ္ပစ္ၿပီး ညစာ စားၿပီးတာနဲ႔ အိပ္ရာထဲေခြေခါက္ဝင္အိပ္လိုက္တာပါ မိုးလင္းေတာ့လည္း ဖုန္းမဖြင့္ေသးပါဘူး မဖြင့္ခ်င္လို႔ပါ စိတ္မၾကည္ေတာ့ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္လို႔ရတာက ဖုန္းပဲရွိတာေလ
ေဟာက္႐ႊမ္းကလည္း အေသအေရာက္ပို႔တာ
"မိုင္မေနနဲ႔ ေဘာလီေဘာပုတ္သလို ျမႇင့္တင္လိုက္ ႐ိုက္ခ်လိုက္ ကြၽမ္းက်င္လြန္းတဲ့သူကို ႀကိဳက္ထားၿပီးမွ ေဘာလီေဘာလို ပုတ္ထုတ္ခံရမွ စူပုတ္မေနနဲ႔ ကစားတာ မခံရခ်င္ရင္ ေဝးေဝးေန ေဝးေဝးမေနႏိုင္ရင္ ကစားတာခံလိုက္ ကိုယ့္မိုက္ပစ္နဲ႔ကိုယ္ စိတ္ကိုေလ်ာ့ ဒီေန႔ ၿပိဳင္ပြဲရွိတာ စိတ္ရႈပ္မခံနဲ႔"
'မင္းကေလ အဲဒီထက္ နည္းနည္းေလာက္ပိုၿပီး က်န္႔ေကာကို အေကာင္းျမင္ေပးလို႔မရဘူးလား ငါ့ကို ပုတ္ထုတ္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး အနားယူခိုင္းထားတာကို"
"ေတြ႕လား မ်က္ႏွာကသာစူပုတ္ေနတာ ေျပာရင္ေတာ့ နည္းနည္းေလးမွ အထိခံတာမဟုတ္ဘူး ေအးပါ အေကာင္းျမင္ေပးပါ့မယ္ ခုေတာ့ မင္းကို အားေပးဖို႔လိုက္လာတာမို႔ မင္းစိတ္မရႈပ္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ"
"စိတ္မရႈပ္ပါဘူး နည္းနည္းေလး နည္းနည္းေလး စိတ္ေကာက္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္ေနတာပါ ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
"ၿပီးတာပဲ"
ဒီလိုနဲ႔ စူပုတ္သလိုလို မစူပုတ္သလိုလိုနဲ႔ ကလပ္ေရာက္လာတာပါ ကလပ္ေရာက္ေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔ကေတာင္ ေရာက္ေနပါၿပီ
ရိေပၚေရာက္လာတာလဲ ျမင္ေရာ ၿပဳံးျပလိုက္တာမို႔ တညလုံး မေက်မနပ္ျဖစ္တာမွန္သမွ် ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိပါဘူး
YOU ARE READING
Never
Fanficဦးနှောက်က မလုပ်သင့်ဘူးလို့ အကြိမ်ကြိမ် သတိပေးနေပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ပျော်ရွှင်ရာလေးမို့ အခါခါ ထပ်လုပ်မိနေတာမျိုး..... တစ်ခါတစ်လေ ကိုယ့် အနှစ်သက်ဆုံး အရာတွေက ကိုယ့်ကို ပြန်ပြီး လှလှပပကြီး ပညာပေးတတ်တာကို ဘဝနှင့်ရင်းပြီးမှ သိလိုက်ရတာမျိုး ...... ကြားဖ...
