social media | harukyu

✦¹³

ɞ Harutonun ağzından ʚ

Junkyu'nun attığı konuma gitmek için taksiye bitmiştim. Mashihoyla konuşmayı bırak yüzyüze bile gelmek istemiyorken şimdi sırf Junkyu istedi diye kendi ayaklarımla ona gidiyordum.

Sahile geldiğimde bankalardan birine oturdum. Bir süre bekledim ama gelen giden yoktu. Tam kalkıp gidecektim ki benden birkaç bank ilerdekinde oturan Mashihoyu gördüm. Onu bulamadığımı söyleyip konuşma işini erteleyebilirdim ama en azından bir şansa ihtiyacı olduğunu düşündüm. O zamanlar çok küçüktük ve nasıl davranacağımızı kestirememiş olabilirdik. Şimdi iki yetişkin adam düzgünce konuşmalıydık.

Hiçbir şey demeden bankın mashihoyla en uzak olan kısmına oturdum.

"Merhaba Haruto. Hiç gelmeyeceksin sandım bi an."

"Geldim işte."

Kafasını sallayıp tamamen bana döndü. Ben de kafamı çevirdim onda doğru.

"Haruto. Ben özür dilerim. Aptallık edip senin güvenini kırdım, okuldan ayrılmana sebep oldum. Gerçekten çok pişmanım yaptığım herşey için. Tam bir aptalım."

Birşey demeden denize çevirdim tekrar gözlerimi. O da devam etti sözlerine.

"Beni affetmek zorunda değilsin. Senin gibi ben de zorbalık görüyordum ama en azından istediklerini verirsem daha iyi davranıyorlardı. Tam bir ergendim Haruto, ne yaptığımı bilmiyordum. Neyin yanlış neyin doğru olduğunu bilmiyordum. O yüzden, lütfen aramız böyle olmasın. İki düşman gibi olmayalım. Ya da sadece benimle böyle ol. Ne Jaehyuk ne Junghwan bunları hak etmiyor. En azından onlara iyi davran olur mu?"

Elini bankın üzerindeki elimin üstüne koyup kafasını eğip yüzüme baktı.

"Tamam mı Haruto?"

Ona dönüp elimi çektim.

"Bak Mashiho. Biliyorum üzgünsün ama yaptığın şeyler gerçekten beni de üzmüştü. Senin yüzünden ortaokulu okulda okumadım ben. Korecede çok zorlandım. Kimseye güvenip arkadaş olamadım. Bana senin yaptığın gibi yaparlar diye korktum. Bendeki etkini tahmin edebiliyor musun?"

Biraz yaklaştı bana.

"Ben gerçekten çok üzgünüm Haruto. Ama emin ol ben de yaşadım senin yaşadıklarını. O an sana öyle davranmak mantıklı geliyordu. Şimdiki akıla sahip olsam bunları asla yapmayacağımı bilmelisin."

Birşey demedim. Ne söyleyebilirdim ki?

"Özür dilerim Haruto. Beni affet olur mu?" diyerek sarıldı bana. Sarılmak her zaman kalbimi yumuşatır, iyi hissettirirdi beni. Bu halde ona nasıl affetmiyorum seni diyebilirdim? Ben de doladım kollarımı ona. Bir yandan da saçımı okşuyordu mashiho.

Kollarımı gevşetip ayrıldım ondan.
"Önemli değil. Eskiden olmuş şeylerin bizi şuan etkilemesine izin vermemeliyiz. Daha iyi biri olup dersini aldığını düşünerek affediyorum seni."

Kafasını eğdi.
"Peki ama en azından Jaehyukla-"

Hızla tekrar kaldırdı kafasını.
"Affettim mi dedin sen az önce?"

Kafamı salladım gülümseyerek. Tekrar sarıldı bana.

"Çok teşekkür ederim Haruto. Bundan sonra en iyi davranacağım arkadaşımsın." kıkırdadım. O da ayrılıp öptü yanaklarımdan. Normalde tiksinirdim ama gözüme çok tatlı görünüyordu.

"Bu anı kutlamalı ve duyurmalıyız bence." diyerek cebindeki telefonu çıkarıp bana uzattı. Ben de birkaç fotoğraf çektim.

Mashimallow -49.927-