ISA PANG ARAW

KABANATA 6

Tanging agos lang ng mga tubig sa batis ang naririnig ko at munting iyak ko naka upo ako habang hawak ang huling sulat ni heneral santiago. Bakit naman ganito kung kaylan handa nako gusto ko ng sumugal
Kung kaylan handa ko na syang mahalin kahit alam kong wala pang kasiguraduhan

"Bakit! Kung kaylan handa na ako!" Sigaw ko umaalingaw ngaw ang aking boses sa buonng paligid walang humpay ang aking pag iyak

" siguro kanabang handa ka na?" May isang tinig na nag mula saaking likod ang aking narinig at pag lingon ko ay nawala lahat ng pag asa ko na sya iyon
Ngunit hindi sya ang inaasahan ko kaya patuloy lalo ang aking pag iyak

" ikaw na naman " na iiyak kong sabi dito nakita ko naman na tumawa ito " walang magagawa iyang pag iyak mo " sabay damay saaking pag upo at sabay tingin sa malayo humarap naman ako sa kung saan sya naka tingin sabay iyak wala na akong pake kung mag muka akong tanga sa unang pag kakataon ang sakit palang umibig

" sa una lang yan sa susunod masasanay ka na" linya nito agad ko namang sinandal ang aking ulo sakanyang balikat at patuloy na umiyak narinig ko ang kanyang munting halak hak

" bakit tila alam na alam mo ang nararamdaman ko" may pag alinlanga na tanong ko sakanya hindi sya sumagot dahil sa sobrang pag iyak ko ay mabilis akong nakatulog

Ngunit sa isang banda may isang bulto ng lalake ang nakatayo at nasaksihan ang mga kaganapang iyon nawala ang ngiti nya at nabitawan nya ang isang bungkos ng bulaklak na nais nyang ibigay sa babaeng nais nyang makasama habang buhay ngunit nakita nyang masaya na ito sa bisig ng iba agad naman itong umalis sa batis at hindi alin tala kung matisod man sya

Nagising ako at nakita ko ang aking ina na nag aalala sa aking tabi " anak ano ba ang nangyari saiyo bigla kanalang nawala mabuti nalang ay nakita ka ng gobernador alcantara " nag aalalang linya ng akin ina hindi ako umimik tanging ang sabi ko lang " nais ko lang hong mapag isa" ayun lang ang sinabi ko at iniwan ako mag isa saaking silid nakita ko ang mga sulat agad ko itong kinuha at pinunit at inilagay sa kahon at tinago panahon na siguro para kalimutan sya iisipin konalang na isa lang ako sa mga pinag laruan nya

Lumipas ang mga araw at wala akong heneral santiago na nagparamdam. Kasalukuyan akong nag buburda ng aking panyo ng may biglang may dumating

" umagang umaga naka busangot lalo ka nyang papangit" agad naman akong nag angat ng tingin nakita kong si gobernador alcantara ito inirapan ko ito sakto tapos narin ang aking binuburda agad ko naman itong iniwagay way sakanyang harap

" kasing ganada ako nitong mga naka burda sa panyong ito kaya huwag mo itong iwawala" sabay abot sakanya " talagang hindi ko ito iwawala " naka ngiti nitong sabi

"Oh gobernador narito ka pala ano ang atin?" Tanong ng aking ina " naparito lamang po ako dahil nais ko kayong anyayayahan sa selebrasyon saaming bahay mamayang gabi " magiliw na sabi nito " ah ganon ba o sya sige asahan mo kaming makakadalo" nakangiting sabi ng aking ina

" oh pano bayan Remedios mauna nako aantayin kita mamaya" sabi nito at sabay kaway masasabi kong migiliw ang pag uugali ni gobernador alcantara dahil lahat ng tao dito ay gusto sya bonus narin ang kanyang kakisigan at kagwapuhan

Nag suot ako ng kulay ubeng barot saya at inulugay ko ang aking mga buhok na medyo kulot ang laylayan

Narito na kami sa mansyon ng mga alcantara masyadong mahigpit ang bantay dahil sa kaguluhang na gaganap nadin

Umupo ako sa satabi ng aking ina ako lang ang sinaman nila ina dahil bawal sila dolores dahil mga bata pa

Sa pag mamasid ko nakita ko ang isang pamilyar na bulto na pararating nakalingkis ito sa isang babaeng napaka ganda walang iba kung di si felicidad kasama si heneral santiago agad naman akong nag iwas ng tingin bigla akong nakaramdam ng sakit