ISA PANG ARAW

KABANATA 4

Sa pag lipas ng mga araw ay nakasanayan ko narin ang pamumuhay dito ang mga masuotan sa panahong ito ay uti unti ko naring napapatungan ng aking sariling version na ginagaya naman ng ibang mga kababaihan . Gaya nalamang ngayon dahil ngayongn araw ay may isang pag tatanghal na magaganap

Naka suot ako ng isang barot saya na kulay brown na napaplibitan ng mga burdadong palamuti at oinaresan ko ito ng isang pamaypay na yari sa isang tela na maraming naka burdang dahom dahom na puti kaunting naka usli ang aking telang pang itaas

Pinusod ko ang aking buhok lumabas ang kulay ko dito sa suot ko na ito at dahil nga sa kakaiba kong suot ay sya namang patulog na pag gaya ng ilang kababa ihan dito saaming baryo naging instant influencer ako dito

Pinapayungan naman ako ni layla dahil sa katirikan ng araw " Remedios hindi paman din nag uumpisa ang pag daraos ang dami nang mga matang naka pako saiyo" iginayat ako ni layla saaking uupuan ang aking dalawang kapatid ay kasalukuyang pumasom sakanilang paaralan sila ay nasa high school na ako naman ay isang kolehiya na sa darating na buwan kaya sinusulit kona ang bakasyong ito

"Normal na sa isang Remedios iyan layla" naka nguti kong sabi dito maya maya ay mag uumpisa na ang patimpalak isa itong uri ng patimpalak kung saan ang mga kalahok ay gumagawa ng isang tula para ibahagi sa buong madla

Narito din ang mga kilalang pamilya at mga ordinaryong tao ngunit ang mga upuan ay para lamang saaming may mga sinabi sa buhay

Sa hindi ko inaasahan ay tumabi saaki ang isang babae pag tingin ko ay sadyang napaka ganda nito kutis palamang ay halatang alaga sa pag papaligo ng gatas nginitian ko ito at sabay ngiti din saakin

"Tunay ngang napaka ganda mo Remedios" agad naman akong napa tingin sa babaeng ito at kilala nya ako ngumiti ako ng hilaw dahil sa pag ka bigla

"Ako nga pala si  josefa bunsonf kapatid ni felicidad " magalng nitong sabi kung gaano sya kamalumanay na mag salita ay syang kabaliktaran ng kanyang ate na kasalukuyang nasa tabi ko na nasa pagitan ako ng mag kapatid

"Josefa dibat kabilin bilinan ko sayo huwag kang makikipag usap sa mga taong hindi mo kakilala" pag sita nito sa kapatid nya eto nanaman sya masyadong bitter sa buhay ang isang to

"Alam mo josefa mas masaya ang madaming kakilala mas nakakaganda yun at mas nakakabata tignan kapag laging naka ngiti" pabalang kong sabi dito

Maya maya pang kaunti ay mag sigawan ang mga tao lao na ang mga kababaihan dahil narito pala ang heneral santiago kasama ang dalawa nyang kapatid

"Abay napaka maginoo pag masdan ng heneral " narinig kong sabi nila clara sa likod ko" nakita ko naman si felicidad na umirap matapos marinig iyon
Move on move on din pag may time

Agad ko namang pinag tuunan ng pansin ang paparating talagang mapag laro nga ang heneral tumapat sya saakin at sabay kindat nakita mo naman ang pag kadismaya ni felicidad sa kaganapanrg iyon

" nako na ngibabaw nanaman si Remedios " sabi ni clara lumingon naman ako sa likod kug saan sya naroon binigyan nya ako ng nakakainis na tingin
Sa mga nakalipas na araw pansin kong mainit ang ulo saakin ni clara kaya mas minabuti kong dumistansya sakanya dahil alam kong isa sya sa mga babaeng handang gawin ang lahat mapansin lang ng heneral

Sa hindi ko inaasahn ay tumabi saakin si heneral nasa kabilang hanap na pala naka upo si josefina kasama si heneral vicente

" masyado yatang malalim ang iniisip mo " agd syang napabalikwas ng may bumukong sakanya ramdam ko ang hininga  ito saaking tainga

" ginoo masyado kanaman yatang madikit" naiirita kong sabi hindi ko namalayan umalis na pala si felicidad saaking tabi tanging ngisi lamang ang isinukli nito