| TAMAMLANDI |
Okuldan nefret eden asosyal bir ünv. Genci hakan okulun geziye götürdüğü tarihi müzede gezerken II. Muratın parlak kılıcına dokunduğunda kendini tarihin tozlu sayfalarında bulur.
Geçmişe gitmek mümkün müdür? Peki eşcinsel bir padişahı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Derin bir uykudan uyanmışım gibi gözlerimi açtığımda etrafıma baktım.
Mumlar vardı. Büyük demir pencereden dışarısının karanlık olduğunu içeriye düşen ayın yansıması Dan belli olurken üstüne yatığım desenli nevresimi dikişi büyük Yataktan kalktım.
Odanın içinde eski tahtadan mobilyalar döşenmiş ve avizenin üstünde Mumlar odayı aydınlatıyordu.
Ben nerdeydim Burası neresiydi?
Kapı Birden açıldığında içeri başında kaftan bir gözü kapalı boyu kısa bir pelerinli bir adam girdi. Üstünde ki kıyafet osmanlı dönemdeki elbiselere benziyordu.
Tiyatroda mıyım acaba?
"nihayet uyanabildin" dedi karşımdaki Adam derin bir nefes alarak ensemi ovdum.
"nerdeydim ben siz kimsiniz?" dedim adamı incelerken.
"saraydasın hem beni nasıl tanımasın zekeriya ağayı Kim tanımaz ki" adamın söyledikleri ile kısa bir süre şok geçirdiğmi de Adam bana hayırdır anlamın da göz kırptı.
Saray mı?
Zekeriya ağa? Ama ben... Yoksa imkansız Lan bu.
"birazdan padişahımızın huzuruna çıkacaksın artık ona anlatırsın Kim olduğunu" dediğinde benim durmuştu.
"bir şey soracağım biz kaçıncı yıldayız?" dediğimde Adam bana garip bir bakış atarak. "1424" dediğinde sesiz bir küfür çıktı ağzım Dan.
Bu olamaz Lan imkansız bu ya.
"hadi fazla tatana yapma düş önüme" dedi Kolumu itiğinde odadan çıktığımızda taş duvarların olduğu koridorlar karşımıza çıktı.
Her bir koridorun başında büyük meşalrler vardı.
Ben önde arkamdaki Saray ağası koridorda yürüyerek büyük bir tahta kapının önünde durduğumuzda derin bir nefes alarak kapıyı çalarak içeri girdiğimizde koridorda yürürken ağanın söylediğim aklımda geldi.
"sultanın huzuruna çıktığında diz çökecek beni emretmişsiniz hünkarım diyecek sin" dediğini yaparak diz çöktüğümde arkasını dönen II. Murat ile göz göze geldiğimizde o benim gözlerime sonrada beni süzerek etrafımda dönerek Karşımda durduğunda başımı kaldırmıyordum. Çünkü kaldırsam boynum kırılırdı.
"kimsin sen" dedi gür ve sert çıkan bir ses ile.
"ben... Kayboldum evimi hatırlamıyorum nasıl döneceğimi Bilmiyorum ama buralıyım bu topraklarda doğdum" dediğimde elini cene koyarak cenemi kaldırdığında gözlerine bakıyordum.
Bir kaç dakika yüzümü inceledikten sonra cenemi okşadığında irkildim. Gözlerimi kaçırdığımda Çenemi bırakarak ellerini arkasında birleştirerek.
"zekeriya" diye bağırdığında kapıda bekleyen Adam içeri girerek eğildiğinde "bu gençi oğlancı bölümüne koyun ona iyi bakın onlardan ayrı tutun o benim" dediğinde bir kaç dakika idrak edemedim.
Zekeriya denen ağa beni kaldırarak sürüklerkrn ben put gibi padişah muratın gözlerine bakıyordum.
Gözlerime bakmaya devam ettiğinde asıl şimdi yarrağı yemiştim.
Bölüm nasıl dı arkadaşlar Öncelikle oğlancı nedir diye sorarsanız osmanlı daki eşcinsel erkeklere oğlancı deniyordu. Bölüm ile ilgili yorum alayım.
