"Six Degrees of Separation"
Teorinin önerdiği şey oldukça basit: Dünyadaki her insana, yani aklınıza gelebilecek herkese en fazla 6 arkadaş kadar uzaksınız. Ayıla bayıla dinlediğiniz bir grubun gitaristine de, her kitabını okuduğunuz bir yazara da...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 2 "Ya vallahi anladık görüntülü konuştunuz içim şişti lan!" dedi Ufuk gerçekten de bıkmış gözüküyordu.
"Abi siz her gün ünlülerle görüntülü konuşuyorsunuz da benim mi haberim yok? Şaşırsanıza adamı aradım açtı diyorum!" istediğim tepkiyi asla alamamıştım. Sanırım alana kadar da pes etmeyecektim.
"Kuzu rahatsız olmayacaksan bir parantez açmak istiyorum. Adam saçlarının ne kadar kabarık olduğundan bahsetmiş, sende üzerine kapatmışsın. Çokta mutlu bir son gibi değil gibi?" Berrak resmen dalga geçiyordu.
"Hem siz gecenin bir saati 30 saniye konuştunuz diye biz öğlene kadar dinlemek zorunda mıyız? El insaf be Melo bak ne hale düştüm." dedi Ufuk kendini acındırarak.
Somurttum. Zaten rezil olmuştum. Kötü kısımları bir yana bırakıp, sevindiğim kısmı kutlayamaz mıydık? "Çok kırıcısınız."
"Sende bir o kadar aptalsın. Niye kapatıyorsun adamın yüzüne?" Berrak bana acıyarak bakıyordu. Sanırıp onunla iletişim kurabilmek için elime geçen tek fırsatı tepmiştim.
"Ben ne bileyim.. Saçımla dalga geçince.." Sarp gerçekten acımasızdı. Şarkı sözlerinde de bazen ciddiye almadığı alaycı yapısını sezmiştim ama yine de dün gece tuhaftı. İçkili miydi? Gözleri kızarmıştı.
"Ayy aşkom Sarp sana kurban olsun. Etrafında böylesine etkileyici yunan tanrısı gibi bir adam varken nasıl oluyor da başkalarına hayran olabiliyorsun? Hep merak etmişimdir." Evet artık Ufuk aramızda değildi. Bir süre kendine olan sevgisini duyacaktık.
Oturduğum yere iyice sindim. Sonra aniden kalkarak yine kendi içimde kendimle çeliştim. Hayatım boyunca bunu hep yapmıştım. Berrak Ufuk'un üst düzey egosuyla dalga geçerken odadan usulca çıktım. Salonla benim odamın arasındaki uzun koridoru yavaşça yürüdüm. Aklıma yine o gelmişti. Işık Getiremeyen..
Ona son zamanlarda kitap yazmak için değilde problemlerimi paylaşmak için yazar olmuştum. Kullanıcı adı bile beni anlayacağını hissettiriyordu. Hatta onunda Gezegenler Bir Yana'yı dinlediğinden emindim.
isikgetiremeyen'e bir mesaj gönderin...
terkedilmisarikovani:Buralarda mısın?
Anında bildirim sesi geldi. Bu adamı seviyordum.
isikgetiremeyen:Ne zaman istersen;)
isikgetiremeyen:Söyledin mi düşündüklerimi? Ne yapıyoruz bu şımarık ünlü bozuntusunu? İstersen kaçıralım.
