အိမ္ျပန္ေရာက္သည့္အခါ Barcode အခန္းထဲလူးလွိမ့္ေနမိသည္။ ေစာနက အေျခအေနကို ျပန္ေတြးမိသည့္အခါ Barcode ရွက္လြန္းလို႔ ေခါင္းအုံးထဲမ်က္ႏွာဖြက္ကာေအာ္ဟစ္ေနမိသည္။
"အား!!! Barcode Tin အ႐ူးအ႐ူးမင္းကအ႐ူး!!!အားး!!!"
ပါးစပ္ကေအာ္ဟစ္ေနသည့္အျပင္ ေလဟာနယ္ထဲ လက္သီးထိုးကာ ေျခေထာက္ေတြပါခါယမ္းေနမိသည္။
"အားး!!"
*ဒုန္း ဒုန္း*
"Barcode Barcode ဘာျဖစ္တာလဲတံခါးဖြင့္စမ္း"
အျပင္ကမမကတံခါးကိုတဒုန္းဒုန္းထုကာ Barcode ကိုေအာ္ေခၚေနသည္။အသံကအဲ့ေလာက္ေတာင္က်ယ္သြားတာလား ဘုရားေရ။
"Barcode မမေခၚတာၾကားလား Barcode"
"လာၿပီ"
Barcode ျမန္ျမန္ အိပ္ယာေပၚကဆင္းကာတံခါးသြားဖြင့္လိုက္ေတာ...
"ဘာျဖစ္လို႔လဲဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေအာ္ေနတာလဲ"
"ဟို.... ဘာမွမျဖစ္ဘူးမမ"
"ဘာမွမျဖစ္ရင္ဘာလို႔ေအာ္ေနတာတုန္း ခုႏွစ္အိမ္ၾကားရွစ္အိမ္ၾကားနဲ႔ နင့္အသံနင္လည္းျပန္နားေထာင္ၾကည့္ဦး"
"မမကလည္း"
"ငါမလဲဘူးအေကာင္းႀကီး"
"မမေနာ္"
*ေဒါက္*
"အ! မမနာတယ္ေလ"
"နာေအာင္ေခါက္တာနာမွာေပါ့"
Barcode အေခါက္ခံလိုက္ရတဲ့နဖူးကိုလက္နဲ႔ပြတ္ကာ မမကိုစိတ္ထဲကျပန္ေျပာလိုက္သည္က မမ ေခါက္လိုက္တဲ့နဖူးကကိုကို အၿမဲနမ္းေနက်ဗ် !!။
"စူပုတ္ ၿပီးၾကည့္မေနနဲ႔ ငါက P'jeff မဟုတ္ဘူး"
"ဗ်ာ..."
မမက Barcode ကိုတြန္းကာ အခန္းထဲဝင္ထိုင္သည္။Barcode က ေစာနကအတိုင္းနံရံေဘးမွာရပ္ေနမိသည္။ဘုရားေရ မမသိသြားတာလား။
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးလိုမ်ိဴး"
Barcode ကုတင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့မမေဘးဝင္ထိုင္ၿပီး မမမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေတာ့မမက
"ဒီမယ္ Barcode ငါကနင့္ထက္အရင္ ၃ႏွစ္ေစာေမြးလာတာေနာ္ ၿပီးေတာ့ငါကိုယ္တိုင္ထိန္းေက်ာင္းလာတဲ့ငါ့ေမာင္အေၾကာင္းမသိရေအာင္ ငါကအ႐ူးလား?"
