Tahir : yemek hazır bebeğimTahir :
Siz: evde biri mi var ?
Siz : fotonu kim çekti
Tahir : bu kadar yemek varken buna mı takıldın ?
Siz : hmmm
Tahir : Allah'ım...
Siz : bu arada çok güzel gözüküyorlar kokusu odama kadar geldi.
Siz : gelebilirim dimi artık?
Tahir : çok mu acıktın ?
Siz : hıhı
Tahir : gel o zaman
Siz : beklettiğin için bir özür borçlusun ama
Tahir : sanki boşuna beklettim. Senin için uğraşıyorum sabahtan
Siz : bende hergün senin için yemek yapıyorum.
Siz : hiç söyleniyor muyum ://
Tahir : Defne en son iki kez tavuk yaptın ikisinide yaktın
Tahir : dur hala fotoğrafı galerimde
Tahir:
Tahir : bunu nasıl başarıyorsun?
Siz : ne var biraz kızarmış işte
Siz : ben böyle seviyorum
Siz : ayrıca onu kayınvalidemin evinde yapmıştım sana öylesine attım
Tahir : annemler yedi mi ?
Siz : hayır ama dolaba koydular acıkınca yiceklerini söylediler
Tahir : evet acıkınca
Siz : neyse geliyorum
Tahir : tamam
Telefonu yatağa fırlatıp ayağa kalkarak aynanın önüne geçtim. İyi gözüküyordum normal ev hali ama iyim.
Saçımı kulağımın arkasına itip yatakta duran telefonumu tekrar alarak odadan çıktım.
Tahirin mükemmel yemeğinin kokusunu her adımda daha net hissede biliyordum.
Allah'ım kocam bir harika. Teşekkür ederim onun için sana .
Nihayet mutfağın önüne geldiğimde sırtını bana dönmüş şekilde tezgahın üstünde bir şeyler doğruyordu .
Hiç bir şey demeden arkasından sarılarak omzunu öptüm.
Yönünü bana çevirmesede başını eğip dudaklarını dudaklarıma bastırdı bir süre . Geri çekildiğinde " hadi geç otur geliyorum"Başımı sallayıp son kez öperek masaya gittim.
Gerçekten güzel ve titiz görünüyordu .
Ah anne ah keşke bana da biraz öğretseydin şu yemek işlerinden. Her işi kendi yapardı. Biz sadece derslerimizle ilgilenirdik çünkü annem hep okumamızı isterdiBana kısmet olmadı ama hep Cansu için dua ediyorum umarım o daha iyi yerlere gelir ilerde .
" Nasıl görünüyor" diyip arkamdan sarıldığında karnımda birleştirdiği ellerinin üstüne elimi koydum.
" En az senin kadar mükemmel"
Gülümsedi ve bir şey diyecekken kapının çalmasıyla sözü yarıda kaldı.
En azından ben öyle hissettim." Mert olmalı" dedi Tahir benden ayrılarak.
" Bakalım" dediğimde ikimizde mutfaktan çıkıp kapıya gitmiştik.
Mert'i bekliyorduk ama kapıyı açtığımızda gördüğümüz yabancı biri olmuştu.
" Mert burada oturuyor dimi ?"
Çocuğun nefes nefese söylediği laflara karşı Tahir oldukça soğukkanlı şekilde " kimsin " dedi
"Mert nerede ?"
"Kimsin dedim "
Çocuk Sabrı taşmış şekilde eliyle yüzünü sıvazladı " Mert'in arkadaşı Fuat"
" Ne yapacaksın Mert'i ?"
Çocuk kendini sıkarken Tahir oldukça rahattı .
"Çünkü konuşmam lazım"
" Ne konuşacaksın?"
Tahir cidden gıcık biriymiş. Sadece bana karşı olmadığını anladım şuan.
Ve bu çocuğun Merte yazdığı mesajda aklımdaydı.
O yüzden konuşmasını bende istiyordun ." Tahir izin ver konuşsun çocuk"
" İzin veriyorum zaten hayatım" diyip tekrar Fuata döndü.
" Dinliyorum"
" Onunla konuşmam lazım acil lütfen söyleyin yerini "
Tahir her ne kadar umursamaz görünse de içten içe Mert'i merak ettiğini biliyordum.
Ve iyi insan lafının üstüne gelirmiş derler ya .
Fuatın konuşmasına gerek kalmadan Mert'in bahçeden geldiğini gördüğümde Tahirin omzuna dokundum." Mert geldi " laf ağzımdan çıkar çıkmaz ikisininde bakışları olduğu yerden bizi izleyen Merte kaydı.
Bizi derken sadece Fuatı izliyordu
( Fuat)
Bölüm sonu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOCACIĞIM ?( Tamamlandı)
RomanceEğlence ve mizah dolu bir hayat. Birbirini tanımadan evlenen çiftin birbirine katlanma çabaları