Final

33K 1.2K 370
                                    

Son kez merhaba ❤️

" Herşeyi koyduk dimi ?"

Tahir bagajın kapısını kapatırken sessizce başımı salladım.

" Artık gidelim mi ?"

" Hayatım emin olalım öncelikle. Sonra geri gelemeyeceğiz biliyorsun."

" Herşey hazır Tahir. Annemler de hazırlık yaptı " dedim koluna girerek. Dün gece heyecandan sabaha kadar konuşmuştuk.
Ben sabaha karşı biraz uyumuştum ama Tahir kalkıp hazırlık yapmıştı.
Başımı göğsüne koyup kapattım gözlerimi.

" Beş kişi olarak döneceğiz. Şaka gibi "

" İlk defa ciddi bir iş başardım " dedim gülerek.

Sancılarım hafif hafif başlıyordu ama doğum sancısı olmadığını biliyordum. Yinede suyumun gelmesi an meselesiydi.
Daha fazla oyalanmak istemiyordum.

" Zor bir süreçti ikimiz içinde "

" En çok benim ama " diye kestim lafını.
Hayatım boyunca hissetmediğim tüm acıları hissettim bu dokuz ay boyunca.

" Senin tribini çekmek çok daha zor inan bana "

Sahte kızgınlıkla çıktım hemen kolundan.

" Öyle mi ? Yaparken iyidi ama ,hiç şikayet etmiyordun "

" Zaten tek iyi kısmı orası değil mi ?"

" Bak -"

" Tamam şaka yapıyorum" dedi tekrar belimden tutup kendine çekerek. Alnıma hafif bir buse kondurup gülümseyerek ayrıldı. " Gidelim mi ?"

" Lütfen "

Ellerimizi ayırıp ön koltuğa oturduk. Tahir şoför koltuğuna geçince bende kemerimi bağlayıp arkama yaslandım.

Belli etmemeye çalışsamda içimi yiyip bitiren heyecanı durduramıyordum. Tamamen farklı bir sıcaklık dolaşıyordu kanımda.
Bu gün ve ya yarın olacakları düşününce terliyordum istemsizce.
Araba evden uzaklaştığında daha sıkı tuttum yanımda oturan adamın elini.

" Doğum sırasında beni asla yalnız bırakma tamam mı ?"

" Bırakmam birtanem "

" Çocuklar doğunca bizzat dikkat et hepsine. Sonra mazallah karışırlar falan"

" Merak etme bizzat dikkat edeceğim "

Derin bir nefes alarak sertçe yutkundum.

" Bide camı indirsene ya. İçim sıkılıyor benim "

" İyi misin sen ?" Dedi yana eğilip düğmeyi basarak.
Cam aşağı indiğinde yüzüme çarpan rüzgarla bir an nefes aldığımı hissettim.

" Korkuyorum biraz"

" Neden korkuyorsun ?' Diye sordu bana dönerek.

Korktuğum o kadar şey vardı ki . Anne olmak , doğurmak ve başka şey .

" Defne ?"

" İyiyim " dedim elini daha fazla sıkarak.
" Anlarsın ya ?"

" Ben yanındayım biliyorsun dimi ?'

" Biliyorum sevgilim"

" O zaman kötü şeyler düşünme. Bir kaç gün sonra çocuklarla beraber eve döneceğiz. Sadece bunu düşün "

" Sen böyle diyince benim kalbim daha kötü oluyor ama "

" Tamam sakin ol"

Tahir son sözünü söyleyip elini elimden çekerek radyoya uzandı.
Rastgele bir şarkı açıp bu sefer kolunu uzatarak göğsüne yasladı başımı. Tabi öpmeyi de ihmal etmedi.

KOCACIĞIM ?( Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin