Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tahirden...
Evin her köşesine sinen kokusu zehir gibi içime yayılırken ,her adım başı kulağımda çınlayan sesi bazen gecelerime bir kabus misali sinerek mahv ediyordu zihnimi . Koskocaman evimde boğulacak gibi oluyordum. Boğuluyordum.
Uyuyamıyordum onunla gecelerimi paylaştığım yatakta. Odama giremiyordum. Odasının önümden geçemiyordum.
Küçük bedenin kokusu evin her köşesine sinmişti. Midem bulanıyordu , kötü hissediyordum. Son üç aydır çok kötü hissediyordum.
Kalbim vicdan azabından yanıp tutuşsada yine ödün vermiyordum bencilliğimden.
Bir açıklama yapmama bile müsade etmeden beni terk edip giden bir kadın için ikinci kez aynı acıları yaşamak saçma geliyordu.
İlk sevgilimi kendi ellerimle toprağa verdiğim gün o mezarın önünde bir söz vermiştim kendime. Asla ama asla hiç bir kadına vermeyecektim kalbimi .
O gece Defneye söylediklerim doğruydu ona aşık değildim. Aşık oluyordum.
Yinede çok garip. O benim asla ama asla standartlarımın üzerinde bir kadın olmadığı halde neyin nesiydi bu hissettiklerim.Aylar önce Defne mi vardı hayatımda?
Boş merdivenlerde oturmuş dakikalardır elimde tuttuğum kelebekli kupesini izliyordum. Tüm sorularım öncelikle kendimeydi cevapları ise kullanamadığım kalbimin bir köşesinde.
Daralıyordum düşündükçe.
Vicdanım nefesimi kesmek üzeri olduğundan bedenimi yan tarafda olan duvara yaslayıp gözlerimi kapattım bir süre.
*Benimle yattın Tahir!
*Yaşadıklarımızyalan mıydı ?
*O gece beni sevdiğini söyledin
*Sen beni kullandın.
* Allah seni kahretsin!
Herşey boş geliyordu gözüme. Sanki benim evim değildi burası. Yıllardır burada yaşayan ben değilmişim gibi hissediyordum.
Fazla sarhoş değildim ama nereye baksam onu görüyordum. Gözlerimi kapatsam bile . Aylar önce içtiği son bardak tezgahın üzerinde öylece duruyordu , çarşafları değiştirmemiştim. Defne gitdikten sonra benden başka kimse girmemişti eve . Ne bir kadın ,ne bir adam.
Bir nefes daha verdim.
Neredeydi şu an ? İyi olduğunu söyledi kardeşi ama nerede olduğunu onca ısrarıma rağmen söylemedi. Hayatında istemiyormuş artık beni. Öyle demiş Cansuya.
