Sözün Başladığı Asıl Yer

○23.BÖLÜM○

Eylem elinin üzerinde hissettiği ağırlıkla gözlerini aralamaya çalıştı. Vücudu yıllardır uyuyormuş gibi ağırlaşmıştı. Önce gözüne hücum eden  odaya alışmak için gözlerini kıstı. Boğazından gelen iniltiyle dudaklarını oynattı.
"Fethi?" Diyebildi sesi beklediğinin aksine hırıltılı çıkmış ve boğazını yakmıştı.
Elinin üzerinde hissettiği ağırlık hafiflediğinde alnını elinin üzerine yaslamış olan sevdiği adamın başı  yukarıya kalktı ama Eylem'in elini bırakmamıştı. Ağlamaktan kızarmış ve küçülmüş siyah gözleri Eylem'inkilerle buluştuğunda yüzünde rahatlama ve sevinçle karışık bir ifade vardı.
"Eylem, sevgilim" Eylem'in elini alıp dudaklarına götürdü ve nazikçe öptü.
"İyisin, şükürler olsun ki iyisin"
Eylem yatakta haraket etmeye çalıştığında acıyla beraber kaşlarını çattı.
"Şşşt, hareket etme birtanem" Eylem gözlerini alçılı kolunda gezdirdi.
"Fethi noldu bana? En son..." aklında canlanan anıyla beraber duraksadı. Kara bulutlar zihnini ele geçirirken Fethi'yle yaşadığı kavga zihninde oynamayı sürdürdü.
Fethi Eylem'in ne düşündüğünü farkına varmıştı.
"Eylem ben çok ama çok özür dilerim. Öyle söylemek istememiştim. Bana ne oldu inan bilmiyorum"
Eylem acıyla tebessüm etti.
"Bana güvenmedin, güvenmiyorsun Fethi. Olan bu"
Fethi hayır demek istercesine başını salladı.
"Öyle değil Eylem. Sende bunu biliyorsun"
Bu sefer kafasını sallama sırası Eylem'deydi.
"Hayır Fethi. Bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum"
Fethi hayal kırıklığı ile sarmalanan yüzünü gizlemeye çalışmadı bile.
"Eylem ben seni çok seviyorum"
Eylem "Biliyorum" derken başıyla onaylamayıda ihmal etmedi.
"Ama beni sadece sevmene değil güvenmene de ihtiyacım var" duraksadı.
Gözlerine hücum eden yaşlarını kapatarak ve yutkunarak kovmaya çalıştı.
"Seni asla terk etmeyeceğimi, terk edemeyeceğimi biliyorsun değil mi Fethi?"
Fethi bir şey söylemeden Eylem'in elini tutmaya devam etti.
"Daha önce sensiz yaşamak zounda kaldım ayrıca sensiz yaşamanın ne demek olduğunu çok iyi biliyorum. Ve en önemlisi..."
Yüzünde yine o acı dolu tebessüm vardı.
"Seni çok ama çok seviyorum"
"Bende seni çok seviyorum Eylem, her şeyden çok hemde"
"Ama bana güvenmiyor olduğunu bilmek canımı acıtıyor"
Eylem acı dolu bir iç çekti ve ağlamaklı sesiyle gülümsedi.
"Ne çok ama var değil mi?"
Fethi kafasını iki yana salladı.
"Böyle düşünmen tamamamen benim hatam biliyorum ama ben sana kendimden daha çok güveniyorum Eylem. İnan bana. O söylediğim kelimler yalnızca kıskançlıktan ibaretti. Ben sana her zaman her koşulda güveniyorum ve güveneceğime yemin ediyorum"
Eylem ne söyleyeceğini bilemeyerek öylece Fethi'nin gözlerine baktı. Ağzına gelen tuzlu tat olmasaydı ağladığını farkına bile varmayacak kadar kilitlenmişti.
"Ve en önemlisi..." dedi Fethi sevdiği kadının alnına bir öpücük kondurmak için öne doğru eğildiğinde.
"Seni her şeyden, herkesten, kendimden bile daha çok seviyorum ve sevmeye devam edeceğime söz veriyorum" Eylem'in gülümsemesine karşılık o da gülümsedi. Geri çekilirken sevdiği kadının göz yaşlarını sanki bir porselen bebekmiş te her an kırılabilirmiş gibi nazikçe sildi.
"Ah..." dedi bir şeyden pişman olmuş gibi ama yüzündeki tebessüm derinleşmişti.
"Ne oldu?" Diye sordu Eylem merakla.
"Sanırım az önce sana yanlış bir söz verdim Eylem"
Eylem tek kaşını kaldırıp açıklama yapmasını bekledi.
"Seni herkesten daha çok seveceğime dair verdiğim söz..." dedi Fethi iç çekerek.
"Sanırım bu sözü vermekte hata ettim çünkü uzun süreceğini sanmıyorum"
"O ne demek Fethi?" Eylem elini çekmeye hazırlandı ama Fethi'nin bırakmaya niyeti yoktu.
"Elimi bırakır mısın? Hadi koş o sözü kimin için vermeyeceksen onun yanına git"
Fethi kocaman bir gülümsemeyle Eylem'e baktı.
Eylem sinirle çatılan kaşlarının arasından Fethi'ye bakıyordu.
"Ne duruyorsun hala? Git dedim. Artık o kişi her kimse"
"Zaten onun yanındayım" dedi Fethi.
Eylem anlamayarak Fethi'ye bakmaya devam etti.
"Ne diyorsun sen Fethi? Ne demek 'zaten onun yanındayım?' "
Fethi gözlerini Eylem'in yüzünden ayırmadan elini Eylem'in karnına götürdü. Eylem Fethi'nin elini takip edip hızla ona döndü.
"İşte" dedi Fethi. Gülümsemesi derinleşirken.
"İşte sana söz veremememe sebep olan kişi"
Eylem'in dudakları yukarıya doğru kıvrılırken gözleri yeniden Fethi'nin karnında olan eline kaydı.
Yüzünde 'Ne demek bu?' İfadesi vardı ve Fethi bunu çoktan anlamıştı.
"Evet" dedi kafasını sallayarak.
"Yani şimdi biz..."
Fethi kafasını sallayarak yaklaşıp Eylem'in dudağına bir öpücük kondurdu.
"Fethi bizim bebeğimiz mi olacak?"
İkisinin gülümsemesi de derinleşip  yerini kahkahalara bırakmıştı.
"Fethi bizim bebeğimiz olacak" Elini karnının üzerinde duran Fethi'nin elinin üzerine götürdü ve mutlulukla sıktı. Göz yaşları kahkahalarıyla birbirine karışmıştı.
"İkinizde herkesten çok seveceğime söz veriyorum sevgilim"
Eylem elini Fethi'nin yanağına koyup alnındaki öpücüğü gözleri kapalı ve gülümseyerek karşıladı.
"Biz de seni çok seviyoruz ve seveceğimize söz veriyoruz aşkım" Fethi'nin alnındaki dudağı kendi dudağına kaydığında elini ensesine yerleştirip kendisine daha sıkı çekti sevdiği adamı dilleri dudaklarının kurduğu barikatı aşıp birbiriyle buluştu. Fethi eliyle Eylem'in belini kavrayıp nazikçe oturmasına yardım etti. Öpücüklerinin arasından yükselen kahkahalarını birbirlerinden esirgemediler.
Sonunda durup alnını Eyleminkine yasladığında dudaklarından dökülen kelimeler kesik kesik aldığı nefesinin ardından sessizce döküldü.
"Teşekkür ederim sevgilim. Bu güzel hediye için teşekkür ederim"