AKADEMİNİN İLK GÜNÜ

122 10 13
                                    

Selam gençlük. Nasılsınız. Hamd olsun iyiyim. Veeee......... bölüm yani çok birşey beklemeyin.

Benim dışımda herkes ölen adamlara korkuyla bakıyordu. Ben soğukkanlı şekilde odadan çıkmak için kapıya yöneldim.

"Na-na-naruto bekle.. kontrollerin var?" Tsunade.

"Ben iyiyim merak etme. Hem iyi olmasam o kadar sene yatmaktan bütün bedenimin uyuşması gerekirdi" ben.

Bana anladığını belirten gözlerle baktı. Sonra hepimiz hastaneden çıktık. Ailem hakkında hiçbir şey bilmemem normal mi acaba? Gerçekten ailem mi acaba?

"/Merak etme velet!! Onlar senin gerçekten ailen!!/" Kurama.

"/İnan bana çok rahatladım/" ben.

"Naruto? Aç mısın?" Kushina.

"Sanırım?" dediğimde büyük bir karın guruldaması geldi.

"O zaman gidilecek yer belli!!" Naruko.

"İchiraku Ramen!!" Natsumi.

İkiside beni kollarımdan tutup sürüklemeye başladı. Neden bilmiyorum ama......... kalnimde bir sıcaklık hissediyorum.

Dedikleri yere gelmiştik. Burnuma gelen kokuyu hissedince bir şeyler anımsadım.

"Muhtemelen hatırlamıyorsundur ama......... neredeyse hergün gelirdik....." Natsumi.

"Hayır, hatırlıyor gibiyim?" ben.

Hepsi şaşkına döndü. Bana kocaman gözlerle bakıyordular.

"Ciddi misin?!" Minato.

"Galiba...... kokular birşeyleri canlandırdı.......... en fazla kim yiyecek yarışı falan mı yapıyorduk?" ben.

Hepsi umutla bakıyordu. Ama çoğunlukla mutluluk vardı.

"Evet. Yapıyorduk küçük kardeş" Naruko.

İçeri geçtiğimizde sipariş verdik. Tabi yaşlı adam beni görünce şaşırıp sevinsede hemen işine döndü. Rameni ağzıma götürdüğüm anda sanki dünyadan kopmuştum. Çok lezzetliydi. Tabağımı hemen bitirip ikinciyi istedim. Sonra üçüncü. Derken arrık sayamayacağım kadar çok olmuştu. Diğerleri bana şaşkınca bakıyordu.
.
.
.
.
Dükkandan çıktığımızda akşam olmuştu. Eve dönüyorduk ki karşımıza kolunda ve yüzünde sargılar olan bir adam ve onun arkasında yirmiyi geçik maskeli adam vardı. Babmın dediğine göre onlar Anbuydu.

"Bir sorun mu var Danzo-sama!!?" Minato.

"Sorun Kyuubi veledinin hala hayatta olması!!" Danzo.

"Baba........bu konuşanı öldürürsem....... siyasi bir önem teşkil eder mi?" ben.

"O, eğer hokageye bir şey olursa belli bir süre onun yerine geçer?" Minato.

"Tamam....." dediğimde yerden çıkan mızraklar bütün Anbuları öldürdü. Danzo korkuyla bana baktı.

"Sen..... bu köyün en güçlü shinobilerini öldürdün!!?" Danzo.

"Öncelikle bir köyde yaşayan Jinchuriki varsa, o, köyün en güçlü shinobisidir. Ki ben öyleyim. Ayrıca seni öldürmediğime sevin bence. Çünkü benim için yaşaman hiçbir şey ifade etmiyor.... Ayrıca.... ailemi ve beni bir daha rahatsız edersen...... bu sefer seni parçalara ayırır ve kimsenin bulamayacağı yerlere dağıtırım!!" ben.

Adam arkasını dönüp gidecekti.

"*Onda tuhaf birşeyler var?!" ben.

Sharinganımı açtığımda herşey dondu. Adamın sargılarının altına baktığımda bıkkınlıkla gülümsedim.

TİLKİ VE KEDİ AŞKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin