Hey!Mr.policeman~Yoonmin♡

"دروغگو"~•12

"اون شخص کسی که جیمین رو از خانه امن بیرون آورده...میفهمی چی میگم؟آخرین کسی که باهاش بوده جیمینه..."

دست یونگی شل شد "چی..؟" گوشی رو آورد پایین و به جیمین خیره شد.

پسرک سرش رو بلند کرد و اونم به یونگی خیره شد.قطره اشکی از گوشه ی چشمش چکید "من نمیخواستم..اینطوری بشه.."

جیمین هر دو دستش رو بالا آورد و همونطور که زل زده بود چشمای یونگی لب زد "منتظر چی هستی دستگیرم ک-"

اما قبل از اینکه حرفش رو کامل بزنه یونگی از هر دو دستش گرفت و عصبی اما با تن صدای پایینی پرید وسط حرف "تو هیچکاری نکردی.‌..مقصر من بودم اوکی؟"

چشم های جیمین با شنیدن این حرف گرد شدن با تعجب بهش خیره شد "چی میگی.."

یونگی انگشت اشاره اش رو گذاشت روی لبهای پسرک "هیس.. همینی که گفتم..بیا بریم تو با این سر و وضع نباید بگردی!"

به دنبال این حرف از مچ دستش گرفت و برگشت داخل واحد.

**

بعد اینکه لباس های پسرک رو از تنش درآورد با احتیاط بغلش کرده ، کمکش کرد تا داخل وان آب گرم دراز بکشه.

تازه اونموقع بود که متوجه زخم مچ دستش شد..لب برچید "این‌..برای کیِ؟"

جیمین که خسته و بی حال بود با چشم های خماری نگاهی به دستش انداخت خودش رو زد به اون راه "نمیدونم.."

یونگی به خاطر وضعیتش زیاد اصرار نکرد برای همین تصمیم گرفت درموردش نپرسه.کنار وان روی زانوهاش نشست به خیس شدن شلوارش اهمیتی نداد.

دستی به موهای خیس جیمین کشید ، مشخص بود که هنوز نتونسته از شوک دربیاد.

پسرک چشماش رو بست و از اشک خالی کرد "میخوام تنها باشم.."

یونگی که تحمل نداشت اون رو توی چنین وضعیتی ببینه اخم کرد "توی این حال تنهات بذارم؟عمرا"

جیمین که گردنش رو به لبه ی وان تکیه داده بود بدون باز کردن چشماش لب زد "خواهش میکنم.." صداش به خاطر بغض میلرزید "ازت خواهش میکنم...تنهام بذار"

اون لحظه تنها چیزی که از ته دلش میخواست پایان دادن به زندگیش بود اما نمیتونست اینو با وجود یونگی انجام بده پس اول باید از شر اون خلاص میشد.

یونگی که حس کرد یه چیزی اون وسط درست نیست اخمش غلیظ تر شد. بیشتر از هر کسی میشناختش ، مطمئن بود اگه اون لحظه تنهاش بذاره یه بلایی خودش میاره.

حالا بیشتر از قبل مصمم شده بود که از جاش تکون نخوره..بدون هیچ حرفی دستش رو گذاشت روی گونه ی سرد و خیس جیمین، با انگشت سبابه اش اشکی که از گوشه ی چشمش می‌چکید رو پاک کرد.