( BÖLÜM 31 ) YETERLİ BENCE

130 19 35
                                    

Selamlar nasılsınız ? ben iyiyim umarım sizde öylesinizdir Steve için dizide şu anda ship olmadığı için bir hayali karakter daha eklendi, bu karakterde en sevdiğim arkadaşlarımdan birisine ait bunu da belirtmek istedim, üzücü bir haber vereceğim, kitabın sonuna yaklaşıyoruz..Hiç bitirmek istemediğim kitap ama her güzel bir şeyin sonu olurmuş değil mi ? kapanışta konuşmaya devam ederiz, iyi okumalar ! :)

gözlerimi kapatmış anın tadını çıkarıyordum,nefessiz kalmamız ile Eddie geri çekildi ve ilk bana bakıp ardındanda bana sıkıca sarıldı, Eddienin bu haline bayılıyordum, Eddie bana sarıldığı sırada boynuma küçük bir öpücük kondurdu ve bu benim kıkırdamamı sağladı, onu çok seviyordum..

...

( 4 ay sonra, mezuniyet  )

Mezun oluyorduk..O kadar olaydan sonra lise hayatını bitiriyorduk..Çok garip hissediyordum, kıyafetlerimi giymiştik ve sandalyelerde oturmuş kürsüde konuşan müdürü izliyorduk, benim iki yanımda Steve ve Eddie oturuyordu Steve'in artık bir kız arkadaşı vardı adı Veronikaydı çok iyi bir kızdı en yakın arkadaşlar olmuş bile olabilirdik, Eddie elimi sıkıca tutuyordu ve sesizce müdürü izliyordu

Müdür: ve artık fazlada uzatmaya gerek yok.. Okulumuzun bu sene mezun olan bütün öğrencilerini sırayla kürsüye davet ediyorum.

gülümsemiştim ve en ön sıradan her kes teker teker çıkmaya başlamışlardı, neden bilemem ama gözüm dolmuştu fakat yinede gülümsemeye devam ediyordum sıra bize gelmişti ve Eddie ilk bana dönüp gülümsedi ardından elimi bırakmadan ayağı kalktı, ve Eddienin ayağı kalkması ile bende ayağı kalktım, ve Eddie elimi sım sıkı tutarken koşmaya başladı, bende Eddienin arkasından koşuyordum, ellerimiz ise ikimizin ortasında buluşuyorlardı, merdivenlere gelince Eddie yavaşladı ve bende Eddienin yanındaki yerimi aldım, Eddienin derin nefes aldığını gördüm ve Eddie ardından elimi bırakmadan merdivenleri tırmandı ve bizi en ortaya geçirdi, kürsü bayağı kalabalıklaşmıştı, kürsüye gelenlere baktığımda Veronika ile Steveinde el ele geldiklerini gördüm ve bu benim yüzümdeki gülümsemeyi daha da artırmıştı, Steve ve Veronika da kürsüye çıktıklarında bizim yanımıza geldiler ve bizimle etrafa bakmaya başladılar

Veronika: vay be..

kıkırdadım, ve Veronikaya döndüm

Fiona: bencede vay be

Veronika bana döndü ve gülümsedi, ve bu sırada Eddie elini elimden çekip sıkıca belime yerleştirdi, gülümsememi silmeden Eddieye döndüm ve başımı omzuna yatırdım

Eddie: cidden mezun oluyoruz ?..

Fiona: evet sevgilim..

Eddie: 6 yıl sonra..

kıkırdadım ve her kes kürsüye çıkınca müdür hepimizin karşısına geçti, gözleri dolmuştu ama gülümsemeye devam ediyordu

Müdür: sizinle çok güzel zamanlarımız oldu çocuklar

Eddie ( fısıltı ): evet ya ne demezsiniz

gülmemek için elim ile ağzımı kapattım ve Eddie bunu fark edip bana döndü

Eddie (fısıltı): dur gülme beni de güldüreceksin

müdür bize bakıyordu

Fiona: çok üzgünüm lütfen devam edin olayın şokunu atlatamadım

yalan uydurmuştum, uydurmak zorundaydım, müdür gülümseyerek devam etti

Müdür: hepinizi tebrik ederim çocuklar..

Müdür ardından kepleri ve karnelerin olduğu masayı önüne doğru çekti ve sırayla karnelerin üstündeki isimleri okumaya başladı...Bir çok kişinin ismi okunmuştu ve müdürün elinde sadece 7 tane karne ve kep kalmıştı, arlarında bizimkilerde vardı

Eddie Munson  X  Fiona HarringtonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin