( BÖLÜM 13 ) HEY UYANIN !

223 27 3
                                    

Selamm ! nasılsınız !, her zaman aynı soruyorum,ve umarım sizde hep aynı cavabı veriyorsunuzdur 'iyiyim' hep iyi olun, iyi okumalar !

...

(kabus)

gözlerimi açtığımda aynı yerdeydim, kırmızı puslu yer.. tekrardan çok korkmaya başlamıştım,gözlerimden yaşlar akıyordu

Fiona: Eddie ?!

bu sefer ses duymuştum

???: Fiona ?

Fiona: Eddie ? senmisin !

???: benim ! ormandayım Fiona !

Eddienin sesine çok benziyordu, ormana doğru hızlı adımlarla koşmaya başladım

???:Bu taraftayım Fiona !

sese doğru koşuyordum, ama ses benden uzaklaşıyordu sanki, orman gittikçe karanlığa bürünüyordu, ama ben koşmaya devam ediyordum,onu bulmak ve ona saklanıp her şeyden kurtulmak istiyordum, Eddieyi istiyordum...

Fiona: Eddie ?!

???:Buradayım ! beni görmüyormusun ?!

Fiona: hayır seni göremiyorum !

???: aptal ! beni cidden göremiyormusun ?!

aptal mı ? Eddienin bana böyle demeyeceğine yemin edebilirdim

Fiona: sen Eddie değilsin !

ses yoktu

Fiona: neredesin ! çık ortaya !

yine ses yoktu..

Fiona: konuşsana !

bir anda kalın ve ürkütücü bir ses tonu ile bir şey konuşmaya başladı

???: evet.. ben Eddie değilim.

bir anda yer sallandı ve altımda bir çukur oluşup beni içine düşürdü, tekrar gözlerimi açtım ve soğuk terler içinde derin nefesler almaya başladım, Eddie burada yoktu, gözlerimden yaşlar süzülüyordu

Fiona: lanet olsun... lanet olsun !

ellerim ile gözlerimdeki yaşları sildim,ve yanımda bulunan el fenerini açıp dik bir şekilde koydum, etrafı aytınlatması benim için iyiydi, çünkü her yer karanlık olunca tekrar o ormana düşecekmişim gibi hissediyordum, derin nefesler alıp verdim bu sefer ilk baştaki kadar korkmamıştım, ama cidden yinede sarsılmıştım, gözlerimden yaşlar hızlıca akıp gidiyordu, kolumdaki saatte baktığımda saatin 03.30 olduğunu gördüm, çadırdan çıkıp hava almak istedim ve çadırın fermuarına yaklaşıp fermuarı açtım,ayın ışığı etrafı aydınlatıyordu,etraftaki ormandan korkmaya başlamıştım,derin bir nefes aldım ve çadırdan çıktım, ve etrafa baktığımda kilimin üstünde oturan Eddieyi gördüm, beni fark etmemişti,sesizce ilerledim ve yanına oturdum, ben kilimin üstüne geldiğimde beni fark etmiş ve bana dönmüştü, gülümsedi ve konuşmaya başladı

Eddie: neden uyandın ?

Eddie yüzüme vuran ay ışığı ile göz yaşlarımı görmüş olmalı ki kaşlarını çattı ve bana döndü

Eddie: hey bir şeymi oldu

gözlerimdeki yaşları yine hızlanmıştı, elimi gözlerime götürdüm ve ovaladım,Eddienin elini elimin üstünde hissettim ve bunu hissettikten sonra Eddie elimi aşşağı indirdi ve endişelenmişcesine bana bakmaya başladı

Eddie: neler oldu ? yine aynı şey mi ?

onaylarcasına başımı salladım ve bundan sonra Eddie gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı, ardından bacaklarını açıp bana bir az daha yaklaştı ve başımı kendi omzuna yasladı, bir eli ile belimden tuttu ve diğer eli ilede saçlarımı okşamaya başladı ve sesice fısıldadı

Eddie Munson  X  Fiona HarringtonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin