Eddie Munson X Fiona Harrington

( BÖLÜM 26 ) ŞŞHH AĞLAMA..

Selam, nasılsınızz uzun bir aradan sonra yine ben geldimm iyisinizdir umarım oyları ve yorumları eksik etmeyelim lütfen, çok önemliler, ne kadar çok oy ve yorum gelirse o kadar uzun olucak bölümler, iyi okumalar ! :)

...

Hemen yanımdan gelen sesler ile gözlerimi açtım, ve Eddienin göğüsü ile karşılaştım, Eddie hala bana sarılıyordu, hiç kıpırdamadım ve ne dediklerini dinledim

???: daha iyisin ama değil mi ?

bu Steve'in sesiydi, büyük annemler'mi gelmişlerdi ?

Eddie: evet, Fionanın söylediğine göre doktor hafızamı kazanamayabileceğimi söylemiş

bunu duyunca gözüm doldu ve ellerim ile yüzümü kapattım, ortamda sesizlik olmuştu ve Eddienin elini elimin üstünde hissetim, Eddie yüzümdeki elimi hafifce tutup yüzümden uzaklaştırdı, ve Eddie ile göz göze geldim, Eddie gözlerimin dolu olduğunu görünce üzülmüştü

Eddie: hadi ama, ağlama..

Steve: ağlıyor mu?

Eddie evet dercesine başını Steve'e doğru salladı ve ardından da bana döndü

Eddie: şşhh.. ağlama

konuşmak istemiyordum, yattığım yerde oturur pozisyona geldim ve Steve ile göz göze geldim, Stevede endişelenmişcesine bana bakıyordu

Steve: hey.. İyimisin

hayır dercesine başımı salladım ve Eddieye döndüm

Fiona: Eddie, bize 1 dakika verirmisin ?

Eddie: tabiki

ayağı kalktım ve Steve'e dışarı gelmesi için işaret edip odadan çıktım,arkamdan da Steve geldikten sonra gözlerim dolu dolu anlatmaya başladım

Fiona: hafızasını kazanamayabilirmiş..

bu lafımdan sonra gözümden bir iki damla gözümden düştü, Steve ise bana yaklaştı ve sıkıca sarıldı, ben ağlamaya başlamıştım

Steve: iyileşecek sakin ol..

Fiona: ya iyileşemezse !

Steve: iyileşir..iyileşemezse bile senin için iyileşmeye çalışır ve başarır, hey Eddieyi tanımıyormusun ne kadar inatcı istediği her şeyi başarır, onun yanında dur ki hafızasını daha hızlı kazansın

Steve çok haklı konuşuyordu,Steve baktım ve onaylarcasına başımı sallayıp bir az gülümsedim, ardından da gözlerimdeki yaşları silip geri çekildim

Fiona: haklısın Steve..

Steve gülümsedi

Steve: hadi o zaman üzülme ve başaracağınıza inan !

gülümsedim

Fiona: tamam !

Steve ile aynı anda kıkırdadık ve başımı cama çevirdiğimde Eddienin bize baktığını ve gülümsediğini gördüm, bu benim gülümsememi genişletmişti, Steve'in fısıldaması ile ona döndüm

Steve ( fısıltı) : hala deliler gibi aşıksın demi ona

bu dediği lafı içimi kıpır kıpır etmişti ve kaşlarımı çattım ama gülümsememe devam ettim

Fiona: evet ben aşığım ama sen kime aşıksın Steve Harrington ?

Steve utanmış ve kaşlarını çatmış görünüyordu

Steve: saçmalıyorsun kime aşık olacağım !

kahkaha attım

Fiona: evet evet kesin öyledir Steve

Steve: gıcıksın.

Fiona: sende aşıksın

Steve: Fiona !

kahkaha attım ve tekrar odaya girdim, ve Eddie gülümseyip konuşmaya başladı

Eddie: hey neye gülüyorsunuz banada anlat !

Fiona: abiciğim aşık olmuş !

bilerek yüksek ses ile söylemiştim ve Steve bunu duymuş olmalı ki bana dışarıdan bağırdı

Steve: Fiona !

Fiona: sorun ne aşık adam ?!

Eddie dayanamayıp kahkahalar içinde gülmeye başlamıştı, bende gülümseyip sedyenin yanındaki koltuğa oturdum

Fiona: daha iyisin değil mi ?

Eddie: evet iyiyim

Fiona: güzel

( 2 hafta sonra )

Eddie taburcu oluyordu,yarası çok iyiydi hatta dikişleri çekilmişti ve yara kabuk bağlamıştı,Eddie üstünü değiştirmek için odanın lavabosuna gitmişti bende sedyeye oturmuş Eddieyi bekliyordum, abim ve diğerleri dışarıdaydılar, kapıya sabırsızca bakıyordum ve bir anda kapı açıldı ardından da gülümseyen bir Eddie ile karşılaştım, bende gülümsedim ve üstünü süzdüm, üstünde bol bir kazak ve her zamanki siyah kot pantolonu vardı

Fiona: çok güzel olmuş !

Eddie: hadi ya ciddenmi

Fiona: evet ! dışarıya çıkmaya hazır mısın ?

Eddie: evet, hazırım

gülümsedim ve ayağı kalkıp kapıya yöneldim, Eddiede arkamdan geliyordu kapıya gelince hiç durmadan kapıyı açtım ve Eddienin geçmesi için kapıdan çekildim,Eddie gülümsedi ve eskiden yaptığı gibi saçlarımı karıştırdı bende o anıyı sonlandırmamak için konuştum

Fiona: hey saçımı bozdun !

içim çok garip olmuştu bir anda aklıma ya iyileşemezse diyen bir mermi yedim, ve içimden kendi kendime konuştum 'o iyileşecek' gözlerimi kapattım ve derin bir nefes alarak Eddienin arkasından bende çıktım, Eddie diğerleri ile konuşuyordu, bende yanlarına gittim ve onları dinlemeye başladım, nasılsın iyimisin yani klasik sorulardan soruyorlardı Eddiede cevap veriyordu

...

aradan yarım saat geçmişti ve dedemin arabası ile gidiyorduk ben Eddie ile kalacaktım,bu halde onu yalnız bırakamazdım, dedem Eddienin evinin önünde durdu

Fiona: teşekkürler büyük baba

büyük babam: sorun yok, bir şey olursa arayın.

Eddie: pekala teşekkürler

Eddie ile arabadan indik ve eve girdik, ev hala aynıydı hiç değişiklik yoktu,Eddie bana döndü ve konuşmaya başladı

Eddie: burası benim evim mi ?

Gülümsedim

Fiona: evet Eddie,senin evin

Eddie başını başka yere çevirmişti ama Eddienin yüzüne baktığımda gözlerinin doldu olduğunu gördüm, bu beni üzmüş ve endişelendirmişti hemen karşısına geçtim ve iki elinide sıkıca tuttum

Fiona: hey ağlama Eddie..

Eddie: hatırlayamıyorum Fiona, hatırlayamıyorum..

Fiona: şşhh.. hatırlayacaksın Eddie,hatırlayacaksın...

Eddie konuşmuyordu sadece dolu gözlerini gözlerime kilitlemişti ve asla gözlerini ayırmıyordu

Fiona: hadi ama üzülmek yok Eddie başaracağız..

Eddienin gözünden bir kaç damla yaş döküldü bu kalbimi mahfetmişti, Eddienin bir elini bırakıp yüzündeki yaşları sildim

Fiona: şşhh..ağlama

selamm ! ben geldim yine bölümü bitiriyorum maalesef ki, çook yoruldum ve şu bir kaç gündür cidden iyiyim diyemem affedin telafi bölüm gelecek kendinize iyi bakın iyi akşamlar ! :)