BİNBAŞI ÖZÇELİK | 𝑇𝑒𝑥𝑡𝑖𝑛𝑔

12

Askolarr neden hayalet okuyucu bir sürü varrrr???

°°°°°°°°°°°

Kara sertçe öpmeyi bitirdikten sonra elini enseme getirip kolyemi çıkartı ve koltuğun üzerine koydu. Ardından başını boynuma gömüp derin nefesler almaya başladı. Huylaniyordum ama rahatsız olmuyordum.

Ne kadar naz yapsam da istiyordum.

Nefesini boynuma üflediğinde gıdıklandığım için dudaklarımdan küçük bı kıkirti çıktı. Boynumda olan dudakları gerildiginde sırıttığını anlamıştım.

"Balım" dedi sesi boynumda olan kafası yüzünden boğuk çıkmıştı.

"Balın değil Balı. Ağzında otomatik klavyeye bağladı galiba?" Dedim kısık sesle

"Balım..." Dedi tekrar. Derin bi nefes bırakıp

"Söyle Kara..." Dedim

"Burdan gitme" dedi. İlk başta ne dediğini anlamaıştım

"Ne?" Dedim

"Burda kal, hem boş oda da var" dedi ve boynumdaki dudaklarıyla hafif buseler bırakmaya başladı.

"Yok ya ben hiç sana zahmet vermeyim" dedim kekeleyerek. Kafasını boynumdan kaldırıp yüzüme baktı;

"Saçmalıyorsun" dedi. Kesik kesik nefesler alıp üstünden kalkmaya çalıştım ama izin vermedi

"Böyle pek sağlıklı konuşmayız bence
" Dedim olduğumuz pozisyonu göstererek.

"Hmm" dedi tek kaşını kaldırarak

"Aynen" dedim. Tam yakınlaşırken üzerinden kalkıp karşı koltuğa oturdum bu halime küçük bir kahkaha attı.

"Ee sende üstünü değiştirdiğine göre gidelim artık bence"

"Pekâlâ öyle olsun bakalım" dedi ve ayağa kalktı

Beraber aşağıya inip arabaya bindik ve navigasyondan avı bulup yola çıktık. kısa sürede eve varıp içeri geçecekken Kara'nın telefonu çaldı

"Söyle Çaylak... Tamam on dakikaya ordayım." Diyip telefonu kapattı

"Sanırım gidiyorsun?" Dedim. Kafasını sallayıp

"İşim çıktı sonra uğrarım sana ben" dedi.

"Tamam" diyip beline sarıldım o da bana sarılıp büyük adımlarla arabasına tekrar bindi. Bende eve girip güzel bı temizlik yapmaya başladım.

°
İşim bittiğinde kendimi koltuğa atıp telefonunu elime aldım ve Kara'ya yazdım

Siz: Hellüü

Kara: Selam

Siz: Nabin Binbaşısımm

Kara: İşim var sonra yazarım

İşim var sonra yazarım diyip anında çevrimdışı oldu. Bir anda neden böyle oldu diye içimden geçirdim.

Kızım adam asker amk her zaman seninle mi ilgilenecek?

Haklısın canım ama ne bilim.

Sen bunları düşüneceğine git bi duş al her tarafın deterjan kokuyo

Kes be ben sevmiyorum deterjan kokusunu

Haa aynen temizlik malzemesi gibi ortalıkta dolaş

Ok

Yani kırılmış mıydım Kara'nın yaptığına? Evet kırılmıştım. Asker evet doğru ama ne bilim işte size de böyle bir anda söylense siz de kırılırdınız.

Koltuğun üzerinde kalkıp kıyafetlerimi ayarlayıp banyoya girdim ve uzunca bir duş aldım.

Rahatlamıştım. Havanın soğuk olamsina rağmen Ankaraya kısa kollu tişört ve tayt şortla gelmiştim ve üşüyordum.

Ali abimden çaldığım gri ve bana baya bol olan Sweatshirtün altına eşofman giyinip mutfağa geçtim ve birşeyler yemek için dolabı açtım

HİÇBİR ŞEY YOK!

Ya neden akıl edemedim offf!

Komidinin üzerine bıraktığın cüzdanımdan Kredi kartımı çıkartıp beyaz Air force ayakkabılarımı giyinip markete ilerledim.

Yemek yapmak için birkaç şey alıp abur cubur, kahve vesaire alıp parayı ödedikten sonra eve ilerledim.

Poşetler çok ağırdı ama eve kadar taşımayı becermistim.

Herşeyi yerleştirip kremalı makarna yaptım ve yedim. Doymustum çok şükür.

Televizyonu açıp daha önce hiç iemedigim bir film  izlemeye başladım. Bir süre sonra sarmaya başlayınca cipsimi alıp filmi izlemeye devam ettim.

Filme reklam girdiğinde zar zor aklımın köşelerine sıkıştırdığım düşüncelerim tekrar gün yüzüne çıktı.

Kara, o iyi miydi?

Telefonumun titreşim sesiyle hemen elime alıp ekranda yazan kaydedilmemiş numaranın aramasını onayladım

"Yenge merhaba. Ben İdris"

Yenge?

"Bişey mi oldu İdris?" böyle birden aradığında göre kesin birşey olmuştu.
Kara'nın bana hâlâ yazmadığını varsayarsak kesin birşey olmuştu.

"Sakin ol yenge Kara komutanım-" birden ayağa fırlayıp

"Birşey mi oldu Karaya!" Diye bağırmıştım. Karşı taraftan ses gelmeyince artık göz yaşlarım yanaklarımdan hızlı hızlı akmaya başlamıştı bile. Ellerimin titremesine engel olamayarak agalmaya devam ettim.

"İdris delirtme beni oğlum! Söylesene birşey mi oldu!"

"Yenge Kara komutanım vuruldu"

Çaresizlik. Hayatımda artık tatmaktan bıktığım o iğrenç duygu. Yine, yeni, yeniden yaşıyordum o duyguyu...

KESTİİİİİİKKK

sınır: 70 oy

Arkadaşlar bana biraz yardımcı olur musunuz? İleriki bölümler için aklıma çok saçma şeyler geliyor ve asla kaleme alamıyorum.

Yani anlayacağınız hikayeyi devam ettiremiyorummm!

Elimden geleni yapıcam yine de umarım beğenirsiniz :')

Şimdilik hoşçakalın 🥺