A Meaningful Death [HyunLix]

2

-🎶-

"

"Elimde şu an sadece bu var."

"Ağır geliyor sevmiyorum bunu. Başka yok mu?"

"Sadece Eroin var,istiyorsan al yok başka."

"Başlangıcım Eroin ileydi. Sonumun da onunla olmasını istemiyorum. Farklı şeyler deneyeceğim. Yenisi gelirse ara beni."

"Tamamdır. Dikkat et. Sızma bir yerde."

"Sızmam.Görüşürüz."diyip köşedeki durdurulmuş inşaattan çıktım.

Biliyorum,çok gençtim bunun için. 17 yaşındayım ve kendimi bu zehirler ile bitiriyorum. Ama yapamıyorum! Beni tek mutlu eden şey bu iğrenç şeyler. Sevmiyorum ama ne yapabilirim ki hayatım 12 yaşında annem ile birlikte öldürülmüşken.

"Günaydın Felix. Nasılsın?"

Zıplayarak arkadaşının yanına gelip selam verecek kadar nasıl zevk alabiliyorsunuz hayattan anlamıyorum?

"Açım."dedim kapşonumun altından.

"Yine mi yemek yemedin?"

Sabah sabah boş sorular ile zaten dolu olan kafamı daha da dolduramam.

"İşine bak Jeongin."

"Hadi ama Felix. Kaç yıllık arkadaşınım hâlâ kendini gizliyorsun benden."

"Ben daha kendimi tanıyamamışken sana neyi anlatmamı bekliyorsun?"

"Tanımaya çalış o zaman. Ben yardımcı olurum sana."

"Olma. Sınıfa gidiyorum. İşim var."

"Tamam geçelim.."

"İşim var,git."

"Tamam, sen bilirsin,zaten benimki geldi. Görüşürüz."diyip hızlıca yanımdan ayrıldı ve okulun kapısına koştu.

"Benimki" dediği kişi kim?
Ah! Bu o çocuk. Herkesin bir defa da olsa konuştuğu ama benim yan yana bile gelmediğim hatta ismini bile hatırlamadığım çocuk. Erkekler yüzme takımındaki çocuk.

Onu herkesin tanıdığı şekilde,yani insanların boş muhabbetlerinden değil de, yüzme havuzunda kimse olmadığı zaman,havuzun başında defterime bir şeyler karalamak için gittiğimde, ben defterimi karalarken önümde tek başına yüzüyor,antrenman yapıyordu. Hep yalnız kalıyorduk ama hiç konuşmuyorduk. İşte buradan tanıyordum. Yalnız kalmaktan bahsettiğim ise o havuzun diğer uçları.

Kısa bir süre Jeongin'in o çocuğa sarılmasını izledim.

İtici. İkisi de. İkisi de iğrenç. Yılışıklar.
Tiksinmiş yüz ifadem ile içimden geçirdiğim sözcüklerden sonra sınıfa geçtim. Jeongin'e "işim var"demiştim. Şimdi ise işimi bitirmek için sırama oturup dirseğimi pencerenin önündeki mermere dayayıp yazmaya başladım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ayna

Hayal dünyası geniş bir gençti önümdeki
Gülerek yaklaştım ona
Acının izlerini gösterdim kolumdaki
Sadece güldü bana

Yaklaştı ve silahını gösterdi
Aldım elinden sonra
Çıkardı cebindeki poşeti
Koydu hayallerini oraya

Uzattı bana elindekini
Dayadım silahı kafama
"Aynı hayaller senindi"dedi
Küçüklüğümdü karşımdaki oysa

"Bak hayatına tam karşında"
Kimse yok ki burada
"Hadi silahı sık kafana"
"Kendini teslim et bu sona."