Ruthless Men Series #2: (Brandon Roe Maxwell) ( COMPLETED )

Chapter 13

"LOLA Nay...mama are we going to the church na po?" 

Tanong nito sa maliit na boses, nakangiti pa ito habang nagpalipat-lipat ang tingin saming dalawa ni Nanay. Hindi nito napansin ang boss ko sa harapan namin.

" Oo apo paalis na tayo"  sagot ni Nanay Lucy kay Blaize ng hindi ulit ako nakasagot, parang nablangko na lang ang utak ko, kaagad namang hinawakan ito sa kamay ni Nanay Lucy.

But when my son noticed my boss, he looked at him and authomatically his smile was vanished. His navy blue eyes intently look at my boss, I saw confusion is visible in his eyes.

Nang binalik ko ang attention sa boss ko ay nakatingin din ito kay Blaize, biglang parang na statwa ito just like my son I saw confusion in his eyes too. Sa hindi ko malamang dahilan andon ang pagnanais kong biglang itago ang anak ko, kaya mabilis akong tumayo sa harapan ni Blaize na ngayon ay hawak ni Nanay Lucy para itago ito sa likuran ko.

I know it's too late for that, he already saw my son. And just like that he snapped back from his state.

" Sir Maxwell, pasensya na po kayo peru kung ma-aari ay ipagpabukas na lang po natin yung--" but his words cut mine abruptly.

" Your son?" He asked with still confusion in his eyes, and the authority  is lacing in his voice.

Parang may hindi mapangalanang imosyon ang nakita ko sa mata n'ya, baka paningin ko lang ito at nagkakamali lang ako?

Instead to answer him with words I just nodd.

Tumingin muna ito sa paligid at alam kung nakita nya ang mga marites naming mga kapit-bahay na nakatingin samin. Tsaka tumingin ulit sakin, hindi ko maipaliwanag peru bakit bumilis at kakaiba ang tibok ng puso ko ngayon sa paraan ng pagtitig nito sakin.

" Pupunta kayong simbahan,pwede ba akong sumama sa inyo? " Pagkaraay tanong nito sakin, at tumingin ito kay Nanay Lucy na para bang he asked permission, then he gazed to my son.

Narinig nya kanina ang sigaw ng anak ko na pupunta kaming church.

Bahagyang bumuka ang bibig ko peru walang salitang lumabas.

Seriously...?

Kaya bumaling ako kay Nanay na para bang humihingi ng saklolo. Peru gaya ko ay blangko din ang expression ng mukha nito.

" S-segi po sir..." Alangan kong sagot, na para bang hindi ako makapaniwala na sasabay talaga sya samin na magsimba.

Don't judge your boss Coreen...saway ng utak ko.

" I don't know where the church is.. So I guess since sasama ako, sasabay na lang kayo sakin" he said without hesitation and pointing his thumb on his car.

" Naku huwag na po sir, mag co-commute na lang po kami"

I raised my hands and wagged at him, sabay baling ko kay Nanay na ngayon ay alanganin ding ngumiti.

Bakit naman kasi naisipan ng boss ko na pumunta dito sa bahay Pinagtitinginan na tuloy kami ng mga marites.

" Ma'am..okay lang po ba?" he peak his head to the side to have look for Nanay Lucy.

Si Nanay na ang tinanong nito ngayon, he completely ignored my answer.

" Nakakahiya naman sayo.."

" No it's okay po ma'am" sir Maxwell insisted.

Peru alanganin ding napatango si Nanay ng tingnan ko ito. Hawak parin nito sa kamay si Blaize na ngayon ay seryoso na masyado ang mukha ng anak ko, hindi nito inaalis ang tingin sa boss ko.