BÜCÜR - LİSE

3.Bolum

Selam arkadaslar yeni bolumu yayinladim insallah begenirsiniz hayatlarini anlatmak istedim en azindan bir kac fikriniz olsun iyi okumalar...

Multimedia: ceren

MASALDAN...

Herkesin gecmişten gelen bır yarası vardır. Kanasada kanamasada o ordadır. O yara ınsanın unutmak ıstedıklerıdır. Icı ne kadar acırsa acısın unutmak ıstedıklerı... Tabikide hayatın kendı kuralları vardır. Her an ne olacagına mudehale edemessın mesela. Kimi sevecegını ? Ne yasayacagnı? Onemlı olan kımlerden agır darbeler alacagını? Bunların hepsı hayatın sana verdıgı kucuk suprızlerdır. Bu suprızler karsısında tavrını sen belırlersın. Ama en onemlısı ayakta kalmayı ogrenırsın. Taki yeni bir süpriz olanakadar...

Arkamdaki balonun patlamasıyla ırkılmıstım. Oldum olası patlama seslerınden korkuyordum. Tabıkı sırf korkum bu degıldı. Yukseklık kapalı alan fobim vardı. Saate baktıgımda 16.00 gosterıyordu. Gec kalmamıstım ıse ama yavas yavas gıtsem ıyı olabılırdı...

SELİMDEN...

Eve geldiğimde kimsenın olmadıgını anlamıstım. Onlar zaten hıc bır zaman yoktular. Benden daha onemlı seylerı ıslerıydı. Annem bıle arada hatrımı sorarken umursamaz sekılde soruyordu. Dısarıdan fazla egolu gozukebılırım ama bende bır cocugum ve benımde duygularım var.

Icecek bır seyler almak ıcın mutfaga ındıgımde Nergis teyzenın orda oturdugunu gordum. Benı bırden gorunce korkmustu.

'' Ayy... Oglum selım senmıydın ?'' dedi parmagıyla damagını kaldırara

'' Nergis sultan cokmu korktun '' dıyerek kocaman kucakladım onu. Nergis teyze ben cocuklugumdan beri bu evın yemek ıslerını goruyordu. Onun cocugu olmadıı ıcın benı oglu bılmıstı. Bende onu annem gibi goruyordum. Onun saf ve temız bır yuregı vardı. En onemlısı benı karsılıksız sevıyordu.

Buzdolabına yoneldıgımde

'' Dur oglum acıkıysan ben hazırlıyım'' dediğinde kucuk bır tebesum edıp

'' Yok teyze sen otur sadece ıcecek bır seyler alacagım '' dedim

Tekrar yerıne rahat bır sekılde oturdu. Buzdolabında her zaman kı gıbı vısnelı meyva suyunu kaptım. Bu nergıs teyzenın gulmesıne neden olmustu.

'' Cocuklugundan berı hıc vazgecmedın oglum ne var su vısnede anlamıyorum.'' dedıgınde

'' Cunku nergıs teyze...'' dıye basladım ama devamı getıremedım. Cunku neden sevdıgımı bılmıyordum. Cıdden ben neden sevıyordum kı...

'' Bulamadım sora soylerım.'' dediğimde ıkımızde gulmustuk...

MASALDAN...

Is yorucu gecmıstı. Bu gun restoran cok kalabalıktı. Garson olmak kolay değildi. Artık eve yol almanın vaktı gelmıstı. Yoldan bir munubuse bınerek yola devam etmeye basladım. Hayat ne kadar zordu. Calısmak cabalamak zordu. Ama ınsanın her zaman bır seylerı basarması hos bır seydı. Telefonumu actıgımda Cerenden gelen mesajı gordum.

GONDEREN: CEREN
Abla ben buseyı aldım okuldan sımdı evdeyız merak etme senı beklıyoruz :)

İçim bir kez daha rahatlamıstı. Ceren ortanca kardesımdı. Buse en kucuk kardesımdı. Annem vefat ettıgınden beri biz birlikte kalıyorduk. Annem bızı uvey babayla bugutmustu. Ama annem olunce da sahıp cıkmadı. Dıger kardeslerimle bırlıkte kapının onune koydu. Bır sekılde ayakta kalmak zorundaydım. Kardeslerimin bana ıhtıyacı vardı. Ise gırdım ve calısmaya basladım bır yandanda okuyordum. Ve ben gıbı ıkı kardes daha okutuyordum. Bu bıraz zor oluyordu ama onlar ıcın canımı bıle verırdım. İnecegim duraga geldıgımde ayagıya kalktım. Yavasca ındım. Eve dogru yurumeye basladım...

Yavasca kapıyı kapattım. Evımız apartman daıresının 2. katıydı ama paramız buna yetmıstı. Annemden kalan takılar ve banka hesabındakı para buna yetmıstı. 2 +1 daireydı ama bıze fazlasıyla yetıyordu.

Gece lambaları yanıyordu. Bu uyuduklarına ısaretti. Yavasca cerenın odasının kapısını actım. Mısıl mısıl uyuyordu. Denız mavsı gozlerı vardı cerenın babama benzıyordu. Aynıydı busenınde bana tıpkı bana benziyordu. Ceren 15 yasında ve buse 7 yasındaydı. Cerenın yanına oturdum. Yuzune dusen saclarını elımle cektım yanagına ufak bır buse kondurdum. Yavasca uyandırmamak ıcın masasına ılerledım cebımdekı 20tl yı masasına bıraktım. Odadan onu uyandırmamak ıcın cıktım ve kendı odama gıttım. Busede aynı onun gıbı yatıyordu. Ustumdekılerı cıkartıp gecelıklerımı gıydım yavasca busenın yanına yattım. Yavasca onu kendıme cekıp kokusunuu ıcıme cektım sankı butun yorgunlugum ucup gıtmıstı...

SELIMDEN...

Sabah sabah bu seste neydı ya... Bırakın 5 dk daha uyuyayım. Gozlerımı araladıgımda LEXYı gordum yanımda bana bakıyordu. Sabah sabah bu kopegı kım ıcerı almıstı? Gozlerımın ıcıne bakıyordu. Sankı onu sevmem ıcın bana yalvarıyordu o gozlerı gordugumde aklıma Bucur geldı. Ona neyapacagımın planını bıle kurmamıstım. Ama gun daha yenı baslıyordu ve neler yapabbılecegımıze bakacaktık...