I Lost You Once (Completed)

Chapter I

Hi everyone, my name is Shelissa Austrea Montenegro, naniniwala sa kasabihang aanhin mo ang bunga kung wala namang buto.

Never mind, di talaga ako marunong sa mga kasabihan o kasabihan ba talaga yan, wala akong ka alam-alam sa ganyan.

Oh, yeah. I'm here at the dining, eating mango because I want to.

"Zaliah!!" I shouted.

Linda was busy with the labahan because our damit is stock na there.
Sa dami ng mga maids dito sa bahay ni EA , Zaliah is my favorite kahit yung bibig walang filter.

EA, that's how I call him, short for Elihu Arzen, natutuwa ako kapag tinatawag ko syang EA, he got irritated easily. His my husband on the paper but his so obsessed on me, my gosh! Nakakaloka, eh, arrange marriage lang naman to, it's impossible na mainlove sya sakin, mataas ang standard ng lalaking yun, but not that impossible naman kasi maganda ako, duh.

At hindi ako sanay na iniisip kong in love sya sa akin. Like.. How?

"Austrea!"

I heared him shouting, that's the start that I feel nervous again kahit kaka-overthink ko palang na mahal niya ko.

Ano nanaman ba kasalanan ko? Si Zaliah ang tinawag ko pero iba ang dumating.

Napatayo ako sa pag kakaupo ng makita ko sya sa may pinto ng kusina.

"Y-yes?"nauutal kong sabi. Nasa likod ang mga kamay.

"Why are you here and not in school?" Galit nyang tanong sakin

"K-kasi.. tinatamad ako?hehe,"kinakabahan kong saad.

"Go to school!"sabi nya sabay turo sa pinto ng kusina.

"But I don't want to!"nag papadyak kong sabi.

"Ahh so-"

"Oo na papasok nako!" Padabog akong lumabas ng kitchen.

Ayos lang naman atang hindi ako papasok e, dad ko naman ang may ari non, dad kong walang pake sa akin, palagi nalang yung half sister ko na akala mo naman anghel sa sobrang hinhin, duh. Feeling ko nga nag babalat kayo lang yun e.

Tsaka mabuti nalang tong nalayo ako sa puder ni dad ko, mapapagod lang ako don. Pagtiisan ko nalang ang ugali nang lalaking to.

While waiting to our next subject teacher I took out my phone to text my best friend but then, suddenly I remember.. she's my ex best friend na pala. Walang nag tatagal sakin dahil sa ugali ko, gusto ko namang mag bago pero pag pinipilit ko ang sarili kong mag bago parang mas lumalala ata ang pagiging maldita ko imbis na maging mabait.

I let out a heavy sigh and put my phone back on my bag.

"Austrea!!"biglang may tumawag sakin, I look at her. "Pinapatawag ka sa principals office," hinihingal nyang saad.

"WHAT?!WHY!?" Napatayo ako sa gulat,"I didn't do any-"

"Just go Montenegro, baka may kailangan lang sayo ang principal," singit naman ng Mayor namin sa classroom.

Nag lakad na ako palabas, apat na ikot ng stairs pa naman bago maka baba kasi nasa third floor kami, tapos mag lalakad pako sa hallway tapos aakyat nanaman ako sa ikalawang palapag bago maabot yung pricipal's office.

Bakit naman kasi nasa taas pa e, pwede namang mag patayo ng office na para sa principal, malaki naman iyong field dito e kasyang kasya pa, duh.

Pag karating sa P.O, hingal na hingal nako, tumakbo ako para mabilis akong makarating. Di nako kumatok at pumasok na agad.

I saw a girl crying habang ini-interview sya ng principal. They stop talking when Ms. Lavin, our principal, saw me.

"Ms. Montenegro, have a sit," Ms. Lavin said.

"So Ms. Principal, what's the matter po?" I ask na kesa patagalin pa 'to.

"This girl told me," tinuro nya ang babaeng nasa harap ko."You pushed her, and-"

"No! I did not! I can't do that to that Junior! I don't even know her!" Protesta ko.

"Y-you did this to m-me!" Her voice was trembling, not sure of what she's saying.

"N-no!" Naiiyak ko nang saad, wala naman din kasing maniniwala sakin dito. Lahat sila galit sakin. Hindi raw kasi ako tunay na anak ng may-ari ng paaralang 'to.