I Lost You Once (Completed)

Chapter XVII

Nakatulala lang ako sa batang umiiyak sa bisig ni mama. I felt sorry for her, natulak ko sya kanina. That was not my intention, it's just that anger controlled me. Ay wow, naisama ko pa yong sa inside out. But it's true though.

Ayaw ko ng iniistorbo kapag tulog, pero kung sya ayos lang, kontra ng aking isip. Napabuntong-hininga na lamang ako.

"I-i'm sorry, a-ahmm.." napahinto ako dahil hindi ko alam ang pangalan ng bata.

"Kleah, it's Kleah," sabi niya na para bang alam nya kung ano iniisip ko.

"K-kleah.." lumapit ako at hinawakan ang kamay ng bata. "I'm so sorry, Kleah. It wasn't my intention."

"M-my butt," sumisinghot-singhot pa ito. "Sakit."

Napa-indian sit nalang ako sa sahig, hindi ko alam ang gagawin.

Nang umalis sila sa kwarto ay humiga na ako ulit, ayaw ko isipin kung na paano na sya ngayon, dapat hindi ko sya iniisip e. Akala ko ba puso yong marupok bakit pati utak.

I suddenly remember my phone, nilagay ko pa naman sa ilalim ng bag ko.

Nang mahawakan iyon ay binuksan ko kaagad. Ganon pa rin naman, walang kausap.

Ilang minutong pagtitig ko sa cellphone ay biglang nagpop-up ang pangalan ng taong hindi ko inaasahan.

From: Aeries

Zaliah was lying, trust me.

How? How can I trust you, bitch?!

Ang maaliwalas kong mukha ay nakasimangot na dahil sa kanya. Wala akong balak na magreply, not worth it, ayaw kong sayangin oras ko makipag-sagutan sa kanya.

"Austrea." Napalingon naman ako sa may pintoan.

"Let's talk," I strictly said as if I'm not talking to my own mother.

She nod and sat on the bed, beside me. "What is it?"

"Why did you leave me?"

"I didn't,"

"You are," deritso kong saad, mata sa mata, halata sa kanya na naiilang sya. "Iniwan mo ako, bakit?"

"It's complicated,"

"Make it simple,"

"It's a long story too,"

"Make it short,"

" You're stubborn,"

" Like you,"

Napailing-iling na lang sya, alam nya naman siguro na hindi ako magpapatalo. Umayos sya ng upo at hinarap ako.

"Leaving you was not my intention," panimula nya. "Your grandmother won't allow me to have you, ayaw nya isama kita here. Ayaw nya ilayo ka sa dad mo. She pushed me away."

Pigil na pigil nya ang emosyon habang nag ke-kwento.

"In court, they win. I'm alone and they have you and their family, your dad is such a coward until now. Hindi nagsasabi kung ano ang iniisip, hindi rin nagsasabi ng nararamdaman nya." Huminga sya ng malalim. "When your dad want you to marry a guy, what's his name agai-"

"Stop," kunot-noo kung tugon.

Hindi ko naman alam na pati pa yon, tsk. Kaya nga ako pumayag pumunta dito para makamove-on tapos babanggitin lang na parang wala lang...

"Okay-okay," she chuckled. "He wants you to get away in that cruel family, they will control you when you turned 18,"

What the hell with that family? Ang tahimik kaya nila sa buhay ko na halos hindi ko nga sila makita, once a year nga lang.

Pero sa isang beses na pagkikita namin ng mga yon, palaging masama ang tingin nila sa akin. Yong lola ko naman, lagi akong pinagsasabihan ng kung ano-ano na hindi naman makakatulong sa akin.

"I'm so sorry if you felt that way, Austrea." Hinawakan nya ang kamay ko at tinitigan ako. "Alam ko kung gaano ka hirap na wala ang mama dahil wala din ako non."

Niyakap nya ako at doon sya umiyak ng umiyak sa balikat ko. Niyakap ko sya pabalik.

Ilang minuto ay bumitaw sya ng yakap sa akin at pinunasan ang mga luha, she then smile na parang nawalan ng mabigat na problema.

"So.." banggit niya na tila na e-excite sya. "How's your life with him?" Pertaining to Eli.

Ikinwento ko sa kanya ang lahat mula sa simula, sa pagkikita namin, sa pagperma ng papel para sa arrange marriage na iyon, ang mga ginawa nya sa akin, ang pagbabago nya at hanggang sa recently na nangyari sa amin. May isang bagay akong hindi binanggit, iyon ay ang pagkakaroon sana namin ng anak.

"He has greenflags and redflags ha," my mother commented. "Paano ka nagtagal sa kanya?"

"I don't know? I just, yeah I don't know," napailing-iling at napairap na lang ako kasi hindi ko talaga alam.

Siguro dahil sa karupukan.

"So, you didn't continue your study?"

"Yes, gustuhin ko man mag-aral noon pero ayaw na ako papasukin ng guard,"

"Your dad did that,"

I look at her curiously, why would he? Edi gusto nya na hindi ako makapag tapos? Grabe naman to.

" What his reason then?"

" I don't know too. We can ask-"

" Ayaw ko, nagtatampo ako sa kanya."

This is my first time to open up my feeling on one of my family. Hindi ako katulad ng iba na kaya sabihin ang nararamdaman nila.

"I understand," nakangiti nya na sabi.

After that ay lumabas na kami ng kwarto at nadatnan namin sa sala ang lalaki na sa tingin ko ay asawa nya.

"You're here na pala," my mom said when she saw the guy.

"Yeah, honey."

He stood up at tumungo sa kung saan si mama at hinalikan ito sa noo, how sweet pero bakit palaging sa noo, hindi ba pwede sa cheeks? Sa lips?

"This is my daughter, naikwento ko naman na sya sayo noon."

Nakipag-kamay ito sa akin at nginitian ako.

"Welcome home,"

I smile and nod. Nakakaintindi pala to ng tagalog I thought hindi, americano kasi sya.

Pagkatapos magpakilala at kwentuhan saglit ay dinala ako ng mama ko sa likod bahay kung saan may table at chairs na puti, may mga puno din. Ang aliwalas tingnan.

"Wag na kaya ako umuwi," hindi ko namalayan na nabanggit ko na pala ang iniisip ko.

"Iyon kung walang naghihintay sayo doon,"

Tiningnan ko sya at nakita ko ang misteryoso nya na mga ngiti pero binaliwala ko na lang.

Umupo kami sa isa sa table na may dalawang upuan na magkaharap, may bulaklak pa sa gitna ng mesa.

"May I ask you something?" I nod again. "I heard from your dad that you're pregnant?"

Napasimangot ako, mangchi-chismis na nga lang itong tatay ko, mali-mali pa.

"I was pregnant," I faked a smile.

.