ᑕIᗪ ❙Onhold❙

CHAPTER 11

vote goal : 100
comment goal : 70

────────────────────

ජන්කුක් බලන් හිටියෙ තමන් දිහා බලාපොරොත්තු සහගත බැල්මකින් බලාගෙන ඉන්න ඒ කඩවසම් රූපෙ දිහා. වෙනදටත් වඩා අද ඒ රූපෙ සන්සුන් කියලයි ජන්කුක්ට හිතුනෙ. කිසිම කලබලයක් නෑ ඒ මූණෙ. තමන්ගෙ වේගෙන් ජන්කුක්ගෙ මේසෙ ගාවට ආපු ටේ ජන්කුක්ගෙ අනවසරයෙන්ම පුටුව පිටුපසට ඇදලා වාඩි උනෙ තමන් දිහා ගිලින්න වගේ බලන් ඉන්න ජන්කුක්ට සමච්චල් සහගත සිනහවකින් සංග්‍රහ කරමින්. උණ දේ සැනෙකින් තේරුම් ගත්ත ජන්කුක් ලැජ්ජාශීලීව හිනා වෙලා ගක බලා ගත්තෙ ටේට ඉබේම හිනාවක් යද්දි. ජන්කුක් කොච්චර දරදඩු වෙන්න ප්‍රයත්න දැරුවත් ඔහුගෙ ආදරණීය බව ජන්කුක්ටත් නොදැනිම ඉස්මතු වෙනවා. සිගරැට් පෙට්ටියෙන් සිගරැට්ටුවක් එලියට ගත්තු ජන්කුක් එයින් එකක් ටේට දුන්නෙ තියුණු බැල්මකින්. කවදාවත් නැතුව ටේ ඒක ප්‍රතික්ෂේප කරද්දි ජන්කුක්ට පුදුම නොහිතුනාමත් නෙවෙයි. කල්පනාකාරීව ඔලුව වනපු ජන්කුක් ටේ දිහා බැලුවෙ හරි කෙලින්.

" මොකෝ දඩබ්බරයට අද වෙලා තියෙන්නෙ .. මහන්සිද... "

ටේට සිනා ගියෙ ජන්කුක් ඒක අහපු විදිහට.. " දඩබ්බරයා" . ටේට හරි ආසා හිතුනා ඒ වචනෙට.

" මහන්සිය කියන්නෙ මට අලුත් දෙයක් නෙවෙයිනෙ. කේස් එක ගැන මොනවා හරි දැනගත්තද.. "

ටේගෙ හඩේ තැවරිලා තිබ්බෙ බලාපොරොත්තු සහගත බවක්.

" ඔව් මන් හිතන්නෙ..ටිකක් නෙවෙයි ගොඩක් දැනගත්තා. මන් දන්නවා තමුන්ට දැනගන්න ඕන කියකා. මට වෙන වෙනම මේ ගැන කියන්න බෑ.. හෙට උදේ තියෙන මීටින් එකේදි හැමෝටම මන් පැහැදිලි කරන්නම්. තව පැය තුන හතරක් ඉවසන් ඉන්න බැරිකමක් නෑනේ.... ?"

ජන්කුක් ඇහුවෙ ඇහිබැමක් උස්සලා.. ටේ ඉවසීමෙන් ඔලුවෙ වැනුවෙ ඇස් පිහාටු පාත් කරලා " හරි " කියලා කියන ගමන්.

" මටයි ඊදර් සර්ටයි අඩි සලකුණු වගයක් හම්බුනා. මන් හිතන්නෙ ඒක වැදගත් වේවි... "

ටේ කියද්දි ජන්කුක් සීරුවෙන් කෙලින් උනෙ ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන.

" ඒ කොහෙදිද... ඒවා වටිනවා හුගක්..වෝහ්.. ඇත්තටම නියමයි.. "

ටේගෙ මූණෙ තිබ්බෙ හරි ආඩම්බරකාර හිනාවක්. මොකද ජන්කුක්ගෙන් ප්‍රශංසනාවක් ලබනවා කියන්නෙම අටවෙනි ලෝක පුදුමෙ වගේ හින්දා.