The Happy Prince ✅

Wakas

Sylvi's POV

My heartbeat beat calmly as I strangled it so it not breathe. My throat turned dry, and I swallowed hard. I couldn't bring myself to smile, and I don't know what's the proper expression for this. . . And then, finally, I licked my lips and smiled a little bit when my victim has no longer a heartbeat.

Tumaas bahagya ang isang kilay ko at napabuntonghininga ako sa sarili.

"Ang tagal mo'ng mamatay ano?" lihim na saad ko at kinuha ang matulis na kutsilyo. Ramdam ko pa tuloy ang sakit na bahagi sa kamay ko dahil sa lakas ng panlalaban niya kanina. Hindi ko inakala na malakas siya.

Okay magsisimula na tayo. Isip ko.

Tahimik ang buong paligid at malamig ang simoy ng hangin. Makapal ang jacket na suot ko at nanoot sa ilong ko ang kakaibang lamig.

Napangiti ako nang sa wakas ay nahiwa ko na ang tiyan na bahagi niya.

There's blood, not much because of the draining. Mabilis din nanigas ang dugo niya at napangiwi ako sa sarili. Dahil hindi lang naman sa kamay ko nanigas ito, dahil pati na sa lupa.

Bahagyang hinawi ko ang buhok sa mukha at angpatuloy sa ginagawa.

There's a lot inside the stomach that reminds me of Science. Maraming pagkain sa tiyan niya at ito ang unang tinangal ko. Napangiwi rin ako nang makita ang intestine sa loob nito.

The smell of the poo made me almost vomit and I swallowed again. Mabilis ang ginawa kong paghagis nito sa kung nasaan ang plastid. Itatapon ko lang din ito.

Mabilis ang kilos ko at habang ginagawa ang paghiwa sa pribadong loob ng katawan niya at naisip ko ang magiging susunod na eksena sa libro. I smiled again, thinking that I'm liking of what I was doing.

Perfect. My mind speaks in silence.

Ugh, ang bigat mo. Isip ko habang pinatalikod ito para mahugasan ko. Napatitig na tuloy ako sa duguang kamay ko ngayon at kinuha ang baso na may lamang asin at lemonsito. Ito ang ginawa kong panghugas sa kamay bago ang tubig. Malansa kasi, at ayaw ko sa amoy nito.

"Tapos na ba?" si Mama sa likod ko. Napatingin agad siya sa ginagawa ko.

"Dios ko, Sylvi! What do you think you are doing? Parang massacre na ang ginawa mo sa manok ah!" Lakas na boses niya. May halong inis ito.

Nangunot ang noo ko habang pinagmamasdan ang manok at tama nga naman siya. Hindi ko nakita ito, at ngayon ko lang din napansin ang bawat dungis, dumi, at dugo sa paligid ko.

"Sabi ko naman sa' yo na ikaw na 'di ba? Mama naman e!" reklamo ko. Tumalikod na ako at mabilis na nagtungo sa may bahagi na kung nasaan ang gripo. Hinugasan ko lang din ang kamay ko.

The blood washed off as I wash my hands in the warm water that was coming out of the tap. Inamoy ko rin ang kamay ko at ang amoy ng lemon ang naamoy ko ngayon.

"Baliw ka na ba, Sylvi? You know how to do this. Not like this? Ang dumi. And look?" Sabay pakita niya sa akin sa manok.

Napanguso ako. Hindi na manok ito sa tingin ko, dahil hindi na nga mahitsura.

Tsk, ewan ko talaga. Ginawa ko naman to kanina nang maayos ah.

"Sorry, Ma. I got carried away. Iniisip ko kasi ang bawat eksena sa tuwing papatay ako sa kwento. E, nadala ako e." Kagat ko sa pang-ibabang labi at kinuha ko na ang malaking balde.

"Pumasok ka na. Ako na ang maglilinis. Malamig. Ayusin mo na lang ang mga gamit mo sa mesa dahil darating ano mang oras ngayon ay darating na ang Tiyo Estefan mo."