Chapter 11

361 14 1
                                    

Ji Eun's POV

Napaka tanga ko, para mawala ang napaka halagang bagay na binigay pa sakin ng papa ko! Yun na nga lang ang natitirang pinagkukuhanan ko ng lakas ng loob, tas yun pa ang mawawala!

NAPAKA TANGA MO LANG JI EUN!!! PABO PABOOO!!!

Napagpasyahan kong pumunta sa malapit na coffee shop, dahil dun pa ako mas lalong mag iisip kung saan ko ba talaga nawala si vestigium ; ang bracelet ko

Sa totoo lang gusto kong umiyak, pero nakakahiya naman kung iiyak ako dito sa kalye. Nalulungkot talaga ako : (

Papa, sorry~

Nung nakapunta ako sa coffee shop umorder ako ng americano at chocolate cake at pumwesto kung saan konti lang ang tao. Medyo crowded na kasi dahil break time na ng mga empleyado

Saan ko ba nawala?

Tsaka kelan pa nawawala?

Napahilamos na lang ako ng mukha dahil pati kung kelan nawala si vestigium hindi ko rin alam! Paano ko nakayanang hindi mapansin yun na wala na siya sakin.

I let out a deep sigh and i take a sip on my americano

Kung naging attentive at naging maingat ako hindi yun mawawala sakin.

God knows kung gaano kahalaga saakin yun! At alam din ng diyos kung gaano ko gustong sapakin ang sarili ko dahil sa kapabayaan ko. What should i do?

"Nakakabawas ng kagandahan ang pagsimangot Ji eun shi~"

Mula sa likuran may nagsalita

Gusto kong mag walk out nung makita ko si Stephen ang nasa likod.

"STEPHEN! WHAT DA HELL ARE YOU DOING HEREEE?!?!?!" Literal na sumigaw ako sakanya kaya otomatik na nagtinginan ang tao samin

Okay, kahihiyan ka Ji Eun--

Ngumiti siya sa mga tao at umupo sa harapan ko.

Yung ngiti na sobrang ayaw kong makita! Oh please!

"Hindi ko sinabing umupo ka dyan!! Pwede bang umalis ka na! Ang dami ko pang iniisip!"

He smiled. Damn that smile!! Ang panget!

"Easy Ji Eun! Pinapunta ako ng tito mo dito to assist you sa ospital at para magpalagayan tayo ng loob"

MAGPALAGAYAN NG LOOB? GUSTO KO NGANG ITAPON TONG AMERICANO KO SAKANYA E!

"MAGPALAGAYAN NG LOOB? ARE U NUTS?! MAGPALAGAYAN NG LOOB!?!?! HA!" Di ko makapaniwalang sabi sakanya

Napakalaking mong joker stephen!

"Oo lets just forget the past! Afterall ako ang magiging kasama mo sa bago mong trabaho.." he crossed his arms, parang bakla tch

Past past mo dude! Maka past ka parang naging ex kita! Tch!

Bago nyo isipin na naging boyfriend ko siya mas mabuting malaman nyo na mortal enemy ko siya as in KAAWAY! Kakompetensya ko yan sa dispatch, his job is the same like mine, Gusto nya sya lahat ang nakakakuha ng mga photos na pag uusapan ng lahat, pero sorry siya dahil nagwagi ako. Ewan ko kung 'nagwagi' ang tamang term dahil pinagsisihan ko na yun ngayon.

"Kung gusto mo nanaman makipagkumpetensya sakin. Oh please Stephen forget it! Gusto ko ng makawala sa dispatch kung alam mo lang! Kaya if you excuse me aalis na ako! Wala akong time makipag biruan sayo or makipag usap at lalong lalo na MAKIPAGPALAGAYAN SAYO NG LOOB for god sake!!"

Kinuha ko ang americano ko, at hindi ko man lang nagalaw ang chocolate cake ko sayang!

May nakalimutan pala akong sabihin sakanya "at pakisabi kay tito kaya kong mag isa ang trabaho na binigay niya. Hindi ko kailangan ang isang tulad mo"

JOB: Fansite Masternim [ GOT7 FANFIC ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon