EYLÜL AYAZI#Wattys2015

BÖLÜM 12

Ne kadar zamandır orada öylece çam ağacının altında oturduğumu bilmiyorum.Ayağa kalktım,çok sevdiğim mavi elbisemin arkası çimenlerden yeşil olmuştu.Bunu neden düşünemedim diye söylenmeye başladım.Üstümü silkeledim,yerden uzanarak aldığım telefonuma baktım.Bir sürü cevapsız arama ve mesaj vardı.Arayan Utku'ydu.Mesajın da "Telefonuna bak,sınavın nasıldı,seni merak ettim" yazmıştı.Utku'yu aradım.Sınavımın iyi geçtiğini kendimi pek iyi hissetmediğimi söylediğimde "orada kal seni almaya geliyorum" dedi.Bu çocuk ne kadar düşünceliydi böyle.Onu tanıdığım için çok şanslıydım.Birlikte eve dönerken,moralimin neden bozuk olduğunu anlamaya çalışıyor,ama ben söylemek istemiyordum."O zaman sana dinlenmen için biraz zaman veriyorum.Akşam bizimle bara geliyorsun,hiç itiraz istemiyorum" dedi.Sibel ve Aslı'nın da geleceğini öğrendiğimde kabul ettim.Tabi önce birkaç saat uyumalı,olanları bir nebze olsun unutmalıydım.

Utku,benimle inanılmaz ilgileniyordu.Sanki olanları biliyor,beni tekrar hayata döndürmeye çalışıyordu.Eve gittiğimizde,açlıktan ,uykusuzluk,moral bozukluğundan yıkılmak üzereydim.Utku,kızların yokluğunu hiç aratmıyordu.Yorgunluğumu anlayıp,uyumadan önce yemem için bana sandivich hazırladı.Birlikte yemeğimizi yedikten sonra odama geçtim.Gözyaşlarım sandığım gibi tükenmemişti.Sadece olayları algılaması artık daha geç sürüyordu.

Kızlarla barda buluşacaktık.Uykumu almıştım.Canım hiç dışarı çıkmak istemiyordu.Ama benim için bu kadar iyilik yapan,etrafımda dönen bu insanları üzemezdim.Kalkıp ne giyeceğimi düşünmeye başladım.Utku'ya ne giysem diye sordum.Utku topuklu ayakkabı giy de ne giyersen giy dedi.Bu çok komik gelmişti bana.Utku'ya ayakkabı fetişisti misin? diye takılmaya başladım.Utku da bana kızlara babetin hiç yakışmadığı ile ilgili nutuklar atıyordu.Üzerime siyah straptez bir badi,Altına gri bir pantalon ve Utku'nun dediği gibi zarif bir topuklu ayakkabı giydim.Utku benim görüntümün aksine üzerine spor kıyafetler giymişti.Aynayı kapmak için cebelleşiyoruz,bir taraftan susmayan telefonlarımıza cevap vermeye uğraşıyorduk.Kızlar çoktan mekana gitmişler bizi bekliyorlardı.Hazırlıklarımızı tamamlayıp evden çıktık.

İçeri girdiğim anda, okuldan ne kadar da fazla tanıdık yüz olduğunu farkettim.Yurttan tanıdığım barların değişmeyen müdavimleri kızlar, anlaşılan bu akşam burada olacaktı.Kızların el salladığı masaya doğru ilerlerken,herkesin Utku ile ikimize baktığını hissedebiliyordum.Yerimize oturduğumuzda gelen garsona biralarımızı ısmarladığımızda garson çocuk Utku'ya göz kırptı.Kızları çok özlemiştim.İlk kez yanyana gördüğüm Sibel'in sevgilisi Ertan da iyi birine benziyordu.Birbirlerine çok yakışıyorlardı.Aslı sevgilisinin uzakta olmasından yakınıyor,kafası güzelleştikçe masamızı şenlendiriyordu.Utku ise grubundaki arkadaşlarını bana anlatmakla meşguldü.Şu bateride olan benim sınıf arkadaşım..Şu gitardaki çocuk,kafenin sahibi, onu ben keşfettim..Utku'nun sahnesine az kalmıştı.

İçerideki duman ve boğuk havadan kurtulmak için Aslı'yla lavaboya gitmeye karar verdik.Bahçe mekanı olduğu için, burada biraz nefes alabilecektim.Barın kapısından dışarı adımımı atmamla Onları gördüm.Mekana yeni giriyorlardı.Bizi görmemişlerdi.Aslı'yı tutup gitmek istediğimi buradan hemen yok olmak istediğimi söyledim.Aslı buna izin vermiyor,beni ikna etmeye çalışıyordu.Ne ara arayıp haber verdiğini bilmeden,yanımıza gelen Utku'yu gördüm.Utku gerçekten kızmış görünüyordu."Bu gece burada kalacaksın,Eylül,lütfen..."dedi."Ben size demiştim,gelmek istememiştim" dedim.Utku," Peki ne değişti,bizim hatırımız için bile, biraz daha kalsan ölür müsün ?"diye trip atmaya başladı.İtirazlarımı sürdürdüğüm sırada bana dönüp,

"Senin mutluluğunu isteyen insanları üzmekten vazgeç artık!seni umursamayanlara inat eğlen!"dedi.Söylediklerinden, Zaman ile olan ilişkimi ve diğer her şeyi bildiğini anlamıştım."Peki" dedim.Haklıydı.Neden sürekli kaçıp duruyordum?Hep birlikte içeri girdik.Zaman,Artist ve arkadaşlarının bizim oturduğumuz masanın tam karşısına oturduklarını gördüm.Arkadaşlarımın hatırı için burada kalacak,onları görmeyecektim.