Lieve Melissa,
Ik hou nog zo veel van je.
Elke dag denk ik aan je. Ik ben nooit verder gegaan met mijn leven.
Jij wel. Ik hoorde dat je getrouwd bent, met 3 kinderen. Ik zou alles geven om in de plaats van jou man te staan. Om toen naast jouw bij het altaar gestaan mogen hebben. Maar die kans had ik voor mezelf verpest.
Ik kwam niet meer langs in het ziekenhuis, het enige dat ik had gedaan was jou een bericht gestuurd, waarin ik zei dat ik spijt had dat ik niet meer langs was geweest. Maar dat bericht had geen nut, aangezien ik daarna ook niet meer langskwam. Ik wilde het wel, maar ik kon het niet. Ik kon het niet aan dat je alles vergeten was. Alles wat wij samen hebben gedaan, en onze dromen voor onze toekomst. Maar die dromen heb jij waargemaakt, ik niet. Jij hebt alles gedaan waar je van droomde, terwijl ik hier achterbleef. Ik hou zoveel van je Melissa, zoveel dat ik niet meer verder kán. Ik mis je.
Ik wil dat je weet dat dit niet jouw fout is. Je moet je niet schuldig voelen, dit alles is mijn idee, mijn fout, en daarbij ook mijn toekomst. Ik hou van je Melissa. Als je herinneringen terug hebt weet je weer hoeveel ik van je hou. Hield. Ik ga naar een betere wereld, en hoop dat ik jou daar nog tegenkom. Later. Als je oud en gelukkig overlijd. Niet zoals ik, verzonken in verdriet.
Ik hoop dat je het nummer mooi vind. Het is voor jou geschreven. En zo ben je voor altijd in mijn hart. Ik wil dat je dit nummer luistert. Ik wil dat je het onthoud. Maar ik kan dat niet van je vragen. Het gaat over je geheugenverlies. Ik heb het Amnesia genoemd. Doe ermee wat je wilt. Dit is hoe ik me voel.
Vertel de Jongens dat ik van ze hou. Dat ik ze dankbaar ben. Ik heb ze ook een brief achtergelaten. Ik weet dat Luke je beste vriend is. Ik weet ook dat hij vaak naar je toeging. Hij was de enige die zich afvroeg waarom ik je niet wilde zien. Ik kon het hem niet vertellen want ik wist het zelf ook niet. Ik wist dat het anders zou zijn. Jij wist niets meer. En ik wist alles. Ik kon je niet onze momenten vertellen. Ik kon niet toezien hoe jij geen idee had waar ik het over zou hebben. Daarom heb ik je niet meer opgezocht, Melissa. Ik hou gewoon ontzettend veel van je en ik hoop dat je je dat ooit nog herrindert.
Heel veel liefs,
Calum
Einde van boek één
