IN THE MIDST OF TEMPEST

ITMOT 32

GAME OVER

THE woman stepped back away from him when she felt a drop of rain slowly pouring on them, she immediately put her hands on top of her head to shielded herself from getting wet on the splash of rain.

Mabilis na hinubad ni Xoren ang suot na jacket nang makita mas lalo pa dumilim ang kalangitan, na sinundan ng mahina kulog.

He covered the jacket on her, and said, “Lalakas pa ang ulan, sumilong muna tayo sa bahay. Let's go...”

Saglit muna siya sinulyapan ng babae,  bumuntong-hininga ‘to at saka tumango bilang pahintulot.

They ran towards the house. The atmosphere getting darker, a strike of lighting and a sound of defeaning thunder surrounded the street and heavy rains rushed down without a warning, before they even reached the house.

Their clothes instantly soaked wet.

“Hindi ba naibabalik ang ilaw d’to, kaya madilim,” usal niya nang makapasok sila ng bahay. “Sandali maghahanap lang ako ng kandila, tuwalya at pamalit na damit natin.”

The woman just nodded. Marahan ito naglakad sa sofa atsaka umupo r'to habang yapos ang kaniyang sarili, dahil sa lamig na kaniyang naramdaman dala ng basa niya damit.

Xoren can hear her small heavy sigh. Napakunot siya nang mapansin tila wala sa sarili ang babae.

“Ary...” sambit niya, subalit hindi siya pinansin ng babae. Napabuntong-hininga na lamang siya. At sandali iniwan ang babae sa sala upang maghanap ng kailangan nila.

“Ah!”

Siya'y napatakbo palabas ng kwarto nang marinig ang biglaan sigaw ng babae sa baba. Dagli siya bumaba ng hagdanan upang daluhan ang babae sumisigaw at masuri kung ano nangyayari r'to.

Naihagis pa nga niya sa kung saan ang nakuha niya gamit, sa sobra pag-aalala sa babae.

“No! No!” She suddenly hit her head with her palm. “Ayaw ko na maalala ‘yon...”

“Ary, stop it!” Hinawakan ni Xoren ang dalawang kamay ng babae upang pigilan ‘to saktan ang sarili. Nag-aalala niya tinignan ang babae, tila hindi makalma. “Ano'ng nangyayari?”

Halos mayanig ang sahig ng bahay nang isang napakalakas ng kulog ang muli umungol sa kapaligiran.

“Ah!” Napatakip ng kamay sa dalawang taenga ang babae, na sinundan ‘to na tila sinasakal na pagpalahaw ng iyak.

“Hush! I'm here...” He tried to hug her. Subalit, mabilis siya itinulak palayo ng babae, at malakas na sinampal sa pisngi.

“Lumayo ka sa akin... Ikaw!” The woman pointed a finger on him. “Kasalanan mo... wala ka awa...”

“What?...” He furrowed his forehead. “Hey, Ary!”

“Bakit? Wala ako kasalanan... Sinaktan mo ako... at gusto mo pa patayin... napakasama mo, wala ka puso!”

“Hey, calm down...” He tried to soothe her.

“Magbabayad ka, kahit inosente dinamay mo... Maghintay ka... iparanas ko rin sa ‘yo ang sinapit ko.. namin... I hate you, Xoren. I fucking hate you...”