" HUNTER" ( derek hale )

10 bölüm ' Unforgettable'

Selam bebislerim güzellerim gecikmeden dolayi cok üzgünüm , yazmak için elimden geleni yapiyorum zamanim oldugunda hemen yaziyorum bundan emin olabilirsiniz ,üzülerek söylüyorum bu bölüm sezon finali olacak malum sinavlarim var ama sinavlardan sonra tekrar buradayim umarim bölümü begenirsiniz oylamayi ve yorum yapmayi unutmayin bebislerim azcikta olsa bu insani gülümsetin :))

Derek gittiginde içimde bir boşluk oluştu, anlam veremiyordum ona değer verdigim kesindi ama istemiyordum benden uzak olmasi en iyisiydi ikinci bir Aiden vakasi yaşamak beni öldürürdü . Kendimi banyoya attim sicak su vucuduma ve ruhuma kesinlikle iyi gelecekti . Yasadiklarim beni iyice sarsmisti , Aidenin ailemi öldürmesi , Aidenin ölümü , Liam'in kardesim oldugunu ögrenmem . Babam neden bana daha önce söylememisti ki ? , kahretsin kizamiyordum bile , kimseye kizamiyordum . Özellikle Liam'a onun hiç bir suçu yoktu , o masum bebeksi yüzü , gökyüzünü animsatan gözlerinden nasil nefret edebilirdim ki . Onu korumak istiyordum herkesten herseyden , tabi korumak istememde ayri bir ironiydi o bir kurtadamdi sonuçta.

Biraz daha banyoda oyalandiktan sonra havluyu vucuduma sarip ciktim .

Derek'ten :

Loftuma kendimi attiktan sonra duvarlari yumruklamaya basladim , kiziyordum kendime , Joyce kimdi ki onu bukadar önemsiyordum , ona yaklastigimda kalbi hizlaniyordu bunu bile farketmeyen insandan ne bekleye bilirdim .

" Oh yine formundasin Derek " dedi arkamdan gelen Peter sirtimda gülümsemesini hissedebiliyordum.Dislerimi siktim sakin olmaya calisiyordum ve simdiye kadar onu dövmemem basardigimin göstergesiydi tabiki simdilik.

"Peter git basimdan " dedim dislerimin arasindan , ve adimlari uzaklasti ikiletmeden gitmesi beni bir hayli sasirtmisti .Bir kaç saniye sonra yine adimlarini hissetim " Peter ! " diye fisildadim sinirle , adimlar yaklastikca topuklu ayakkabi sesi kulaklarimi cinlatiyordu , bir dakika Peter ve topuklu ayakkabimi ?.

Arkami hizla döndügümde hiç ummadigim kisiyle karsilastim . Bu Joyce'tu , mini siyah bir elbise giymisti , kirmizi topuklu ayakkabasi rujuyla uyum sagliyordu , saçini at kuyrugu yapmisti , onu ilk defa böyle görüyordum , gözlerimi ondan alamiyordum farketmis olacak ki kikirdamaya basladi " Agzini kapa sinek kacacak " dedi bana yaklasarak . " Seni buraya getiren ne ? " dedim sert durmaya calisarak etki etmemis olacak ki gülümseyerek yanima yaklasti ve yüzünü yaklastirdi nefesini yüzümde hissediyordum " özür dilerim" diye fisildadi kulagima kendime gelmem bir kaç saniyemi almisti .Gözleri herzamankinden farkli bakiyordu cözemedigim bir sekilde , ve ne oldugunu anlamadan dudaklarima yapisti sokun etkisiyle bir kaç saniye öyle kalsamda hizla belinden tutup kendime daha çok cektim , dudaklarimiz adeta dans ediyordu uyum içinde , öpüsmemiz git gide derinlesiyordu , narin bir sekilde onu kucagima aldim ve koltuga yatirip üzerine ciktim ve boynunu öpmeye basladim , sirtimda hissetigim aciyla irkildim , Joyce'un beni itmesiyle elindeki kurt boganli bicagi görmem bir oldu , yüzüne baktigimda ise siritiyordu . " Yazik , kadinlara güvenmemen gerektigini hala anlamadin"dedi etrafimda dönerek gözlerim karariyordu etrafimi bulanik görmeye baslamistim kurtbogandan dolayi . Tanrim Joyce 'un içine seytan girmisti ! "Joyce bu sen degilsin ! " diyebilmistim sadece ve kendimi karanliga teslim ettim

Etrafimda sesler duyuyordum , gözlerimi acmaya calisiyordum fakat yapamiyordum bir kaç denemeden sonra basarabilmistim , yüz üstü yatiyordum , neler olmustu Joyce neredeydi ? " Joyce " diye fisildadim , Lydia hizli adimlarla yanima geldi ve yanima cöktü " Derek ? yaran daha kapanmadi dikkatli olmalisin " dedi herzaman ki gibi yumusak ses tonuyla , duymamis gibi yapip sorumu tekrar etmistim biraz cekinerek bakmisti , kesin yine kizacagim bir olay olmustu kaslarimi catip zorlada olsa yerimden kalktim , yatagimin üzerinde yatan Joyce'u görünce kalbime bir agri saplanmisti , " Ona ne oldu ? " dedim elimi yumruk yapip , Peter bir adim geri atinca onun bu iste parmaginin oldugunu anlamistim , ona dogru yürürken sirtimdaki aciyla inledim , Scott ve Stiles beni zorla koltuga oturtmuslardi .

" Anlatin ! hemen ! " diye kükredim , herkes birbirine bakiyordu , " Peter gelmis , seni baygin ve Joyce'un elinde bicagi görünce Joyce'un içine seytan kaçtigini anlamis , baya dögüsmüsler ve Peter kazayla Joyce'u yaralamis . " dedi Kira basini egerek , bakislar öldürücü olsaydi eger suan Peter coktan cehennemi boylamisti .

Joyce'tan :

yürüyordum tek basima ormanda , ay isigi aydinlatiyordu her yeri , omuzumda bir el hissetmem ile bagirmam bir oldu , arkami döndügümde ise karsimda genç bir kiz duruyordu , kisa kahve rengi saçlari vardi , uzun boyluydu , kocaman kahve rengi gözleri vardi bana gülümsüyordu , iyi biri gibi duruyordu . " Sende kimsin ? " dedim aramiza biraz mesafe koyarak , " Ben Allison , Allison Argent " dedi kiz gülümseyerek , bu isimi bir yerden duymustum , Argent olduguna göre Chris Argent 'in akrabasiydi , " Chris Argent'in nesi oluyorsun ? " dedim deminkine nazaran daha sicak bir ses tonuyla . " Kiziyim " dedi sadece gözleri dolmustu " ölen kizi " diye devam etti Allison , sasirmistim Allison ismini Deucalion 'u öldürmeye gittigimde duymustum " sonun Allison gibi olmasin " demisti bana Deucalion , " Burada ne isim var bende mi öldüm ? " dedim merakla " Hayir ! geri dönmek senin elinde etrafindaki seslere odaklanman yeterli " dedi Allison siçak bir gülümsemeyle " Bizimkileri cok özledim , Scott'a onu özledigimi söylermisin ? " Allison'a sarildim , söyledikleri beni azda olsa duygulandirmisti "Artik gitme vakti Joyce , Scottlarin sana ihtiyaci var , onlari birakma " dedi göz kirparak . Gülümsedim ve gözlerimi kapattim , ve etrafimdaki seslere odaklanmaya basladim.

Scott'tan:

Joyce'un inlemesiyle hepimiz etrafina toplandik , bir kaç dakika sonra yavasca gözleri aralanmisti hepimize tek tek bakiyordu , gözleri beni buldugunda gülümsedi " Allison seni özlemis " dediginde hepimiz saskinlikla ona baktik Joyce , Allisonu mu görmüstü , bu nasil olurdu ?

Allison'un ismini duyunca icim tuhaf olmustu o benim ilk askimdi , ilk kalp agrim yeri bende hep ayri olacakti sonsuza dek.

Derek'ten :

Joyce gözlerini actiginda içim rahatlamisti , muhtemelen aramizda gecenleri hatirlamiyordu ve buda benim yararimaydi , o hatirlamiyordu peki ben nasil unutacaktim ?