" HUNTER" ( derek hale )

20 bölüm " Final"

Merhaba arkadaslar !!

11K olmuş okadar mutluyum ki hiç bukadar okunacagini tahmin edemezdim sadece 300-500 okuma bekliyordum ilk yazdigimda acikasi :) o yüzden çok tesekkür ederim çok !!

bu arada başlığı okuyunca belki kiminiz sasirdiniz ki eminim öyledir , Öncelikle final yapiyorum cünkü Ilham almiyorum artik sanirim bunu sizde farkettiniz zaten çok uzun zamandir bölüm gelmiyordu , Final yapmadan öylece biraka bilirdim fakat içim rahat etmezdi , ayrica yorumlar için çok tesekkür ediyorum fazla girmedigim için görmüyordum , ve bu hikayeyi okudugunuz için çok tesekkür ederim özellikle cünkü çok amatörce yazilmis bir hikayeydi ve siz yinede okuyup yorum yaptiniz oyladiniz cidden çok tesekkür ederim hersey için.

ve simdi sizi bölüm ile basbasa birakiyorum iyi okumalar

« O bana güvenmiyor » dedim sesimi yükselterek , kizlar elleri bağlı yine göz deviriyorlardi söylediklerime , hadi ama beni takan yokmuydu bu evde ?

Lydia sesli nefes alarak yanima yaklasti ve elleriyle saçimi kulaklarimin arkasina yerlestirdi « Güveniyor fakat Deucalion üzerine güç uygulaya bilir o bundan korkuyor » dedi Lydia sakinlestirici ses tonuyla , « Seni kaybetmek istemiyor hepsi bu » diye ekledi Kira , « Ben kizlara katilmiyorum » dedi arkadan gelen Malia « Derek Aptallik ediyor ! Fazladan bir güç her zaman iyidir , sana ihtiyacimiz olacak ki Deucalion istese burdan bile büyü yapabilir » diye ekledi son kez Malia. Lydia ve Kira haksiz olduklarinin farkina varinca agizlarindan hiç bir ses cikmamissti ve hazirlanmaya gitmislerdi.

Aradan bir kaç saat geçmisti ve hepsini merdivenlerden inmeye baslamisti , gözlerimi üzerlerinde gezdirdigimde Lydia'nin kisa mavi sort ve üzerine cicekli bir bluz giydigini gördüm saçlarini daginik bir sekilde örmüstü , Kira ise deri bir tayt üzerine beyaz tisort ve kot ceketini giymisti , Malia toz pembe bir kombisort üzerine ise mavi bir gömlek giymisti , gözlerim erkeklere kaydiginda ise yutkundum , Derek tüm yakisikligiyla yine karsimdaydi , kaslarini belli eden üzerine yapisan bir mavi tisort ve altina ise siyah bir kot giymisti böyle minimal giyinmesine ragmen nasil bu derece nefes kesici durabiliyordu ? Onu süzdügümü farkettiginde agzindan bir kikirti duydum bu benim daha fazla sasirmama sebep olmustu zira Derek Hale hep ciddi bir adamdi öyle degil mi ?. Gözlerimi daha fazla dolastirmadan ayaga kalktim ve onlara dogru adim attim.

« Hazirmiyiz ? » diye soru yöneltigimde Derek'in catilan kaslarini görmem bir oldu. « Sen bir yere gelmiyorsun Joyce , ve bu benim son kararim » dedi itiraz istemeyen ses tonuyla bu beni biraz ürkse de belli etmedim ve elimi gögsümde birlestirerek Derek'in karsisina dikildim. « Geliyorum , gelecegim ! Ve buna hiç bir sekilde engel olamazsin Derek Hale ! Yoksa emin ol bedeli cok agir olur bilmem anlata bildim mi ? » dedim çok sert bir sekilde , hepsi bana sasirmis bir sekilde bakiyordu yüz ifadeleri öylesine komikti ki gülmemek için kendimi zor tutuyordum , Hiç birinden ses cikmayinca kapiya dogru ilerlemistim dudagimda hafif bir gülümseme ile. Zafer benim'di.

***

Ormana geldigimizde bir süre öyle durduk elbet Deucalion gelecekti ve onunla yüzlesecektik , zaman dilimini kavrayamiyordum ama basimi kaldirdigimda Dolunay'i farketmem ile Liama döndüm , aylar geçmesine ragmen hala Dolunayda zorlaniyordu ve onun bu aci ceken halini görmek icimi acitiyordu . Gözlerimi kacirip Dereke dogru baktim o ise bana dogru yaklasip sarildi sanirim üzüldügümü hissediyordu. Ona daha fazla sokuldugumda ise bir ses kullaklarimizi doldurdu ., öyle bir sesti ki basimizi agritmaya yetiyordu , istemsiz sekilde elim kulaklarima gitmisti ve gözlerimi simsiki kapatiyordum , bu ses beni bu denli rahatsiz ettiyse digerlerini düsünemiyordum.

Bir süre sonra ses yavas yavas azaliyordu , gözlerimi zorluklada olsa acabildigimde gördüklerim karsisinda ciglik attim , Stiles kulagi kanli bir sekilde yerde yatiyordu ve digerleri etrafta gözükmüyordu , hizla Stiles'in yanina kosturdugumda kafasini avucladim seslenmeme ragmen ses vermiyordu ve bu beni korkutuyordu , bir hisimla ayaga kalktim ve etrafa kosturmaya basladim yardim isteyerek , bir kaç denemeden sonra kimse gelmeyince telefonumu cikardim cebimden mutlaka birine ulasirdim ama ne olursa olsun Stilinskiyi aramamaliydim telaslanirdi.